Η διαπλοκή σταματά με την πτώχευση των τραπεζών

 Του Γιώργου Καισάριου 

Η κρίση με το όνομα “savings and loan crisis” (S&L crisis) τη δεκαετία του ΄80 στις ΗΠΑ, είχε σαν αποτέλεσμα να πτωχεύσουν οι 747 από τις 3.234 τοπικές τράπεζες τύπου savings and loan associations.
Ο όρος savings and loan association (ή S&L) αντιστοιχεί σε ένα είδος τράπεζας όπου οι καταθέτες έχουν δικαίωμα ψήφου και πολλές φορές μπορούν να κατευθύνουν τη διοίκηση. 

Ο κυριότερος σκοπός είναι να δέχονται καταθέσεις με σκοπό να χορηγούνται στεγαστικά δάνεια. 

Υπάρχουν παρόμοιες τράπεζες στην Ιρλανδία και την Αγγλία με το όνομα Building Societies. Στην Ελλάδα κάτι ανάλογο είναι οι..

συνεταιριστικές τράπεζες.
Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες του τι έγινε, πως έγινε και ποιος έφταιξε, αυτό που έχει σημασία από αυτή την ιστορία είναι ότι, ως αποτέλεσμα αυτού του σκανδάλου, περίπου 1.500 τραπεζίτες μπήκαν φυλακή. Ο πιο διάσημος από όλους ήταν ο Charles Keating που διεύθυνε την American Continental Corporation και την Lincoln Savings and Loan Association, που κόστισε πάνω από $3 δισ. στην αμερικανική κυβέρνηση και ολική χασούρα σε 23.000 πελάτες που έμειναν με ομόλογα μηδενικής αξίας στο χέρι. Όπως στην περίπτωση της Proton, οι τράπεζες που πτώχευσαν, περιήλθαν στην κατοχή του Αμερικανικού δημοσίου προς εκκαθάριση.

Αν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις στην υπόθεση της Proton, σαφώς πρέπει να τιμωρηθούν. Αλλά αυτό δεν εξαρτάται από έμενα, αλλά από τους θεσμούς της ελληνικής πολιτείας. Η ελληνική πολιτεία όμως είναι τίγκα στη διαφθορά και στη ρεμούλα. Οι πολιτικοί, είναι άμεσα εξαρτημένοι από το τραπεζικό σύστημα, όπου οι διοικήσεις αυτών (των τραπεζών) έχουν το 50% της ευθύνης της τωρινής κατάστασης (πτώχευση της χώρας).

Παράδειγμα, τα κόμματα χρωστούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια στις τράπεζες (κυρίως στην ΑΤΕ). Πρόσφατα διαβάσαμε ότι έχει γίνει μερική στάση πληρωμών στη ΝΔ, όπου δυσκολεύονται να πληρώσουν τους εκεί εργαζόμενους. Μακάρι να δούμε ολική στάση πληρωμών στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ και σε όλα τα άλλα κόμματα.

Για ποιο λόγο θέλω να γίνει στάση πληρωμών στα κόμματα; Διότι αν δεν έχουν λεφτά τα κόμματα να ξοδεύουν, τότε δεν θα μπορούν να νοικιάζουν όλα αυτά τα γραφεία που νοικιάζουν σε όλη την Ελλάδα. Αν δεν ξόδευαν όλα τα λεφτά που ξοδεύουν, δεν θα είχαν τους κομματικούς στρατούς που έχουν και δεν θα είχαν την επιρροή που έχουν σήμερα. Αν δεν είχαν την επιρροή που έχουν, τότε δεν θα υπήρχε η διαπλοκή που υπάρχει σήμερα.

Τα λεφτά που έχουν δανειστεί τα κόμματα τα έχουν πάρει από τις τράπεζες. Οι τράπεζες όμως δεν θα έπρεπε να τους είχαν δανείσει αυτά τα λεφτά. Άρα όταν τα κόμματα κάνουν στάση πληρωμών (διότι η κακή τρόικα θα τους πει τέλος οι επιχορηγήσεις στα κόμματα), τότε οι τράπεζες θα πάρουν χασούρα.

Ο δανεισμός των κομμάτων είναι μια διαπλεκόμενη συναλλαγή και η διαπλοκή δεν σταμάτα στα δάνεια των κομμάτων. Οι διαπλεκόμενες συναλλαγές είναι πολλών ειδών και μπορεί κανείς να τις εντοπίσει σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής σε αυτή τη χώρα.

Οι διαπλεκόμενες συναλλαγές όμως στο τέλος πάντα αφαιρούνται από την τιμή της μετοχής, διότι η τράπεζα σχεδόν πάντα θα πάρει χασούρα. Οι μέτοχοι ναι μεν θα λογοδότησαν με την απαξίωση της περιουσίας τους (τιμή της μετοχής) αλλά όπως και στην περίπτωση του σκανδάλου S&L, θα πρέπει να λογοδοτήσουν και οι διοικήσεις.

Ο λόγος είναι διότι οι φορολογούμενοι θα κληθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα και ίσως βγουν ζημιωμένοι. Οι διοικήσεις θα πρέπει να λογοδοτήσουν, διότι είναι υπεύθυνες για τις διαπλεκόμενες συναλλαγές, διότι αυτές πήραν τις αποφάσεις και έβαλαν την υπογραφή τους.

Ναι αλλά θα πρέπει να λογοδοτήσουν και τα πολιτικά κόμματα, διότι είναι στη μέση αυτής της διαπλοκής και είναι αυτοί που ουσιαστικά έχουν ωφεληθεί περισσότερο από όλους, χωρίς να έχουν και αστική ευθύνη (ενώ είναι κυριολεκτικά οι υπαίτιοι της κατάστασης).

Πριν λίγο καιρό σας είχα πει ότι "Η σωτηρία της Ελλάδος περνάει μέσα από την καταστροφή των τραπεζών". Ένας επιπλέον λόγος λοιπόν είναι διότι η καταστροφή των τραπεζών θα κόψει τον ομφάλιο λώρο της διαπλοκής μεταξύ των τραπεζών και της πολιτικής ηγεσίας, διότι θα κοπεί μαχαίρι η χρηματοδότηση.

Αυτή η διαπλοκή είναι η αιτία που κρατά στην εξουσία τα δυο μεγάλα πολιτικά κόμματα τόσα χρόνια που μεταξύ άλλων έχει καταστρέψει και τις τράπεζες (χωρίς να υποτιμώ την ευθύνη που έχουν οι διοικήσεις των τραπεζών).

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι μια χρυσή ευκαιρία για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, διότι η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώς στις τράπεζες, αναγκαστικά θα οδηγήσει σε κάθαρση, διότι θα γίνει εις βάθος έρευνα για το τι ακριβώς έχει γίνει και ποιος έχει την ευθύνη.

Αυτή η κάθαρση θα είναι τέτοιου μεγέθους, που θα πτωχεύσουν όλοι οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα και όλη η πλουτοκρατία της μεταπολίτευσης μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα.

Όπως έχω πει, η αγορά θα αποδώσει το δίκαιο. Όπως οι επενδυτές δεν παίρνουν αυτό που θέλουν από την αγορά, αλλά αυτό που αξίζουν, έτσι και οι ψηφοφόροι παίρνουν αυτό που αξίζουν και όχι αυτό που θέλουν από τους πολιτικούς.

Αποδείχτηκε όμως ότι και οι τραπεζίτες δεν παίρνουν αυτό που θέλουν από τους πολιτικούς, ούτε οι πολιτικοί αυτό που θέλουν από τους τραπεζίτες. Το εθιμικό δίκαιο της αγοράς στο τέλος της ημέρας δίνει και στους δυο αυτό που αξίζουν.

george.kesarios@capital.gr