Το ΠΑΣΟΚ των «ξύπνιων» και τα κρουασάν βουτύρου

Tου κ. Στεφάνου Κασιμάτη

 

Ενα πολύ χαρακτηριστικό σύμπλεγμα του ΠΑΣΟΚ, που δημιουργείται στην παιδική ηλικία του και το ταλαιπωρεί (ακριβέστερα: μας ταλαιπωρεί όλους) ώς σήμερα είναι η εμμονή του στον περιβόητο «άλλο δρόμο».  

Θυμόμαστε όλοι, λ. χ., πως, από την αρχή, δεν ακολούθησε το πρότυπο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά πρότεινε μία δική του τριτοκοσμική εκδοχή του σοσιαλιστικού ιδεώδους. 

Με την εξαίρεση του ...

Κώστα Σημίτη (που, πολιτισμικά, δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ), το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέα Παπανδρέου έριξε μια επιφανειακή, επιπόλαια ματιά στη Δύση και την απέρριψε.
Στην πορεία των πραγμάτων, βέβαια, το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου υποχρεώθηκε να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα, αλλά στον πυρήνα του εξακολουθούσε να διατηρεί το αίσθημα μιας ψωροπερήφανης, επαρχιώτικης ανωτερότητας,  ενισχυμένης κιόλας από την καλλιέργεια του άλλοθι της ελληνικής «ιδιαιτερότητας».

Μιας ανωτερότητας που περιφρονεί μεθόδους και πρακτικές οι οποίες βασίζονται στην κοινή λογική, οι οποίες ενδεχομένως εφαρμόζονται αλλού και αποδίδουν, αλλά με ακλόνητη αυτοπεποίθηση επιμένει να αναζητεί κάτι πιο έξυπνο και –διόλου τυχαία– πιο εύκολο. 

Εν ολίγοις, ο γνήσιος Homo Pasokus έχει μια δική του προσέγγιση στα πράγματα, την οποία αν θέλει να περιγράψει κανείς, οφείλει τουλάχιστον να έχει επίγνωση της σημασιολογικής διάκρισης ανάμεσα στις λέξεις «έξυπνος» και «ξύπνιος». 

Δεν είναι συμπτωματικό ότι τυπικός εκπρόσωπος του είδους είναι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Παντελής Οικονόμου (προστατευόμενος της στήλης εσαεί), ο εξυπνότερος και ικανότερος πολιτικός παγκοσμίως και, πάντως, ο πολιτικός με την περισσότερη αυτοπεποίθηση...
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι το κομφούζιο με τον ΦΠΑ της τυρόπιτας και του κρουασάν είναι δημιούργημα αυτού του ΠΑΣΟΚ: του «ξύπνιου» ΠΑΣΟΚ, που έχει αναλάβει την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής. Εξ ου και ο σχολαστικισμός των διακρίσεων στην φορολόγηση τροφίμων, βάσει των οποίων, λ.χ., ένα κρουασάν βουτύρου (όπως εξηγούσε ιδιοκτήτης καταστήματος με καφέδες και σνακ) επιβαρύνεται με 13% ΦΠΑ όταν ο πελάτης το αγοράζει για το σπίτι ή το γραφείο του, αλλά με 23% όταν του σερβίρεται μέσα στο μαγαζί!
Στη δημόσια συζήτηση, που ξεκίνησε χθες από το πρωί στα ΜΜΕ, με αντικείμενο την ερμηνεία της εφαρμογής του 23% ΦΠΑ στην εστίαση, πολύτιμη ήταν η συμβολή ιδιοκτήτη φούρνου, ο οποίος υποστήριξε ότι «τυρόπιτες και γενικώς πιτοειδή, καθώς και σάντουιτς, παίρνουν 23% ΦΠΑ, ενώ ψωμοειδή και κρουασάν 13%». 

Εφόσον ευσταθεί η διάκριση, είναι σίγουρο ότι η ψυχή του Αντρέ Μπρετόν θα αγάλλεται εκεί ψηλά στους ουρανούς όπου ευρίσκεται! Και, βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική εν τέλει αποδεικνύεται η παρουσία ενός διακεκριμένου συνταγματολόγου στον θώκο του υπουργείου Οικονομικών!
Είναι λυπηρό όμως ότι μια τέτοια σύλληψη αδικείται από την νεοελληνική τσαπατσουλιά, η οποία παρεισφρέει για να πλήξει την ωραιότητα της λογικής που διέπει τη διάταξη.  

Διότι, όπως είναι σαφές, ο νομοθέτης διακρίνει μεταξύ των γεμιστών εδεσμάτων (πίτες, σάντουιτς, φοκάτσες, καλτσόνε κ.ά.) και των σκέτων (κρουασάν βουτύρου, κουλούρι, μπριός κ.λπ.). Δεν διευκρινίζει όμως τι ισχύει για το κρουασάν σοκολάτας! Θεωρείται γεμιστό, επειδή περιέχει σοκολάτα, και άρα εντάσσεται στον συντελεστή του 23% ή μήπως, επειδή η σοκολάτα τοποθετείται όταν πλάθεται το κρουασάν και προτού ψηθεί, εντάσσεται στα σκέτα και, συνεπώς, στο 13% ΦΠΑ; 

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο «άλλος δρόμος», όπως εφαρμόζεται στα κρουασάν, δεν έχει μελετηθεί συστηματικά, με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος οι σχετικές διατάξεις να καταπέσουν στο ΣτΕ.  

Και στην περίπτωση όπου συμβεί κάτι τέτοιο, ποιος μπορεί να υπολογίσει τις επιπτώσεις της όποιας απόφασης στα σταφιδόψωμα;

Φιλοτιμία