Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

«Ἤ ἐμεῖς ἤ αὐτοί»….


χω χρησιμοποιήσει πολλς φορς τν φράσιν «Θ νικήσουμε».

πίσης διαφορ γι τ πς τν ντιλαμβάνονται ο ποιοι. Μόνον ατ πο γράφουν τ δικά μου χέρια μ φορ. Κι γ τ «θ νικήσουμε» δν τ θεωρ διόλου πρόσκαιρον κα διόλου γενικόν! 
Εναι πολ εδικόν, πολ συγκεκριμένον κα πολ ξεκάθαρον!
Ποιοί «θά νικήσουμε»; 
Μ φυσικ μόνον ο ρωτευμένοι μ τν λήθεια! Μ τν νθρωπον! Μ τν λλάδα!
Ο λλοι λοι, λίθιοι κα πανηλίθιοι, πλς παίζουν τος κομπάρσους, ως τς στιγμς πο θ μς παρατήσουν δι παντός!


χω χρησιμοποιήσει πίσης τς λέξεις «συναγωνιστές»,  «φίλοι», «σύντροφοι»…..   Κα εναι κριβς πως τς γράφω! Δίχως κρυφ πονοούμενα. λλά, τ ποιο εναι λοι ατοί, εναι λλο ζήτημα.

Δν εναι σίγουρα ατο πο ρπάζουν τ ΠΑΝΩ κα τρέχουν πίσω π κομματρχες κα λοιπος πατριδοκαπήλους.

Δν εναι πίσης, σ καμμίαν τν περιπτώσεων, ατο  πο θεωρον πς λα μας τ προβλήματα ξεκινον κα παύουν μ τ μνημόνια. Πέτρες ν τρμε, ατ πο φείλουμε στν λλάδα μες θ τ κάνουμε… Κι ατο πλς θ κουρεύονται!!

Δν εναι τέλος λοι ατο ο ρτι «φυπνισθέντες»…  Ατο κι ἐὰν ζον στν κοσμάρα τους… σοι ταν ν καταλάβουν κατάλαβαν π τν πρώτη μέρα… λοι ο λλοι, ς δορυφόροι τερόφωτοι, τριγυρίζουν, κλέβουν φράσεις, σκέψεις, νειρα κα κάνουν …μίαν τρύπα στ νερό! Διότι σα κι ἐὰν πράξουν, τ ποτέλεσμα εναι ξεκάθαρον! Ατ πο θ μς βρ, θ μς βρ ρθς κι λοκληρωμένως. χι μ μίμετρα κα μισακς δουλειές…. Τελειώσαμε μ ατά!

Πολλς φορς χω χρησιμοποιήσει τν φράσιν το τίτλου, πολ πρν τΣΥΡΙΖΑ κα ο λοιπο κουδουνισμένοι, ντιμνημονιακο στ εδος, τν υοθετήσουν. λλ δν μ πασχολε πλέον πατρότης της. ( ρθότερα μητρότης της.) Μ πασχολε ννοια πο κρύβει πίσω της. Τ τ κριβς ννοον κάποιοι κα τ τ κριβς ννο γώ. (Κι χι μόνον!!!)

Τί σημαίνει τό  « μες ατοί»;

Κατ πς διαβάζω, κούω κα βλέπω, σημαίνει πς δν γίνεται ν νικήσουν ο τραπεζτες λους μς. τσι τολάχιστον διατείνονται διάφοροι.

Δν νέχονται κα δν θ πιτρέψουν, κατ πς κραυγάζουν, ν πικρατήσ φτώχεια, πόνος κι θάνατος.

Θ συμφωνοσα  μ τ σκεπτικόν τους, ἐὰν δν ταν μονομερές. 
Γιατί εναι μονομερές;

Διότι ΧΕΣΤΗΚΑΝ γι κάθε μας θνικ πρόβλημα, γι τν λεηλασία τς παίθρου π κάθε ΛΑΘΡΟέποικο, γι τς θρόες δολοφονίες, γι τν καταπάτησιν τς Θράκης π τος Τούρκους, γι τν μφισβήτησιν τς Μεγίστης κα γι τ σπουδαιότερον: τν παιδεία!
λοι ατο πο ορλιάζουν γι τς (τάχα μου) καλές τους προθέσεις, περ τς δικς μας σωτηρίας, ΤΟ ΒΟΥΛΩΝΑΝ, μ ερωνικότατον χαμόγελον, ταν λα τ παραπάνω συνέβαιναν. κόμη κα γι τ προξενεον τς Κομοτηνς, πόσες καί πόσες φορές δέν στράφησαν κατά …λλήνων;

 Μόνον ταν (τος) διάβασαν στς δανειακς συμβάσεις τν φράσιν «πώλεια θνικς κυριαρχίας» ρπάχτηκαν π τν φράσιν, δίχως φυσικ ν νδιαφερθον γι τ περαιτέρω. Οτε κν γι τν θνικν κυριαρχίαν πο χάσαμε! Λς κα δν ξεκινήσαμε ν χάνουμε τν θνική μας κυριαρχία μ τν μεταρρύθμισιν άλλη!

Κα δίχως φυσικ ν τν ντιλαμβάνονται! Κα δίχως ν μπορον ν τ πεκτείνουν, πέραν τν οκονομικν προβλημάτων.
Καί γιατί νά τό κάνουν δ πού τά λέμε; Πότε νδιαφέρθηκαν γιά τόν λληνα, τήν στορία του καί τήν νεξαρτησίαν του;
ΠΟΤΕ!! Τ ξέρουμε! Τ δίκαιον το ργάτου, τ δίκαιον το βιοπαλαιστο, τ δίκαιον τν κατακαϋμένων τς φηλίου, ες βάρος φυσικ το δικαίου το λληνος!

Ατοί δέν ταν, πού μέ τά συνδικαλιστικά τους ργανα κατέστρεψαν κάθε γιή πιχείρησιν ν λλάδι;

Ατοί δέν ταν πού μέ τίς πάτες τους καταλήστευσαν  κάθε ερό πό τά ταμεα μας;

Ατοί δέν ταν πού μέ τίς πλαστές τους λληνοποιήσεις πλήρωναν  ποιον «ναξιοπαθούντα» κι ποιο τσιράκι τους μέ λα τά πιδόματα πού ΕΔΙΚΑΙΟΥΤΟ ΜΟΝΟΝ Ο ΕΛΛΗΝ; Αύτοί δέν δημιουργοασν τήν μία ΜΚΟ πίσω πό τήν λλην; Ατοί δέν τσακίστηκαν νά μς …τσακίσουν; Γιά ποιάν θνική συνείδησιν τώρα συζητον; Γιά ποιάν πώλειαν θνικς κυριαρχίας; ντιλαμβάνονται τό τί σημαίνει πώλεια θνικς κυριαρχίας;

Ποιοί γλεντοκοποσαν τόσες δεκαετίες ες βάρος μας; μες ατοί;

Μία μως κα πιάστηκα μ τ κεντρικόν τους σύνθημα, ς δηλώσω κα ατ πο μ φορ:

Οδέποτε ννοοσα, ετε μέσ τν γραπτν μου κειμένων, ετε μέσ τν συζητήσεών μου, οτε κν μέσα στν σκέψιν μου, πς μες εμαστε ο πολλοί κα πρέπει ν νικήσουμε ατος πο εναι ο λίγοι! Δλα δή, οδέποτε ννοοσα πς μες ο λληνες θ τ βάλουμε μ  τος τραπεζτες, καθς κα μ τ σα πρεσβεύουν.

Τί ννο;

Τ πρτον κα τ σημαντικότερον ατν, στ ποα ναφέρομαι, εναι ατοπεπαίδευσίς μας.

Τ πς μως ατοπεπαίδευσις, ν παραλλήλ μ τς συνειδητότητα κα τν ατογνωσία, θ δηγήσουν ναν λα στ ν πτινάξ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ κάθε τ πο τν κρατ δέσμιο κα σκλβο, ατ εναι λλο ζήτημα. Ατ καθες τ νακαλύπτει μέσα του! Ξέρει, ἐὰν φυσικ μπορ, κα τ πς, κα τ γιατί, λλ κα τ πο θ δράσ, ταν κάτι τέτοιον παιτηθ!

Δν σκορπιέται, δν χαλιέται, δν περιορίζει τ βλέμμα του!

Εναι δ, κάνει σα χρειάζονται κα τ κάνει σιωπηλά, σταθερ κα συστηματικά!

Κα φυσικά, σ καμμίαν τν περιπτώσεων δν νδιαφέρεται οτε γι τ μνημόνιον, οτε γι λα τ μνημόνια το πλανήτου! Πς θά μποροσε λλως τε;

Θ χρησιμοποιήσω τν φράσιν νός νέου μου φίλου, το Νικόλα: « λλην δν περιμένει τν λλαγή, γίνεται διος λλαγή…»

λλην δν περιμένει ν λλάξ κάτι στν πλανήτη. Θ τ λλάξ! Σκέτο!

λλην δν περιμένει π σωτρες κα προσκυνημένους ν τν καπελώσουν κ νέου.

Περιμένει, ξέρει πλέον ν περιμέν, κα μεριμν… Θ τ φτιάξ λα π τν ρχή…

Κα σίγουρα ατ πο θ φτιάξ δν θ εναι ατ πο ξέραμε…

ς τ χωνέψουν λοι ατο πο χρησιμοποιον λθος συνθήματα.

Δν περιμένω ν τ ντιληφθον… Θ θελα μως, μ πάρα πολ νδιαφέρον, ν κούσω τς θέσεις τους γι τ πς θ χαράξουν ατος τος δρόμους, στος ποίους ναφέρονται.

Ατ γι τν τάξιν…

Στ μεταξύ, κόμη διασκεδάζω…

Ελικρινς, ν κα τ δεδομένα διαρκς δυσκολεύουν γι λους μας, ναί, κόμη διασκεδάζω…

Ξέρω πς ατ φαντάζει ξύμωρον… λλά πς νά τό λλάξω;

Ξέρω πο πρέπει ν φθάσουμε… Θ φθάσουμε οτως λλως, θέλουμε δν θέλουμε, μπορομε δν μπορομε, ντέχουμε δν ντέχουμε…

Κα πράγματι, σχύει τ « μες ατοί»….

Ποιοί εναι μως ο «μες» καί ποιοί ο «ατοί»; δ τος θέλω ν μ διαφωτίσουν. 

Φιλονόη.  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου