Υμνεί το ότι μας... χρεοκόπησε!!!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε τον χθεσινό λόγο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του που μεταδόθηκε ολόκληρος και απευθείας από την τηλεόραση.  

Δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο ένας ηγέτης να φέρνει τη χώρα του στο χείλος της χρεοκοπίας, να έχει ήδη ρίξει στον Καιάδα τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, να έχει....

προκαλέσει με την πολιτική του ένα εκατομμύριο ανέργους και αντί για αυτοκριτική να... υμνεί το έργο του!!!

Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, αυτό ακριβώς έκανε χθες ο Γ. Παπανδρέου. Παρουσίασε έναν αποθεωτικό...
απολογισμό για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του την ολέθρια διετία 2009-2011 σε βαθμό τόσο απογειωμένο, ώστε ισχυρίστηκε ότι έσωσε όχι μόνο τη χώρα αλλά και τη... ΝΔ! Η ομιλία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ δεν είχε απολύτως καμία επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και το ερώτημα που γεννιέται είναι αν αυτό είναι απόρροια ενός απίστευτου «πολιτικού αυτισμού» ή αν έχουμε να κάνουμε με μια επίδειξη απύθμενου πολιτικού θράσους και βαθύτατης περιφρόνησης προς τον ελληνικό λαό και τα δεινά στα οποία τον οδήγησε η διακυβέρνηση Παπανδρέου.

Ακούγοντας τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να διαφημίζει πόσα υπέροχα πράγματα έκανε αυτός και η κυβέρνησή του σε δεκάδες τομείς, σχημάτιζε κανείς την εντύπωση ότι έκανε απολογισμό των πεπραγμένων του σε κάποιους άλλους και όχι στους Ελληνες που ζουν στη χώρα αυτή και υφίστανται στο πετσί τους τις συνέπειες του έργου του Γ. Παπανδρέου. Είναι όμως τόσο μεγάλος ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης ως χώρας ευρισκόμενης στο χείλος της κρατικής χρεοκοπίας, ώστε είναι άκρως αμφίβολο ότι οι ισχυρισμοί του Γιώργου θα έπειθαν ακόμη και τα τμήματα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην... Παπούα και Νέα Γουινέα ή στην Μπουρκίνα Φάσο!

Εκτός πια αν ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόταν σε κάποιο άγνωστο ακροατήριο, το οποίο καθόλου δεν συγκινείται από τις πτωχεύσεις χωρών ή την εξαθλίωση πληθυσμών, αν δεν τις επιδιώκει κιόλας στο πλαίσιο επίτευξης πολλαπλών στόχων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε πολιτικός, ακόμη και αν είναι τόσο παταγωδώς αποτυχημένος ή αν η διακυβέρνησή του έχει αποδειχθεί ολέθρια για τη χώρα όπως αυτή του Γ. Παπανδρέου, πάντοτε προσπαθεί να υπερασπιστεί το έργο του, τα πεπραγμένα του. Αυτό είναι αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα είτε στον ίδιο είτε σε διαφορετικό τομέα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βαθύτατη την πεποίθηση ότι μπορεί να υπάρξουν συνθήκες που θα επιτρέψουν την επάνοδό του σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν είναι αβάσιμες οι ελπίδες του. Ο δημόσιος βίος έχει συχνά εντελώς απρόβλεπτες και απροσδόκητες στροφές.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για παράδειγμα, έφυγε ηττημένος, ατιμασμένος και με ψεύτικο διαβατήριο το 1963, για να γυρίσει το 1974 ως σωτήρας και «εθνάρχης». Χρειάστηκε βέβαια να μεσολαβήσουν η χούντα και η προδοσία της Κύπρου, τραγικά γεγονότα στην προετοιμασία των οποίων το κόμμα του είχε παίξει καθοριστικό ρόλο, για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που επέτρεψαν τη θριαμβευτική επιστροφή του Κ. Καραμανλή, μαζί με την πολιτική του μετάλλαξη.

Κατά το προηγούμενο αυτό, γιατί να μην ποντάρει και ο Γιώργος σε μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας, την οποία απειλεί να προκαλέσει το Μνημόνιο που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ και το ΔΝΤ;

Το διασκεδαστικό πάντως είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανιστεί ως... θύμα των ΜΜΕ, με τα οποία συγκρούστηκε, γιατί αυτός «δεν είναι μαριονέτα κανενός»!

Αλήθεια, μήπως θυμάται ο Γιώργος πώς βρέθηκε ξαφνικά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκείνον τον Γενάρη του 2004; Λόγω... εχθρότητας των μέσων ενημέρωσης; Ξέχασε ότι οι εφημερίδες και τα κανάλια της κεντροαριστεράς, που τον Δεκέμβριο του 2003 υποστήριζαν μετά πάθους τον Κώστα Σημίτη ως τον «καταλληλότερο για πρωθυπουργό», τον Ιανουάριο του 2004 διαπίστωναν ξαφνικά ότι όλη η Ελλάδα θέλει... υστερικά τον Γ. Παπανδρέου για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος έτσι πρώτα έγινε αρχηγός και μετά εκλέχτηκε;

ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Αβυσσος χωρίζει λαό – πολιτικούς

ΧΑΡΙΝ αφελείας, ας πάρουμε στα σοβαρά όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι πιστεύει πλήρως όσα είπε και ότι τα λεχθέντα δεν κρύβουν καμία απολύτως σκοπιμότητα. Αν όντως ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός έχει αυτή την εκτίμηση για τα όσα έπραξε, αν έχει την πεποίθηση ότι το κύριο χαρακτηριστικό της διετούς διακυβέρνησής του δεν είναι ότι συνέτεινε τα μέγιστα στην καταστροφή της χώρας και στην εξαθλίωση του λαού μας, αλλά ότι εισήγαγε δεκάδες πρωτοποριακούς νόμους που άλλαξαν τη χώρα προς το καλύτερο(!), τότε ήταν πραγματικά επικίνδυνος και ευτυχώς που υποχρεώθηκε εκών-άκων να παραιτηθεί από την εξουσία. Αβυσσος χωρίζει αυτόν και την ηγετική παρέα του από τον λαό.

Από:  ethnos.gr