Καλό …Πάσχα

Σύμφωνα με το νέο Τροϊκολόγιον το φετινό ‘Ελληνορθόδοξο Πάσχα’ της 15ης Απριλίου αναβάλλεται και ορίζεται εκ νέου την 6η Μαΐου. 

Βέβαια τα νέα μέτρα επιτάσσουν σαρωτική αλλαγή του διαδικαστικού της εκκλησίας μετατοπίζοντας έτσι την εβδομάδα των παθών μετά την Ανάσταση. 

Έπειτα από την ανάληψη διακυβέρνησης του εκλεκτού του λαού, οι εβδομάδες των παθών έπονται για τα εκατομμύρια ψηφοφόρων ανα την επικράτεια…

Κάνοντας αναδρομή στο ‘ένδοξο’ πολιτικό παρελθόν αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας, η περίοδος που διανύουμε θυμίζει τα χρόνια του γύψου, όταν οι πολιτικάντηδες με διάφορα επικοινωνιακά τερτίπια οδηγούσαν τον πιστό ψηφοφόρο στην κάλπη και ...

ασκώντας του ψυχολογική βία εφάμιλλη με κείνη του ψυχρού πολέμου του αποσπούσαν την ψήφο.

Με παρόμοιους φόβους και απειλές ότι δεν θα υπάρξει Ανάσταση και κατά συνέπεια Ανάπτυξη, στοχεύουν ιδιαίτερα στον αναποφάσιστο ή αγανακτισμένο πολίτη· Με την ελπίδα και την πεποίθηση ότι θα κουκίσει ακόμα μια φορά τον νεοσύστατο και εκμοντερνισμένο γαλαζοπράσινο ήλιο, ως ύστατη προσπάθεια του να δει πράσινη… με συγχωρείτε άσπρη μέρα.

Την ίδια ώρα που στο διπλάνο σπίτι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν τα βασικά προς το ζην , στο παρακάτω τετράγωνο η ραγδαία αύξηση των αστέγων και των ρακοσυλλεκτών χτυπάει κόκκινο και στις κεντρικές πλατείες μεγαλουπόλεων οι περαστικοί γίνονται μάρτυρες αυτοχειριών, ο φόβος της επικείμενης πτώχευσης ίσως και να φαντάζει ανίσχυρος.

Εδώ πραγματικά γεννάται ένα ερώτημα καίριο: 

Τις πραγματικά πταίει, που θα λέγε και ο Χαρίλαος Τρικούπης και οι Έλληνες εν αναμονή μιας οικονομικής κατάρρευσης φοβούνται και λουφάζουν, ενώ θα έπρεπε να αντιδρούν εντόνως για τα καθημερινά ανατριχιαστικά γεγονότα που στοιχίζουν τις ζωές κάποιων συνανθρώπων τους;

Ακόμα και ο Χριστός, τον καιρό εκείνο στην Ιερουσαλήμ, αποκαλώντας την πόρνη, τα είχε κάνει γυαλιά καρφιά στους πάγκους των εμπόρων που στήνονταν ως άλλα τσαντίρια μπροστά στον Ναό, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους και να πλουτίσουν εις βάρος των μη εχόντων και μη κατεχόντων.

Τώρα τι; 

Γίναμε εμείς οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι της νέας εποχής και καθόμαστε σαν κότες να κλωσάμε κλούβια αυγά. 

Κατά τα άλλα ήμεθα Έλληνες απόγονοι του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη ή ακόμα ευσεβείς και καλοί Χριστιανοί τόσο όσο κόμματα της ακροδεξιάς χουντοφιλικά να αυξάνουν τα ποσοστά τους σε πρόθεση ψήφου, επικίνδυνα.

Νεοημερολογίτες και νεοημερολογίτισσες επαναλαμβάνω το Πάσχα για σας αναβάλλεται για τις 6 του Μάη – και να δούμε κιόλας-. 

Τότε, θα φορέσετε τα καλά σας (Prada, Gucci, Louis Vouitton και ότι άλλο έχει περισωθεί στην γκαρνταρόμπα από τότε που παίρνατε καταναλωτικά δάνεια για να ενδύεστε επωνύμως) θα κρατήσετε ευλαβικά το ψηφοδέλτιο σαν λαμπάδα και στοιχισμένοι μπροστά στις κάλπες μεταλαμπαδεύοντας το Αγιο Φως, θα προσευχηθείτε στους Επιτρόπους μ’ ένα στόμα μια φωνή: Προσδοκώ Ανάσταση μισθών και Ζωή του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Ν.Μ.