Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Γιατί η Τουρκία προειδοποιεί και απειλεί ξανά την Κύπρο για την ΑΟΖ

Του Σάββα Ιακωβίδη

Οι παίκτες στη σκακιέρα του αερίου


Οι Ισραηλινοί, οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, η Ε.Ε. και γιατί η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας είναι σήμερα πιο ισχυρή απέναντι στην Άγκυρα

Το φυσικό αέριο θα δημιουργήσει νέες συμμαχίες και πιθανές αντιπαλότητες και ίσως κινδύνους
Οι τελευταίες νέες τουρκικές απειλές και εκβιασμοί κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορούν ν' αναλυθούν μέσα από τη δυναμική της γεωπολιτικής, των... νεο-ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών της Τουρκίας στην περιοχή, σε συνάρτηση προς τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Επίσης μπορούν να ερμηνευθούν στο πλαίσιο των εξελίξεων στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και στην ταραγμένη ευρύτερη Μέση Ανατολή. 
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα
Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως συνυπογράψασα τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που μορφοποιήθηκε στο Μοντίγκο Μπέι, της Ιαμαϊκής, νομιμοποιείται να διεξαγάγει έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της για την ανακάλυψη και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Η Τουρκία, η οποία πεισματικά αρνείται να υπογράψει τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν νομιμοποιείται να απειλεί, να εκβιάζει ή και να εμποδίζει την Κυπριακή Δημοκρατία να ενεργεί όπως η ίδια νομίζει, στο πλαίσιο της Συνθήκης και της διασφάλισης των συμφερόντων της. Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη, όπως πολύ ορθά λέχθηκε, η Τουρκία επιμένει να λειτουργεί με την πρακτική των κανονιοφόρων και της εποχής της πειρατείας. Ο τουρκικός ισλαμοφασισμός εκδιπλώνεται ξανά και νομίζει ότι θα εκφοβίσει ένα κράτος-μέλος του ΟΗΕ και, κυρίως, της Ε.Ε.


Αμφισβήτηση κυριαρχίας

Οι απειλές της Τουρκίας και η κλιμάκωση των προκλήσεών της στην προσπάθεια να ματαιώσει τις ήδη προγραμματισμένες έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ Κύπρου, για την ανακάλυψη και εξόρυξη φυσικού αερίου, έχει τέσσερις στόχους:

Πρώτον
, να αμφισβητήσει τη δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τον φυσικό πλούτο της.


Δεύτερον, να αμφισβητήσει το δικαίωμα της Κύπρου να συνάπτει διμερείς συμφωνίες με γειτονικές χώρες και, γενικά, να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες, με το κωμικό επιχείρημα ότι, δήθεν, δεν συμφωνούν και οι Τ/κύπριοι.


Τρίτον
, να εκδηλώσει όχι μόνο το ενδιαφέρον της για τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής αλλά και να διεκδικήσει μερίδιο ή και συνεκμετάλλευση ή και έλεγχο, στο πλαίσιο ακριβώς των μεγαλοϊδεατικών σχεδιασμών της για ανάδειξή της σε περιφερειακή ή και παγκόσμια δύναμη.


Τέταρτον
, να εκβιάσει ναυάγιο στην αναζήτηση λύσης στο Κυπριακό, που έτσι κι αλλιώς οι συνομιλίες οδηγούνται σε αδιέξοδο, εξαιτίας των τελευταίων εξοργιστικών δηλώσεων του Τούρκου Πρωθυπουργού.


Η στόχευση της Τουρκίας είναι απλή στη σατανικότητά της: Επιδιώκει να αμφισβητήσει ξανά την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και δι’ αυτής την ύπαρξή της ως υποκειμένου του Διεθνούς Δικαίου, επειδή η διεθνής νομιμότητά της ματαιώνει τα τουρκικά σχέδια.
λόγιος ερμής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου