προς το παρόν, η Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων στην απαίτηση της η συμφωνία για την χορήγηση δανείου στη ΔΕΗ
να προβλέπει και ρήτρα δραχμής.
Καλά ενημερωμένη πηγή σημείωνε προχθές
το βράδυ (30/4), πως στο υπουργείο Οικονομικών έχουν τις δύο σχετικές
συμβάσεις για την χορήγηση 150 και 280 εκατομμυρίων ευρώ προς την ΔΕΗ
χωρίς τις επίμαχες αναφορές.
Το θέμα μπορεί να αφορά πρωτίστως την ...
Δημόσια Επιχείρηση, που «καίγεται» για ρευστό, ωστόσο είναι ευρύτερο καθώς η ΕΤΕπ είναι από τα επίσημα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δε πρόνοια της περιελάμβανε ανάλογες αναφορές σε πορτογαλικό εσκούδο και ιρλανδική λίρα για δάνεια προς επιχειρήσεις των δύο χωρών.
Αρχικά η διοίκηση της ΕΤΕπ είχε αιτιολογήσει την ενέργεια της για κράτη που έχουν τεθεί ήδη υπό την επίβλεψη της Τρόικας προκειμένου να διασφαλίσει πλήρως τα δάνεια ακόμη και στην περίπτωση εξόδου (μίας χώρας ) από την Ευρωζώνη ή διάλυση του Ευρώ.
Μάλιστα με δεύτερη απόφαση της (η ΕΤΕπ) για να μην φανεί, πως διαχωρίζει τα κράτη μέλη σε πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας αποφάσισε να επεκτείνει την σχετική διασφάλιση σε όλα τα δάνεια που θα χορηγούσε προς κάθε επιχείρηση της Ευρωζώνης. Η αντίδραση της Τράπεζας θεωρήθηκε υπερβολική, προκάλεσε δε έντονες αντιρρήσεις σε Βρυξέλλες και Βερολίνο, ενώ την επανεξέταση του ζητήματος φέρεται να ζήτησε ο έλληνας αντιπρόεδρος του Δ.Σ. (Π. Σακελλάρης).
Προσώρας το θέμα φαίνεται να κλείνει. Και για την Ελλάδα αλλά και για τις Πορτογαλία, και Ιρλανδία. Οι δε συμφωνίες για την χρηματοδότηση «ανάσα» προς την ΔΕΗ θα προχωρήσουν όπως όλα δείχνουν απρόσκοπτα.
Όμως είναι όλα τόσο αθώα, όσο φαίνονται ή μήπως πίσω από την αρχική απόφαση ενός από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ- όπως είναι η ΕΤΕπ- κρύβεται κάτι πιο σύνθετο.
Τι μπορεί να σήμαιναν οι αρχικές αποφάσεις (φέρεται να ελήφθησαν κατά πλειοψηφία) και τι ενδεχομένως να σηματοδοτούσαν;
Πιθανόν μία υποψία ή αν προτιμάτε μία (ισχυρή) πιθανότητα η Ελλάδα ή κάποια άλλη χώρα να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.
Ενδεχομένως μία απόλυτα δικαιολογημένη πρόνοια διασφάλισης μίας σύμβασης χορήγησης που έχει τουλάχιστον 15ετή διάρκεια και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 25 έτη, ίσως. Το βάρος του κόστους χρηματοδότησης για χώρες (και επιχειρήσεις αυτών των χωρών) που είτε χάνουν την υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση τους είτε έχουν χαρακτηρισθεί "τοξικές".
Σχετίζεται άραγε με τις εργώδεις προσπάθειες (σε κύκλους του Βερολίνου και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας) να μετατραπεί σταδιακά η ΕΚΤ σε ένα κεντρικό χρηματοπιστωτικό όργανο ανάλογο της αμερικανικής Federal Reserve.
Μπορεί όλη αυτή η εικοτολογία, που αναπτύσσεται κυρίως σε κύκλους των ισχυρών χωρών-δανειστών να έχει σχέση με την προώθηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην ηγεσία του Eurogroup.
Συνεκτιμώμενων όλων αυτών ας μην διαφεύγει της προσοχής μας, πως τα δάνεια που θα χορηγεί εφεξής η ΕΤΕπ σε χώρες της ΕΕ θα διέπονται πλέον από το καθεστώς του Αγγλικού Δικαίου. Και ειδικά το τελευταίο θα πρέπει κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών αλλά και στη ΔΕΗ να το εξετάσουν ενδελεχώς.
Η εδώ και μήνες σταδιακή απαξίωση της Επιχείρησης- η χρηματιστηριακή αξία της έχει συρρικνωθεί σε λιγότερα των 600 εκατομμυρίων ευρώ- δίνει όλο και συχνότερα λαβές σε όσους κάνουν λόγο για ξεπούλημα της ΔΕΗ. Που σημειωτέον επί της ουσίας λειτουργεί σαν μονοπώλιο στην εγχώριο αγορά ενώ στην ηγεσία των δύο τελευταίων διοικήσεων του ΥΠΕΚΑ γίνονται σχέδια για τεμαχισμό εταιρειών, αυτονόμηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα δίκτυα (μέσω θυγατρικών) και πώληση λιγνιτοφόρων κοιτασμάτων.
Το όλο θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό και σύνθετο απ΄ όσο δείχνει και κατά πάσα βεβαιότητα θα μας απασχολήσει σύντομα...
Joffrey Postman
Το θέμα μπορεί να αφορά πρωτίστως την ...
Δημόσια Επιχείρηση, που «καίγεται» για ρευστό, ωστόσο είναι ευρύτερο καθώς η ΕΤΕπ είναι από τα επίσημα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δε πρόνοια της περιελάμβανε ανάλογες αναφορές σε πορτογαλικό εσκούδο και ιρλανδική λίρα για δάνεια προς επιχειρήσεις των δύο χωρών.
Αρχικά η διοίκηση της ΕΤΕπ είχε αιτιολογήσει την ενέργεια της για κράτη που έχουν τεθεί ήδη υπό την επίβλεψη της Τρόικας προκειμένου να διασφαλίσει πλήρως τα δάνεια ακόμη και στην περίπτωση εξόδου (μίας χώρας ) από την Ευρωζώνη ή διάλυση του Ευρώ.
Μάλιστα με δεύτερη απόφαση της (η ΕΤΕπ) για να μην φανεί, πως διαχωρίζει τα κράτη μέλη σε πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας αποφάσισε να επεκτείνει την σχετική διασφάλιση σε όλα τα δάνεια που θα χορηγούσε προς κάθε επιχείρηση της Ευρωζώνης. Η αντίδραση της Τράπεζας θεωρήθηκε υπερβολική, προκάλεσε δε έντονες αντιρρήσεις σε Βρυξέλλες και Βερολίνο, ενώ την επανεξέταση του ζητήματος φέρεται να ζήτησε ο έλληνας αντιπρόεδρος του Δ.Σ. (Π. Σακελλάρης).
Προσώρας το θέμα φαίνεται να κλείνει. Και για την Ελλάδα αλλά και για τις Πορτογαλία, και Ιρλανδία. Οι δε συμφωνίες για την χρηματοδότηση «ανάσα» προς την ΔΕΗ θα προχωρήσουν όπως όλα δείχνουν απρόσκοπτα.
Όμως είναι όλα τόσο αθώα, όσο φαίνονται ή μήπως πίσω από την αρχική απόφαση ενός από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ- όπως είναι η ΕΤΕπ- κρύβεται κάτι πιο σύνθετο.
Τι μπορεί να σήμαιναν οι αρχικές αποφάσεις (φέρεται να ελήφθησαν κατά πλειοψηφία) και τι ενδεχομένως να σηματοδοτούσαν;
Πιθανόν μία υποψία ή αν προτιμάτε μία (ισχυρή) πιθανότητα η Ελλάδα ή κάποια άλλη χώρα να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.
Ενδεχομένως μία απόλυτα δικαιολογημένη πρόνοια διασφάλισης μίας σύμβασης χορήγησης που έχει τουλάχιστον 15ετή διάρκεια και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 25 έτη, ίσως. Το βάρος του κόστους χρηματοδότησης για χώρες (και επιχειρήσεις αυτών των χωρών) που είτε χάνουν την υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση τους είτε έχουν χαρακτηρισθεί "τοξικές".
Σχετίζεται άραγε με τις εργώδεις προσπάθειες (σε κύκλους του Βερολίνου και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας) να μετατραπεί σταδιακά η ΕΚΤ σε ένα κεντρικό χρηματοπιστωτικό όργανο ανάλογο της αμερικανικής Federal Reserve.
Μπορεί όλη αυτή η εικοτολογία, που αναπτύσσεται κυρίως σε κύκλους των ισχυρών χωρών-δανειστών να έχει σχέση με την προώθηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην ηγεσία του Eurogroup.
Συνεκτιμώμενων όλων αυτών ας μην διαφεύγει της προσοχής μας, πως τα δάνεια που θα χορηγεί εφεξής η ΕΤΕπ σε χώρες της ΕΕ θα διέπονται πλέον από το καθεστώς του Αγγλικού Δικαίου. Και ειδικά το τελευταίο θα πρέπει κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών αλλά και στη ΔΕΗ να το εξετάσουν ενδελεχώς.
Η εδώ και μήνες σταδιακή απαξίωση της Επιχείρησης- η χρηματιστηριακή αξία της έχει συρρικνωθεί σε λιγότερα των 600 εκατομμυρίων ευρώ- δίνει όλο και συχνότερα λαβές σε όσους κάνουν λόγο για ξεπούλημα της ΔΕΗ. Που σημειωτέον επί της ουσίας λειτουργεί σαν μονοπώλιο στην εγχώριο αγορά ενώ στην ηγεσία των δύο τελευταίων διοικήσεων του ΥΠΕΚΑ γίνονται σχέδια για τεμαχισμό εταιρειών, αυτονόμηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα δίκτυα (μέσω θυγατρικών) και πώληση λιγνιτοφόρων κοιτασμάτων.
Το όλο θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό και σύνθετο απ΄ όσο δείχνει και κατά πάσα βεβαιότητα θα μας απασχολήσει σύντομα...
Joffrey Postman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου