Ο καναπές μου... η ζωή μου.

Είναι μπάσταρδος κοκκινάκιας...
Ανοίγει. Γίνεται κρεββάτι.
Τροχήλατος.
Τα καλοκαίρια τον έχω στο βορινό δωμάτιο.
Τους χειμώνες τον σέρνω ανατολικά.
Φτηνός. Πρακτικός. Ανθεκτικός. Αφράτος.
Απέναντί του σταθερά μιά 22άρα TV.
Ξέρεις... Ειδήσεις, τούρκικα, Ελένη, Κωστόπουλος, λίγο μπανιστήρι.
Mega, ANT1, SKY, MTV (!!), CNN κλπ....

Δεν μπορείς να αντιληφτείς τη στενή σχέση που αναπτύσσει ένας
καναπές και μια τηλεόραση... Κώλος και βρακί.
   Ενα δωμάτιο. Ολος ο κόσμος. Στα πόδια σου.
Αράζεις... πατάς το κοντρόλ και απολαμβάνεις...
Κάποιους να σφάζονται.
Στο Ιρακ,στη Λιβύη, στη Συρία. Στο Σύνταγμα.
Κάποιους να σφάζουν.
Τους Εφιάλτες, τους "τεχνοκράτες", τους "εταίρους". Τα ΜΑΤ.
Βλέπεις... βλέπεις και... αλλάζεις πλευρό. Πιάνεσαι.
Παραγγέλνεις και δεύτερο μαξιλάρι. Δεύτερο ουίσκι. Με πάγους.
Φυστίκια. Φουντούκια.
Συνοδευτικά του ποτού και του... αίματος.
Αν είσαι τυχερός πέφτεις σε... καπνογόνα, χημικά, γκλομπς.
Εικόνες ενθουσιαστικές...
Πέντε - δέκα μπάτσους να βαράν την πεσμένη γκόμενα.
Αυτή ουρλιάζει... αυτοί βαράν. Χάρμα. Τζάμπα.
"Τα θέλει ο κώλος σου"... κυρά μου... σκέφτεσαι... 
Αλλάζεις κανάλι.
Εδώ έχει... διαπαιδαγώγηση...
Εθνική. Πατριωτική. Δανειακή.
Καπετανάτο οι δημόσιοι κατήγοροι.
Τρανοδημοσιογράφοι. Τρανοαναλύσεις. Τρανομισθοί.
   
Πρέζα κανονική, σου λέω. Παράδεισοι.
Χωρίς έγνοιες. Χωρίς συμμετοχές. Χωρίς απώλειες.
Ενας καναπές. Μιά τηλεόραση. Μια Ζωή.
Αγώνες και τρίχες...
Πλατείες - μαλακίες...
Κορόϊδα...
Πολεμήστε να... ΔΟΞΑΣΤΟΥΜΕ!!

  Δημήτριος Ζ