Δεν πειράζει, τέλος καλό (που θά 'ρθει, είμαι απόλυτα σίγουρος), όλα καλά.
Η νέα σειρά αναρτήσεων (1821 έως σήμερα, νεώτερη Ελλάδα), που εγκαινίασε ο φίλτατος "Μποτίλιας", μ' έβαλε στον μέγιστο πειρασμό να προσθέσω το δικό μου (ίσως άκαιρο) αλατοπίπερο, έστω κι αν του χαλάω το φαΐ.
Στη σημερινή μου παρέμβαση, θα περιοριστώ -τηλεγραφικώς πως- σε κάποιες επισημάνσεις.
Η πρώτη: Όχι μόνον η Ιστορία είναι ενιαία, συνεχής και αδιαίρετη, αλλά και διέπεται από σταθερές διαχρονικές. Συγκεκριμένα, οι ομάδες εξελιγμένων ατρίχων διπόδων πιθήκων, οι οποίες κυριαρχούν κατά εποχές επί αντιστοίχων άλλων ομάδων, ζητάνε σταθερά τα εξής πράγματα.
- Κυριαρχία, εξουσία. (Η οποία δεν αποκλείει την αφαίρεση της ζωής του κυριαρχούμενου.)
- Υλικά αγαθά στο έπακρον.
- Σέξ στο έπακρον...
- Ολοσχερής αποκλεισμός των κυριαρχουμένων από τα παραπάνω, τώρα ή στο μέλλον.
- Και τη σχεδόν διεστραμμένη ψυχολογική ικανοποίηση, ότι: "η δική μου θρησκεία, ή ιδεολογία (ή ιδεοληψία, κτλ κτλ), είναι καλύτερη απ' τη δική σου, άρα σκάσε και προσκύνα".
Με απλά λόγια, σας λέω ότι: "σκοπός του ποδοσφαίρου είναι να περάσεις τη μπάλλα πέρα από την άσπρη γραμμή του τέρματος του αντιπάλου", κι αυτό δεν αλλάζει εις τους αιώνας των αιώνων. Επομένως, όποιος νομίζει πως σκοπός του ποδοσφαίρου είναι άλλος, είτε πλανά, είτε πλανάται.
Επομένως, όποιος νομίζει ότι μέσα στην ιστορική κινητικότητα υπάρχουν άλλα κίνητρα, είτε πλανά, είτε πλανάται...
...Εκτός αν αναφέρεται στους Έλληνες, οι οποίοι είναι η μοναδική γνωστή σ' εμένα ιστορική εξαίρεση. Τα κίνητρα των Ελλήνων μπορεί να είναι και διαφορετικά των αναφερθέντων (πχ η φιλομάθεια).
Όλα, όμως, ισχύουν επ-α-κρι-βώς, όσον αφορά τους μη-Έλληνες ως "ιστορικά υποκείμενα", είτε πρόκειται γιά ελληνοφώνους, είτε γιά σιωνιστές, είτε γιά καραχωριάτες κομματόσκυλους πολιτευτές εν Ελλάδι.
Δεύτερη επισήμανση: Τα Ομηρικά Έπη, ιδίως η Ιλιάδα, περιέχουν ύποπτα (άρα επικίνδυνα γιά τους Έλληνες) μέρη σε ποσοστό κάπου 30%.
Γιά παράδειγμα, όλ' αυτά που αναφέρει ο οικοδεσπότης, γιά εκδικητικούς κι αιμοπότες θεούς, κτλ. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες ποιοί και πότε επιχείρησαν "παρεμβολές" στην Ιλιάδα, αλλά είναι φανερό (απ' τις περιγραφές) πως πρόκειται γιά "θεούς-μαϊμού" και "θεές-μαϊμού".
Ναι, το γνωρίζω ότι η θρησκεία των Ελλήνων πέρασε από πολλές φάσεις ανά τις χιλιετίες και πως άλλαξε πολλές μορφές, προσθέτοντας (ή -σπανιώτερα- αφαιρώντας) θεία πρόσωπα στη διαδρομή, αλλά εδώ το πράγμα βγάζει μάτια.
Δυστυχώς, αυτοί που θα μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα (εννοώ οι ομηριστές Φιλόλογοι), αναλίσκονται σε ανοησίες: διατριβές επί διατριβών γιά το αν χρησιμοποιείται ο ίαμβος κατά 70% και ο τροχαίος κατά 30%, ή γιά το αν ο Σκάμανδρος στην αριστερή πλευρά είχε κατήφορο, ή ανήφορο. (Αυτά τα βαρυσπούδαστα συμπεράσματα εμένα μου προξενούν φοβερή φαγούρα στο υπογάστριον, και μου τέλειωσε κι η Φενιστίλ. Δε μας παρατάτε, ρε!)
Αλλά γιά την ουσία του περιεχομένου των Επών, ούτε κουβέντα! Ή, αν υπάρξει "κουβέντα", είναι της πλάκας.
Πχ, στην πρώτη ραψωδία της Ιλιάδας ο Δίας απειλεί την Ήρα ότι θα την πλακώσει στο ξύλο πολύ άσχημα, αν του πάει κόντρα. Και η χαριτόβρυτος εξήγηση των "ειδικών" γιά την κατινίστικη συμπεριφορά του (υποτιθέμενου) υπέρτατου Θεού: "- Άααα, δεν το ξέρατε; Αντικατοπτρίζει τα ήθη της εποχής!"
Τώρα, βέβαια, το αν αυτή η συμπεριφορά μπορεί να λειτουργήσει και ως παράδειγμα (άσχημο), και δη εκπεμπόμενο απ' το στόμα ενός κορυφαίου ραψωδού, είναι λεπτομέρεια γιά τους "ειδικούς". (Άρα, ουδόλως μπαίνουν στον κόπο να ερευνήσουν γιατί στην ευχή εμπεριέχεται αυτή η σκηνή στο έπος.)
Τί να κάνουμε, τό 'χουμε στην Ελλάδα το να πηγαίνουμε γύρω-γύρω, και όχι κατ' ευθείαν στο κέντρο. Γιά παράδειγμα, είχε κυκλοφορήσει προ ετών πληθώρα βιβλίων, με θέματα όπως:
- "Τί είπε ο Μάρξ"
- "Τί είπε πραγματικά ο Μάρξ"
- "Τί ήθελε να πει ο Μάρξ"
- Κτλ κτλ κτλ.
Άλλο χαριτωμένο των "ειδικών", είναι πως εκστασιάζονται με το κείμενο. "- Τί ποιητής ο Όμηρος!", και δώσ' του, και πάρ' του. Το υβρεολόγιο, όμως, των ομηρικών ηρώων, το αγνοούν επιδεικτικά. (Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, αν αυτά τα άτομα όντως διάβασαν τα Έπη.)
Μετά απ' όλα τα παραπάνω, είναι φανερό πως μόνος του ο καθένας καλείται να διαβάσει το κείμενο και να δεί τί ακριβώς λέει. (Και να βγάλει τα συμπεράσματά του.) Δεν γίνεται αλλοιώς.
Κι έτσι, μελετώντας προσωπικά τα έπη, βρήκα ότι υπάρχουν πολλά πρόσθετα: πχ η σκηνή, όπου ο Απόλλων σκοτείνιασε τον ουρανό γιά μέρες, και οι Αχαιοί παρακαλούσαν να τους σκοτώσει μέσα στο φως. Η περιγραφή αυτή είναι καθαρή αναφορά στον καπνό απ' το ηφαίστειο της Σαντορίνης, που έφτασε ως απέναντι, στα μικρασιατικά παράλια. Πλην όμως, αυτό συνέβη πεντακόσια χρόνια μετά τον Τρωϊκό Πόλεμο! (Προσωπικά, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η δεκαετία του Τρωϊκού εντοπίζεται κάπου στο 2130 πΧ. Ενω η τεράστια "μινωϊκή" έκρηξη έχει προσδιοριστεί γιά το 1625 πΧ.)
Επίσης, τα υπόλοιπα συμπεράσματά μου, και ως προς τα Έπη καθ' εαυτά, και ως προς την αντιμετώπισή τους, είναι λίαν ενδιαφέροντα - και ίσως τ' αναπτύξω κάποτε, ανάλογα με τις αφορμές που θα μου δοθούν. Πχ... Γιατί επέμεναν τόσο πολύ στην καταστροφή της Τροίας οι από 'δώ Έλληνες; Ή, αν έχετε αναρωτηθεί το τί ακριβώς κάνανε οι Αχαιοί μετά την άλωση της Τροίας; Εννοώ, εκτός από πλιάτσικο. (Εάν μάθετε, θα φρίξετε.) Και γιατί προσπαθούν να τ' αποκρύψουν όλ' αυτά οι δάσκαλοι. Ή, γιατί ο Όμηρος αποκαλεί την Τροία "ιερή"; ("Ιερόν πτολίεθρον".) Ή, τί ακριβώς ήταν οι "αέρηδες", που περίμενε ο Αγαμέμνων στην Αυλίδα; Λες και δεν μπορούσαν να διασχίσουν το Αιγαίο κωπήλατα πλοία, χωρίς "αέρηδες".
Μα, τί λέω; εδώ καλά-καλά οι νεοέλληνες νομίζουν πως ο Αγαμέμνων ήταν Μυκηναίος, κι ο Μίνως Κρητικός!
Τά 'παμε, όμως... Η Μυθολογία και η Ιστορία ίσως είναι πολυτιμώτερες γι' αυτά που δεν λένε, παρά γι' αυτά που λένε. Πράγμα που μας οδηγεί στην...
Τρίτη επισήμανση: Γιά να πορευτείτε ασφαλώς στο μέλλον, διαβάστε καλά Μυθολογία και Ιστορία. Κι όταν γράφω "καλά", εννοώ "άριστα"!
Το ίδιο, και γιά να κολυμπάτε σαν τα ψάρια στο νερό μετα κείμενα του παρόντος ιστολογίου! :-)
Ακόμη σημαντικώτερο, ότι με τη Μυθολογία και την Ιστορία πέφτουν οι μάσκες. Ο εχθρός, ο όποιος εχθρός, γίνεται φανερός όσο δεν πάει. Το σκοτεινό σπήλαιο του Πλάτωνα φωτίζεται από αντιαεροπορικούς προβολείς!
Τέταρτη επισήμανση: Παρά το αξίωμα των κομπιουτεράδων "Εάν κάτι δουλεύει, μην το διορθώνεις!", ουδείς μας εμποδίζει να βελτιώνουμε τις καλές ιδέες του παρελθόντος!
Αναφέρομαι στην πάλη του Ηρακλή με τη Λερναία Ύδρα: θες επειδή αυτοσχεδίαζε, θες επειδή δεν έβρισκε άλλον τρόπο, καθόταν κι έκοβε τα κεφάλια της Ύδρας ένα-ένα. Αντίθετα, όσοι κυνηγάνε χταπόδια, δεν κάθονται να κόψουν τα πόδια του χταποδιού ένα-ένα. Μπάμ! με το ψαροντούφεκο στο κεφάλι του χταποδιού, και τέλος. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν τα κάρβουνα και το τσίπουρο!
Εάν, λοιπόν, εμείς σήμερα θα προτιμήσουμε να κόψουμε τα κεφάλια της Ύδρας του Μάτριξ ένα-ένα, ή θα της ρίξουμε μία καμακιά στην καρδιά της, να την αφήσουμε στον τόπο, εξαρτάται από πολλά. Ίσως χρησιμοποιήσουμε και κράμα των δύο τεχνικών, κόβοντας μερικά "κομβικά" κεφάλια. Θα φανεί.
Τούτων ειπωθέντων... Σκεφτόμουνα, λοιπόν (συμβάλλοντας στην προσπάθεια του οικοδεσπότη κι άλλων ιστολόγων και φίλων), πρώτα να ρίξω έναν προβολέα πάνω στο πρόσωπο του εχθρού, και μετά να περιγράψω και τους πιθανούς τρόπους εξόντωσής του - αλλ' ακόμη δεν έχω ξεκαθαρίσει, αν αυτές οι συζητήσεις μπορούν -ή επιβάλλεται- να γίνονται ανοιχτά. (Δεν διαβάζουμε μόνο εμείς τα ιστολόγια... τα διαβάζει κι ο εχθρός.) Προς το παρόν, είμαι αρνητικός στο ενδεχόμενο ανοιχτής συζήτησης, διότι δεν θέλω να δώσω ευκαιρία στον εχθρό να πάρει πρόσθετα μέτρα προφύλαξης.
...Αν κι ο ίδιος έχει τόσο αποθρασυνθεί, που κυκλοφορεί στα φανερά. Αν και δεν υπάρχει χρόνος γιά μέτρα. Όλα, μα όλα, θα παίξουν στα αμέσως προσεχή έτη, ξεκινώντας από τούτο εδώ.
Με την ευκαιρία, θά 'θελα να σας βεβαιώσω πως, αυτό που λέει ο Μάρκο ντε Σάντ της "Μαύρης Φατρίας" (αντιγράφω τον "καραϊσκάκειο" γραπτό λόγο του) :
Λοιπόν, πουσταράδες προδότες έχετε κάνει τζάκποτ:
Λεωνίδας, Ρήγας, Καραϊσκάκης, Βελουχιώτης, και άλλοι
ευγενείς κύριοι, όλοι έχουν δώσει ραντεβού το 9012.
(Από εδώ: http://mavrifatria.blogspot.com/2011/09/blog-post.html)
...Σας βεβαιώνω από τη μεριά μου (από τις δικές μου, ανεξάρτητες έρευνες) πως είναι πέρα γιά πέρα σωστό. (Καλά νέα, έ; :-) )
Αν και ο Μάρκο περιέγραψε σχεδόν επακριβώς τον εχθρό, αν και διστάζω να μιλήσω περί στρατηγικής...
...Μάλλον θα επανέλθω.
Ως τότε, μάθετε Μυθολογία και Ιστορία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου