Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Αγάπη (ρε μ@υνιά)

Λες πως σε ενοχλεί η μυρουδιά από τις τουαλέτες και θα μπορούσα να σου πω ότι οι ίδιες οι τουαλέτες σε τραβάνε γιατί στους απόπατους ανήκει η ιδεολογική σου καλλιέργεια.
Λες πώς σε ενοχλεί η τσίκνα από τις καντίνες και θα μπορούσα να σου πω ότι οι ίδιες οι καντίνες σε τραβάνε γιατί η βουλιμία είναι το πρώτο σύμπτωμα της πολιτισμικής σου κατάθλιψης.
Λες πώς σε ενοχλούν οι λογιών-λογιών άνθρωποι που είναι εκεί με τα βρώμικα ρούχα τους και θα μπορούσα να σου πω ότι λογικό είναι, εσύ έχεις συνηθίσει να...
κοιτάς τους ανθρώπους μονάχα σε αυτό που βλέπεις στο οπτικό πεδίο που σου αφήνουν οι παρωπίδες και όχι στα μάτια.
Αλλά δεν θα σου πω τίποτα από όλα αυτά.
Θα σου πω να έρθεις και εσύ στο Σύνταγμα.
Μπορεί να μην βρεις τα φτηνά χλευαστικά σχόλια που αρέσκεσαι να κάνεις, μπορεί να μην βρεις το χαμηλό επίπεδο αστείων που σε κάνει να χαμογελάς χαζά στην θλιβερή πραγματικότητα σου, μπορεί να μην βρεις την ειρωνεία που σκορπάς απλόχερα τις τελευταίες 30 μέρες
αλλά
θα βρεις ανθρώπους που το βλέμμα τους καίει
ιδέες που κάνουν και εσένα περισσότερο άνθρωπο
συντροφικότητα που σου λείπει και γι’ αυτό προτιμάς την υφασμάτινη συντροφιά του καναπέ σου
ευγένεια που δεν έχεις προσφέρει σχεδόν ποτέ σε κανέναν
και πάνω από όλα
θα βρεις αυτό που σου λείπει περισσότερο:
Αγάπη.
Δεν είναι αργά ακόμα.
Όλοι εκεί θα σε αγαπήσουνε.
Όλους εκεί θα τους αγαπήσεις.
https://nomanual.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου