Αι ειδοί του Μαρτίου και το θανατηφόρο κοκτέιλ…

Ποτέ άλλοτε στα 37 χρόνια της Μεταπολίτευσης η χώρα δεν έχει βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδο παρόμοιο με το σημερινό. Αδιέξοδο συνολικό, το οποίο αποτελεί καίρια απειλή για το παρόν και το μέλλον της.

Το οικονομικό αδιέξοδο είναι γνωστό και δεδομένο. Είναι η μείζων απειλή. Συνδυαζόμενη, όμως, με το πολιτικό αδιέξοδο δημιουργεί ένα θανατηφόρο κοκτέιλ, το οποίο επί του παρόντος αντιμετωπίζεται, μερικώς και εκ των ενόντων, από την κυβέρνηση Παπαδήμου. 

Αυτή η κυβέρνηση κατάφερε...

- και μόνο με το σχηματισμό της-να μετριάσει την ένταση των πολιτικών και κοινωνικών παθών και, με τη διασφάλιση της έκτης δόσης, να πετύχει τον ένα από τους δυο «ιδρυτικούς» στόχους της.

Όμως, τα προβλήματα της χώρας παραμένουν όλα άλυτα και είναι μπροστά μας. Η αντιμετώπισή τους προϋποθέτει ισχυρή πολιτική βούληση και ικανότητα και αυτή με τη σειρά της προϋποθέτει πολιτικές δυνάμεις αποφασισμένες να αναζητήσουν τις άμεσες λύσεις και να σχεδιάσουν τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες.

Κάτι τέτοιο, όμως, δεν διαφαίνεται. 

Τα δυο κόμματα εξουσίας δεν έχουν μυαλό για τέτοιους σχεδιασμούς, τους οποίους χρειάζεται η χώρα. 

Το ΠΑΣΟΚ ταλανίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις εν όψει της μάχης για την διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου. 

Και η ΝΔ κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να εμφανίζεται ότι αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχει, έχοντας στραμμένο το βλέμμα της στις εκλογές.

Υπό αυτές τις συνθήκες σοβαρός σχεδιασμός για τα φλέγοντα προβλήματα δεν μπορεί να γίνει. 

Η σημερινή κατάσταση θα σέρνεται ως την άνοιξη. Κι αν οι εκλογές, που θα γίνουν τότε, δεν επιλύσουν, όπως είναι πολύ πιθανό, το πολιτικό αδιέξοδο;

Απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει. 

Τα δυο κόμματα εξουσίας δεν είναι ικανά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Τα κόμματα της Αριστεράς λένε «όχι» σε όλα και δεν μπορούν να συνεργαστούν στοιχειωδώς ούτε μεταξύ τους.

Έτσι, είναι πολύ πιθανό οι εκλογές του προσεχούς Μαρτίου να επικυρώσουν το διαφαινόμενο αδιέξοδο. Και, για πρώτη φορά, να διαψευστεί η γνωστή βεβαιότητα ότι «στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

«Αι ειδοί του Μαρτίου», που έχουν συνδεθεί με την δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα το ‘44 προ Χριστού, δυστυχώς δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για το 2012. 

Το μόνο που απομένει είναι να αποτραπεί η θανατηφόρα δράση του κοκτέιλ «οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο». Τουλάχιστον αυτό.

Γιώργος Καρελιάς