Ο κύβος ερρίφθη!

Σκληρό παζάρι  

για την τύχη της Ελλάδας εξελίσσεται αυτές τις μέρες σε Ευρώπη και ΗΠΑ. 

Τα μαντάτα που έρχονται από τις Βρυξέλλες δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά, παρά τις επίσημες δηλώσεις για στήριξη της χώρας μας. 

Όπως είναι σε θέση να αποκαλύψει το «Π», η Γερμανία και το ΔΝΤ έχουν ήδη λάβει την απόφαση να τραβήξουν το σχοινί μέχρι τα άκρα τόσο στο θέμα του PSI όσο και στο νέο δάνειο των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Στη συνάντηση που είχε την περασμένη Κυριακή η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ με την επικεφαλής του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ αποφασίστηκε ότι η γραμμή κατά της χώρας μας πρέπει να είναι σκληρότερη, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι η κατάληξη αυτού του πολύ σκληρού παζαριού θα είναι η πλήρης ελεγχόμενη χρεοκοπία. 

Αποφασίστηκε επίσης, με...

πρόφαση τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, να τραβήξουν το σχοινί μέχρι τα άκρα στις διαπραγματεύσεις με τους τραπεζίτες.

«Σκοπός τόσο της Γερμανίας όσο και του ΔΝΤ είναι να υπάρξουν όσο το δυνατόν σημαντικότερες απώλειες από τον ιδιωτικό τομέα ώστε το κούρεμα να μεγαλώσει έως και 70%» ανέφερε στο «Π» Ευρωπαίος αξιωματούχος που συμμετέχει στις διαδικασίες.

«Από τη μία η κ. Μέρκελ, με ορίζοντα τις εθνικές εκλογές, θέλει να δείξει ότι όποιος δεν ακολουθεί πιστά τις οδηγίες και τις αποφάσεις της Ε.Ε. θα τιμωρείται παραδειγματικά και από την άλλη η κ. Λαγκάρντ επιθυμεί να συνεισφέρει το ΔΝΤ όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα στην Ελλάδα».

Το PSI είναι η αρχή

Το εντυπωσιακό - έως και επικίνδυνο - της υπόθεσης είναι ότι, όταν ρωτήσαμε τον Ευρωπαίο αξιωματούχο εάν το συγκεκριμένο μπλοκ «φοβάται» πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, μας απάντησε ότι «η Γερμανία κυρίως κινείται προς αυτή την κατεύθυνση την τελευταία εβδομάδα, αφού φαίνεται πως έχει πειστεί ότι μια χρεοκοπία και πιθανή έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα δημιουργήσει ντόμινο εξελίξεων».

Στην ίδια γραμμή κινείται και η Λαγκάρντ, η οποία σε δηλώσεις της την Τρίτη είπε ότι «η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι εξαιρετικά σοβαρή» και πρόσθεσε με νόημα ότι οι συνέπειες της κρίσης από την Ελλάδα «δεν θα είναι μεταδοτικές». Αυτή η σημείωση για τους καλά γνωρίζοντες σημαίνει ότι ο κύβος ερρίφθη και ότι Γερμανία και ΔΝΤ αρχίζουν από κοινού επιχείρηση «πειθούς» και των υπόλοιπων χωρών, ώστε η Ελλάδα να αφεθεί στην - προαποφασισμένη από δανειστές και επιτηρητές - μοίρα της.

Οι διαδικασίες του PSI είναι μόνο η αρχή της σκληρής στάσης. Όπως μας ανέφερε ο αξιωματούχος της Ε.Ε., ακόμη και αν η συμφωνία κλείσει, κανείς δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα σώζεται. Μας είπε επίσης ότι η απόφαση της Γερμανίας και του ΔΝΤ μάλλον δεν θα αλλάξει ακόμη και εάν πρόσκαιρα υπάρξει βελτίωση του κλίματος.

Ελληνική διάλυση

Δυστυχώς, όμως, και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν δώσει τροφή για τη σκλήρυνση της στάσης τόσο της Γερμανίας όσο και του ΔΝΤ, ειδικά μάλιστα όταν οι προειδοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα ήταν πολλές και από πολλές πλευρές.

1 Δεν διαχειρίστηκε σωστά τις διαπραγματεύσεις, αφού στις θέσεις τους παραμένουν άπειροι διαπραγματευτές, όπως ο πρόεδρος του ΣΟΕ Γ. Ζανιάς, ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης και, σε δεύτερη «ανάγνωση», ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος επέλεξε να κρατήσει τους δύο όταν ανέλαβε το υπουργείο, παρά το γεγονός ότι μια τόσο εξειδικευμένη αποστολή απαιτούσε πολύ εμπειρότερους σε αυτόν τον ρόλο.

Αυτό είχε αποτέλεσμα στην αρχή προβληματισμό και μετά έντονη δυσφορία στις διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα να μην έχουμε ίχνος αξιοπιστίας με τους συνομιλητές μας.

Στο σημείο αυτό βεβαίως τίθεται και το κρίσιμο ερώτημα για τον Λουκά Παπαδήμο: Με δεδομένη την έλλειψη επάρκειας και πείρας των διαπραγματευτών, γιατί τους διατήρησε;

2 Η ανεπάρκεια στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης είναι απότοκο και της αδυναμίας πραγματοποίησης ρεαλιστικών προβλέψεων εδώ και δύο (τα πιο κρίσιμα) χρόνια. Έτσι οι Έλληνες αξιωματούχοι έστελναν σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον παραπλανητικά στοιχεία, τα οποία ήταν βασισμένα σε υπεραισιόδοξες προβλέψεις που ουδέποτε ευοδώθηκαν. Αντιθέτως αναγκαζόμασταν - ή μήπως... προτιμούσαμε; - ανά τρίμηνο να λαμβάνουμε νέα επιπόλαια και οριζόντια μέτρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να προχωρήσουμε εντός διαγραμμάτων και βεβαίως εντός στόχων.

Συνεπώς κάθε φορά η θέση της χώρας επιδεινωνόταν και φθάσαμε τώρα στο σημείο να είμαστε αντιμέτωποι με την πόρτα της εξόδου από τη ζώνη του ευρώ, με τη δικαιολογία ότι «δεν έχουμε καταφέρει καμία από τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε».

Βέβαια, ακόμη και αν συνυπολογίσουμε την έλλειψη διαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση Παπανδρέου κατά τη σύνταξη της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, το οποίο δρομολόγησε μια εντελώς αδιέξοδη διαδικασία, τεράστιο μερίδιο ευθύνης ανήκει στους τροϊκανούς, οι οποίοι όχι μόνο σχεδίασαν τις ελληνικές δεσμεύσεις στο πρότυπο του ΔΝΤ,   αλλά  αποδέχονταν πλασματικά  και ανεδαφικά στοιχεία, παρά τους αριθμούς της πραγματικής οικονομίας, τους οποίους όλοι παρίσταναν ότι δεν έβλεπαν. Έτσι ενισχύθηκε η άποψη ότι η Ελλάδα δεν σώζεται.

3 Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί της λεγόμενης συγκυβέρνησης αρνούνται πεισματικά να κάνουν οποιαδήποτε συλλογική προσπάθεια για να διασωθεί η χώρα. Βρισκόμαστε σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και κανείς δεν έχει καταλάβει ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη.

Αλήθεια, ποιος από αυτούς θα είναι τελικά διατεθειμένος να αναλάβει τη διαχείριση μιας πτωχευμένης χώρας με νέο νόμισμα και αποκλεισμένης από τις αγορές, όπως τείνουν να αποφασίσουν ευρωζώνη και ΔΝΤ;

4 Στο Μαξίμου είναι έντονη η δυσαρέσκεια για την απουσία ολοκληρωμένης ενημέρωσης από τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών ακόμη και προς τον Παπαδήμο. Η ερμηνεία που κυριαρχεί είναι ότι οι πολιτικές σκοπιμότητες πρυτανεύουν με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός αυτή τη στιγμή να θεωρεί ότι μόνο με την ολοκλήρωση του PSI τα πράγματα θα μπουν σε μια σειρά. Αντιθέτως, στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ, όπου είναι άγνωστη η εσωτερική πολιτική κατάσταση, επικρατεί πλέον η άποψη ότι ο Παπαδήμος έχει χάσει την μπάλα και δεν είναι σε θέση να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις. Και αυτό, σε κάθε περίπτωση, επιδεινώνει την ήδη πολύ κακή εικόνα που επικρατεί αυτά τα δύο χρόνια για την Ελλάδα.

5 Η απαίτηση των Γερμανών για να δημιουργηθεί το PSI ήταν καταστροφική και αποδείχθηκε με την εγκατάλειψή  του ως μεθόδου αντιμετώπισης της κρίσης με απόφαση της Ε.Ε. στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου. Για άλλη μια φορά εμείς ήμασταν τα πειραματόζωα, όμως εκ των υστέρων οι Γερμανοί κάθε άλλο παρά διατεθειμένοι είναι να αναλάβουν μερίδιο της ευθύνης.

Σχέδιο - σοκ από το ΔΝΤ

Με επιχειρήματα στηριγμένα σε αυτούς τους βασικούς λόγους –  ή μήπως... δικαιολογίες; - Γερμανία και ΔΝΤ ετοιμάζουν τη «μεγάλη έξοδο».

Βεβαίως, να υπενθυμίσουμε ότι πίσω από τις προθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν κρύβεται τίποτε άλλο από τον στόχο των αγγλοσαξονικών συμφερόντων να διαλυθεί η ευρωζώνη. Και μπορεί οι Γερμανοί να θεωρούν ότι στη θέση της σημερινής ευρωζώνης θα δημιουργηθεί ένα μικρό κλαμπ ισχυρών χωρών, εν τούτοις οι πραγματικές βλέψεις των μεγάλων παικτών είναι άλλες.
Το κλίμα και οι διαθέσεις προς τη χώρα μας αναμένεται να επιβαρυνθούν κι άλλο. Ήδη ο βασικός... «λαγός» του ΔΝΤ, ο Τόμσεν δηλαδή, εμφανίστηκε τη Δευτέρα το βράδυ στο Eurogroup και παρουσίασε ένα σχέδιο - σοκ για την ελληνική οικονομία.
Το φοβερό αυτό σχέδιο, που ισοπεδώνει τα πάντα, υποτίθεται πως έχει δομηθεί για να σώσει τη χώρα από την καταστροφή και να κάνει το χρέος βιώσιμο μεσοπρόθεσμα, στοιχείο που αποτελεί τη βασική απαίτηση του ΔΝΤ για να πει το «Ναι» στο νέο δάνειο.
Όμως, από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και ο Τόμσεν γνωρίζουν άριστα ότι ένα τέτοιο σχέδιο, ακόμη και αν το αποδεχθούν πολιτικά οι Παπαδήμος και Βενιζέλος (οι οποίοι το έχουν ήδη αποδεχθεί προφορικά), πιθανότατα δεν θα περάσει από τη Βουλή. Με απλά λόγια το... «τσακάλι» του ΔΝΤ μπορεί βάσιμα να εικάσει ότι αυτό το σχέδιο θα ρίξει την κυβέρνηση και θα οδηγηθούμε σε εκλογές. 

Αυτή  η εξέλιξη υπολογίζει πως θα αποτελέσει ένα επιπλέον «επιχείρημα» στους έξω για να επισημοποιήσουν την προειλημμένη απόφαση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σωθεί και ως εκ τούτου πρέπει να απομονωθεί.
Τώρα πώς θα δικαιολογήσουν το ότι ωθούν μια χώρα στη χρεοκοπία επειδή θέλει να κάνει εκλογές και να αποφασίσει ο λαός της για τη μοίρα της, αυτό μόνο οι οικονομικοί δολοφόνοι που έχουν αναλάβει τη διαχείριση της Ελλάδας - δυστυχώς με δική της πρόσκληση –  μπορούν να το εξηγήσουν. Η κοινή λογική αδυνατεί και σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Tο «διά ταύτα» των μέτρων
Πριν από οποιαδήποτε απόφαση για πτώχευση της χώρας πρέπει, κατά τους τροϊκανούς, να περάσουν από τη Βουλή όλα τα μέτρα που έχουν απομείνει ώστε να ισοπεδωθεί το εργασιακό κόστος τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Αυτό είναι το πρώτο από τα μέτρα - σοκ που πρότεινε ο Τόμσεν τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. Με την πρόφαση πάντα ότι «δεν μπορεί να μπουν άλλοι φόροι».
Όμως κανείς δεν λέει ότι, με τη φορολογία να βρίσκεται στο σημερινό χάλι, την επιβολή των νέων κατώτατων ημερομισθίων και την παρατεταμένη ύφεση, το ΑΕΠ της χώρας θα βουλιάξει ακόμη περισσότερο. Για να χρυσώσει το χάπι ο Τόμσεν πρότεινε κάποιες μειώσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων και ίσως μείωση ορισμένων κατηγοριών Φ Π Α.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι οι μαζικές και απευθείας απολύσεις στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο και νέο κλείσιμο ΔΕΚΟ.
Επίσης, με την τρόικα αυτή τη στιγμή μελετάται η άμεση εκποίηση της κρατικής περιουσίας από ευρωπαϊκό ταμείο, το οποίο θα διαχειρίζονται οι δανειστές, αφού ούτε το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων δεν περπάτησε. Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί, τόσο καιρό που δεν προχωρούσαν οι αποκρατικοποιήσεις, κανείς από τους τροϊκανούς δεν έλεγε τίποτε. 

Μήπως για να φθάσουν πάλι τα πράγματα σε οριακό σημείο, ώστε ευσχήμως να εκχωρήσουμε και αυτή την εξουσία;
Οι κρίσιμες ημέρες που διανύουμε μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της Δευτέρας στις Βρυξέλλες θα δείξουν πόσο αποφασισμένοι είναι ΔΝΤ και Γερμανία να τραβήξουν το σχοινί από τώρα, μέσα από το PSI. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαπραγματευτική ομάδα έχει πλέον μέσα και τη Γερμανία, τη Γαλλία, το ΔΝΤ και την  EWG (Επιτροπή Εργασίας του Eurogroup) έπειτα από συμφωνία του Βενιζέλου! Δηλαδή η Ελλάδα δεν διαχειρίζεται τις εξελίξεις πλέον.
Το «Π» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο επικεφαλής του IIF Τσαρλς Νταλάρα έχει ενημερωθεί για τους πραγματικούς σκοπούς ως προς την Ελλάδα. Το επιτόκιο δηλαδή είναι η πρόφαση. Γι’  αυτό εδώ και τρεις μέρες, από τότε που αναχώρησε από την Αθήνα, κάνει σχετικές δηλώσεις. 

Επισημαίνει ότι το παιχνίδι τραβάει προς την αναγκαστική συμμετοχή, μιλάει για χρεοκοπία και έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και χτυπάει καμπανάκια για τη στάση της Ε.Ε.
Μάλιστα το βράδυ της Παρασκευής Νταλάρα και Παπαδήμος είχαν δώσει τα χέρια για τη συμφωνία. 

Μετά χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η... Μέρκελ. 

Να σημειώσουμε ότι Γερμανία και ΔΝΤ ήταν ενήμεροι για το πού βάδιζε η συμφωνία και πού κυμαίνονταν τα επιτόκια. 

Γιατί στο παρά πέντε δεν τη βρήκαν ικανοποιητική;

Το ποντίκι 

Το γερμανικό τηλεσίγραφο με ημερομηνία της ερχόμενης δευτέρας (!), όπως δημοσιεύτηκε σε ηλεκτρονική εφημερίδα (http://www.deutsche-mittelstands-nachrichten.de/2012/01/37077/).
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Assurance of Compliance in the 2nd GRC Programme

I. Background
According to information from the Troika, Greece has most likely missed key programme objectives again in 2011. In particular, the budget deficit has not decreased compared to the previous year. Therefore Greece will have to significantly improve programme compliance in the future to honour its commitments to lenders. Otherwise the Eurozone will not be able to approve guarantees for GRC II.

II. Proposal for the improvement of compliance
To improve compliance in the 2nd programme, the new MoU will have to contain two innovative institutional elements on which Greece will have to commit itself. They will become further prior actions for the second programme. Only if and when they are implemented, the new programme can commence:

1. Absolute priority to debt service
Greece has to legally commit itself to giving absolute priority to future debt service. This commitment has to be legally enshrined by the Greek Parliament. State revenues are to be used first and foremost for debt service, only any remaining revenue may be used to finance primary expenditure. This will reassure public and private creditors that the Hellenic Republic will honour its comittments after PSI and will positively influence market access. De facto elimination of the possibility of a default would make the threat of a non-disbursement of a GRC II tranche much more credible. If a future tranche is not disbursed, Greece can not threaten its lenders with a default, but will instead have to accept further cuts in primary expenditures as the only possible consequence of any non-disbursement.

2. Transfer of national budgetary sovereignty
Budget consolidation has to be put under a strict steering and control system. Given the disappointing compliance so far, Greece has to accept shifting budgetary sovereignty to the European level for a certain period of time. A budget commissioner has to be appointed by the Eurogroup with the task of ensuring budgetary control. He must have the power a) to implement a centralized reporting and surveillance system covering all major blocks of expenditure in the Greek budget, b) to veto decisions not in line with the budgetary targets set by the Troika and c) will be tasked to ensure compliance with the above mentioned rule to prioritize debt service.

The new surveillance and institutional approach should be formulated in the MoU as follows: “In the case of non-compliance, confirmed by the ECB, IMF and EU COM, a new budget commissioner appointed by the Eurogroup would help implementing reforms. The commissioner will have broad surveillance competences over public expenditure and a veto right against budget decisions not in line with the set budgetary targets and the rule giving priority to debt service.” Greece has to ensure that the new surveillance mechanism is fully enshrined in national law, preferably through constitutional amendment.