Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Proton

ΛΙΓΕΣ μόλις ημέρες μετά τη διάσπαση της Proton Bank (σε καλή και κακή τράπεζα), μία άλλη εταιρεία, η Alapis, που αποτέλεσε τον πυρήνα των δραστηριοτήτων του επιχειρηματία Λ. Λαυρεντιάδη (βασικού μετόχου της Proton Bank), μπήκε σε δύσβατα μονοπάτια.

Η διοίκησή της, στην οποία δεν

μετέχει ο Λ. Λαυρεντιάδης από τον Δεκέμβριο του 2008, όταν παραιτήθηκε και άρχισε η κατάρρευση...

(αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε επιρροή στις μετέπειτα διοικήσεις της εταιρείας, αφού ήταν βασικός μέτοχος), ζήτησε από το δικαστήριο την προηγούμενη εβδομάδα να ενταχθεί σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές (άρθρο 99) μπροστά στο αδιέξοδο ρευστότητας.

Σε χρόνο-ρεκόρ

Και όμως, κανείς από τους πολυπληθείς μετόχους μειοψηφίας δεν κατάλαβε πώς η εταιρεία-φαινόμενο, με 1,2 δισ. ετήσιο τζίρο, που δημιούργησε ο επιχειρηματίας από το μηδέν και κατέστη η μεγαλύτερη -σύμφωνα με τους δημοσιευμένους ισολογισμούς- στον κλάδο των φαρμάκων σε χρόνο-ρεκόρ (2006-2008), έφθασε στη συνέχεια, το 2009-2011, στο χείλος του γκρεμού. Η είδηση ήταν αναμενόμενη, από τη στιγμή που άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των διασυνδέσεων της Proton με την Alapis και άλλων εταιρειών, που σχετίζονταν με τον Λ. Λαυρεντιάδη ή πρώην συνεργάτες/συνεταίρους...

Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας ξαφνικός εταιρικός μετασχηματισμός της Alapis το καλοκαίρι του 2010, που συνοδεύτηκε από σχεδόν παράλληλη, ασυνήθιστα μεγάλη δανειοδότηση από την Proton Bank σε διάφορες εταιρείες, αποτέλεσε τη βασική αιτία για να ενταθούν οι έλεγχοι, που είχε ήδη ξεκινήσει η Τράπεζα της Ελλάδος στην Proton Bank. Αποτέλεσμα αυτών των ελέγχων ήταν να συνταχθεί το πόρισμα της ΤτΕ για την υπεξαίρεση των 51 εκατ. ευρώ, το οποίο στη συνέχεια εστάλη στην Αρχή για το ξέπλυμα του βρόμικου χρήματος.

Τι ήταν αυτός ο εταιρικός μετασχηματισμός; Η Alapis μετέφερε ορισμένες από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, που είχε πρόσφατα αγοράσει, εκτός του ομίλου της. Με άλλα λόγια, πούλησε... Το έκανε, διότι οι δραστηριότητες αυτές δεν πήγαιναν καλά. Επρεπε να πουληθούν, για να μην «χαλάνε» τα νούμερα του ομίλου στις οικονομικές καταστάσεις και για να φέρουν χρήματα στο ταμείο της.

Ενώ η εταιρεία ανακοίνωσε την πώλησή τους, τι είχε συμβεί; Τα νομικά πρόσωπα, που αγόρασαν τις δραστηριότητες, ήταν νεοσύστατες εταιρείες, οι οποίες ιδρύθηκαν ταυτόχρονα, με κοινές διευθύνσεις. Εκ των υστέρων προέκυψε ότι οι εταιρείες αυτές ή οι εκπρόσωποί τους έλαβαν δάνεια από την Proton Bank, τον έλεγχο της οποίας είχε αναλάβει από τον Δεκέμβριο του 2009 ο Λ. Λαυρεντιάδης.

Σε ό,τι αφορά γενικότερα τις αιτίες της κατάρρευσης, ορισμένοι μιλούν για υπερβολικό δανεισμό, άλλοι για ευθύνες του Δημοσίου και των νοσοκομείων που χρωστούσαν στην εταιρεία από προμήθειες και άλλοι για κακοδιαχείριση, για ένα λαβύρινθο εταιρειών και γκρίζων συναλλαγών.

 Δεν είναι υπερβολή το γεγονός ότι την περίοδο 2007-2010 ιδρύθηκαν, συγχωνεύτηκαν, διασπάστηκαν και έγιναν διάφορες γκρίζες συναλλαγές, με συμμετοχή άνω των 50 εταιρειών. 

Θυμίζουμε πως η εταιρεία ξεκίνησε ως Veterin (εξαγοράστηκε το 2006 από τον Λ. Λαυρεντιάδη) και μέσω διάφορων εταιρικών μετασχηματισμών με άλλες εταιρείες -συμφερόντων του ίδιου επιχειρηματία- εξελίχθηκε και μετονομάστηκε σε Alapis το 2007.

Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσει οποιοσδήποτε πώς μία εταιρεία, που άντλησε από το χρηματιστήριο 1,268 δισ. ευρώ την περίοδο 2007-2009, έφθασε στο χείλος του γκρεμού (τα κεφάλαια αντλήθηκαν σε δύο δόσεις, η πρώτη 817 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2007 και η δεύτερη 451 εκατ. ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2009). Επίσης δανείστηκε και ποσά περί των 900 εκατ. ευρώ, για να επεκταθεί στο εξωτερικό. Ομως ήταν από τις ελάχιστες εταιρείες που μιλούσαν για εξωστρέφεια, δίχως να κάνει αναφορά στις πωλήσεις εξωτερικού. 

Του ΧΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ

ioannou@enet.g

enet