Ο Γιλμάζ και η αξιοπιστία των Ελλήνων

Του Σάββα Καλεντερίδη

Η περίπτωση των δηλώσεων Γιλμάζ για εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην πυρπόληση ελληνικών δασών δεν είναι ένα απλό ζήτημα.  

Παρότι η πολιτική εκμετάλλευση της υπόθεσης, σε πρακτικό επίπεδο δεν μπορεί να αποφέρει κάτι σημαντικό στην Ελλάδα, και εννοούμε απαίτηση αποζημιώσεων κλπ, οι δηλώσεις Γιλμάζ έχουν εξαιρετικά μεγάλη σημασία κυρίως για τρεις λόγους.

Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι δια στόματος ενός προσώπου που διετέλεσε υπουργός εξωτερικών και πρωθυπουργός της Τουρκίας, επαληθεύονται όλα...

όσα γνώριζαν επί χρόνια οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες για εμπλοκή και δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών σε ενέργειες που μπορούν να ενταχθούν στα πλαίσια ενός ακήρυκτου πολέμου.

Αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία και ισχυροποιεί τη θέση της Ελλάδος απέναντι στην Τουρκία αλλά και τη διεθνή κοινότητα, σε μια περίοδο που η διεθνής εικόνα της χώρας είναι κάτι χειρότερο από τραγική!

Ο δεύτερος είναι γιατί με αφορμή τις δηλώσεις, αποκτούν αξιοπιστία όλα όσα έλεγαν και έγραφαν επί χρόνια οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες, και μας επιτρέπεται να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι κυβερνήσεις δεν αξιοποιούσαν τα στοιχεία αυτά και επέλεγαν πολιτικούς χειρισμούς που επέτρεπαν στους Τούρκους να αλωνίζουν σε όλη την Ελλάδα, κυρίως στη Θράκη και τα νησιά.

Ο τρίτος λόγος είναι το γεγονός ότι με τη δήλωση Γιλμάζ, ξεγυμνώνεται ένας ολόκληρος μηχανισμός πολιτικών, επαγγελματιών οικολόγων, αμαρτωλών ΜΚΟ, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, δημοσιογράφων και ΜΜΕ, οι οποίοι όλοι αυτοί, λες και συντονιζόμενοι από κάποιο κέντρο, γελοιοποιούσαν και δαιμονοποιούσαν οποιονδήποτε είχε το θάρρος να παρουσιάσει δημόσια και υπεύθυνα οποιαδήποτε πληροφορία, εκτίμηση ή άποψη που ήθελε τους Τούρκους να εμπλέκονται σε τέτοιες υποθέσεις, ή οποιαδήποτε άποψη μιλούσε για το τουρκικό παρακράτος, τη μυστική δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και εν γένει την τουρκική απειλή. 

Οι χαρακτηρισμοί τουρκοφάγος, εθνικιστής, ακραίος, φανατικός, ανεύθυνος, είναι μερικά από τα …κοσμητικά επίθετα που στόλιζαν όλοι αυτοί εκείνους που είχαν διαφορετική άποψη από τη δική τους, που δυστυχώς επαληθεύεται.

Δυστυχώς, οι δηλώσεις Γιλμάζ δεν μας επιτρέπουν να διακρίνουμε αν υπάρχει ομφάλιος λώρος που συνδέει το πολιτικό και υπηρεσιακό κατεστημένο που διαχειριζόταν με καταστροφικό τρόπο τις πληροφορίες και την σκληρή πραγματικότητα, με αποτέλεσμα κατ’ ουσίαν την ακύρωση του ελληνικού κράτους, με τον προαναφερθέντα μηχανισμό προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, που παραπλάνησε την ελληνική κοινή γνώμη, δημιουργώντας μια πλασματική εικόνα για την Τουρκία.

Πάντως, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ομφάλιος λώρος που συνδέει αυτούς τους δυο παράγοντες, σημασία έχει το γεγονός ότι εξ αιτίας της δράσης και της επιρροής τους, αποδιαρθρώθηκε και αποδυναμώθηκε το ελληνικό κράτος λόγω του ότι υποτιμήθηκε αν δεν αγνοήθηκε η τουρκική απειλή, ενώ ο ελληνικός λαός αποκοιμήθηκε, δεχόμενος επί σειράν ετών παραπλανητικά μηνύματα και υφιστάμενος την προπαγάνδα του εφησυχασμού και της μακαριότητας.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η δημιουργία της εντύπωσης ότι μέσα από τη διαδικασία των ατέρμονων διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας, η οποία εν τω μεταξύ συνέχιζε και συνεχίζει την επιθετική και διεκδικητική της πολιτική στον ελληνικό χώρο, θα λυθούν τα ελληνοτουρκικά προβλήματα, όπως βαφτίστηκαν οι απαράδεκτες τουρκικές διεκδικήσεις. Και μάλιστα αυτό θα γίνει χωρίς κόστος σε αίμα και χωρίς πόλεμο, όπως παραπλανητικά χρέωναν τέτοιες επιδιώξεις στους τουρκοφάγους, εθνικιστές, ακραίους, φανατικούς, ανεύθυνους και λοιπούς που είχαν άλλη άποψη.

Έτσι, οδηγηθήκαμε σταδιακά στο γκριζάρισμα του Αιγαίου και τα τελευταία χρόνια και του Καστελορίζου, σε μια περίοδο που η σωτηρία της Ελλάδος και του Ελληνισμού φαίνεται ότι μπορεί να προέλθει κυρίως από την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σ’ αυτόν το χώρο που κυριολεκτικά αφήνουμε τους Τούρκους να αλωνίζουν.

Αυτοί οι δυο παράγοντες, έπαιξαν ακριβώς τον ίδιο καταστροφικό ρόλο -τηρουμένων των αναλογιών- στην Κύπρο, το διάστημα που παιζόταν η τύχη της Μεγαλονήσου, με το Σχέδιο Ανάν. Τότε οι ίδιοι παράγοντες χαρακτήριζαν όσους υποστήριζαν το ΟΧΙ πατριδοκάπηλους, εθνικιστές, ανεύθυνους και ότι άλλο διευκόλυνε τους δικούς τους στόχους, ενώ ασκούσαν ιδεολογική τρομοκρατία στους ψηφοφόρους στην Κύπρο, μιλώντας για τις καταστροφικές συνέπειες του ΟΧΙ.

Τελικά, οι ψηφοφόροι της Κύπρου, τη προτροπή του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, τον οποίον επίσης καθύβρισαν οι περί ων ο λόγος, είπαν το ιστορικό ΟΧΙ, και αντί των καταστροφικών συνεπειών, διατηρήθηκε το κυπριακό κράτος, το οποίο μάλιστα απέκτησε το δικαίωμα εκμετάλλευσης της ΑΟΖ, ένα δικαίωμα που αποτελεί πηγή ελπίδας για την επιβίωση όχι μόνο της Κύπρου, αλλά ολόκληρου του Ελληνισμού.  

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της 28^ης Δεκεμβρίου 2011 του προέδρου της Κύπρου κ. Χριστόφια, η αξία του κοιτάσματος μόνο του φυσικού αερίου στο Οικόπεδο «Αφροδίτη», ξεπερνά τα 100 δις δολάρια, που σημαίνει πέντε φορές το συνολικό ΑΠΕ της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε έστω και μη ειδικός, ότι σε περίπτωση που γίνουν οι σωστοί χειρισμοί από τούδε και στο εξής, η Κύπρος εντάσσεται στη λέσχη των χωρών που παράγουν ενεργειακές πρώτες ύλες, με ευεργετικές συνέπειες για την οικονομία αλλά και για το πολιτικό μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Κύπρος, λόγω του ΟΧΙ του Τάσσου και του αφυπνισθέντος κυπριακού λαού, δημιούργησε τις κατάλληλες γεωπολιτικές συνθήκες και προϋποθέσεις, που ανοίγουν το δρόμο για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του ελληνικού χώρου (Κρήτη-Καστελόριζο-Αιγαίο), που η καταστροφική τακτική των δυο προαναφερθέντων παραγόντων γκριζάρισε, ανοίγοντας την όρεξη στην επεκτατικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Και η εκμετάλλευση του πλούτου αυτού, είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος για να εξέλθουμε από τραγική κρίση που περνάει ο τόπος.

Οι Τούρκοι κομπορρημονούν ότι με την εισβολή στην Κύπρο, το 1974, ευεργέτησαν την Ελλάδα, αφού λόγω της εισβολής αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στην Ελλάδα. Μπορεί ο ισχυρισμός αυτός να πάσχει, αφού η χούντα κατέρρευσε όχι λόγω της εισβολής αλλά λόγω του ότι είχε ολοκληρώσει το «έργο» της, όμως δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να ισχυριστούμε ότι οι δηλώσεις Γιλμάζ ευεργέτησαν την Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι βοήθησαν τους Έλληνες πολίτες να ξυπνήσουν από το λήθαργο. Ένα λήθαργο που μας έριξε το πολιτικό και υπηρεσιακό κατεστημένο της συμφοράς, που άνοιξε διάπλατα στις πόρτες στην τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, την Κρήτη και το Καστελόριζο, και καλλιέργησε μεθοδικά ο μηχανισμός πολιτικών, επαγγελματιών οικολόγων, αμαρτωλών ΜΚΟ, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, δημοσιογράφων και ΜΜΕ, που δαιμονοποίησε το ιερότερο καθήκον του ανθρώπου, που είναι η υπεράσπιση της πατρίδος.

Ας ελπίσουμε ότι ο καταγόμενος εκ Μεσοχωρίου Ριζαίου του αλησμόνητου Πόντου, Μεσούτ Γιλμάζ, να βοήθησε εκών-άκων τους Έλληνες, για να συνειδητοποιήσουν την σκληρή πραγματικότητα και να πουν επιτέλους το δικό τους μεγάλο ΟΧΙ στους παράγοντες της εθνικής μας συμφοράς!

Σάββας Καλεντερίδης

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το blog infognomon.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: infognomonpolitics.blogspot.com

http://freepen.gr/epikairotita/1489