Ανοιχτή επιστολή: Η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η έξοδος από την κρίση

Νικόλαος Αναγνωστάτος

e-mail: info@elvian.gr                         

Khfissia, 

24 August 2011

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς:                                                 

1. Jose-Manuel Barroso – Πρόεδρος Commission
2. Van Rompuy – Πρόεδρος European Counsel
3. Jean Claude Yuncker – Πρόεδρος Eurogroup
4. Jean Claude Trichet – Διοκητής Ε.Κ.Τ.
5. Ang. Merkel – Καγγελάριος Γερμανίας
6. Nic. Sarcozy – Πρόεδρος Γαλλίας

Κοιν/ση: Έλληνες Ευροβουλευτές – Βουλευτές 

Θέμα: Η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η έξοδος από την κρίση

Κύριοι,

Είμαι ένας Έλληνας πολίτης που παρακολουθώ επισταμένως όλες τις Ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις και μπορώ να κρίνω τις ενέργειές σας στα πλαίσια της Ε.Ε. και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης. Αποφάσισα να σας εκφράσω αυτές μου τις κρίσεις και την γνώμη μου, με την προσδοκία να τύχουν της προσοχής σας.

Απευθύνομαι σε σας, τους ηγέτες της Ε.Ε. με...

όλο τον απαιτούμενο σεβασμό και οι οποίοι στην ουσία παίρνετε τις αποφάσεις για το μέλλον της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης  στη συγκεκριμένη περίπτωση, για να τονίσω και επισημάνω σημεία και πλευρές της λειτουργίας και ενεργειών οι οποίες, κατά τη γνώμη μου, δεν συνάδουν με τον σκοπό ιδρύσεως της Ενωμένης Ευρώπης, όπως τον οραματίστηκε ο Ζαν Μονέ και τον ονειρεύτηκε με τη διακήρυξή του ο Ρομπέρ Σουμάν, αλλά και καμαρώναμε όλοι εμείς ότι εισήλθαμε σε μια προηγμένη ομάδα κρατών, τα οποία ανελίχθηκαν με τις αρχές και τις αξίες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Η ανέλιξη της Ε.Ο.Κ. σε Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), ξεπερνάει την έννοια της κοινής αγοράς και τείνει να λειτουργήσει ως Ομοσπονδία ισότιμων κρατών μελών, με κοινούς στόχους, μεταξύ άλλων, οικονομικούς και πολιτικούς, κοινή εξωτερική πολιτική και κοινά ενιαία σύνορα.

Σχεδόν τίποτε από τα πιο πάνω δεν επιτεύχθηκε μέχρι σήμερα και αυτό έχει δημιουργήσει παρενέργειες και προβλήματα κυρίως στα μικρά και αδύνατα οικονομικά κράτη όπως η Ελλάδα, κάτι που όχι μόνο ακυρώνει την έννοια και το σκοπό της Ε.Ε., αλλά μακροχρόνια αποβαίνει σε βάρος και των μεγάλων και ισχυρών κρατών μελών.

Τα κυριότερα σημεία επί των οποίων δημιουργούνται αυτές οι παρενέργειες και τα προβλήματα, εν συντομία, είναι τα εξής:

1,- Ενιαία κοινά σύνορα.

Η Ελλάδα είναι ίσως το μόνο κράτος μέλος το οποίο υφίσταται οδυνηρές επιπτώσεις από την μη εφαρμογή προστασίας των ενιαίων συνόρων της Ε.Ε.

Είναι σε όλους γνωστές οι ιδιαιτερότητες των σχέσεών μας με τους εξ ανατολών γείτονές μας, κάτι που μας επιβάλλει δαπανηρούς αμυντικούς εξοπλισμούς, επιδεινώνοντας την ούτως ή άλλως αδύνατη οικονομία μας και μάλιστα για εξοπλισμούς που μας πωλούν άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. !

Αν λοιπόν η Ε.Ε. διακήρυττε δυνατά και ξεκάθαρα ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα τα προστατεύει έναντι κάθε επιβουλέα, ο γείτονάς μας δεν θα επιχειρούσε αληθινούς ή προσχηματικούς εκβιασμούς και δεν θα επικαλείτο το casus belli σε θέματα διεθνών συμβάσεων. Αντιθέτως αποθρασύνεται διότι πολλές φορές έχει την εύνοια της Ε.Ε. σε θέματα αντιπαράθεσης με τη χώρα μας. Δεν ακούγεται απίστευτο;

Έστω και τώρα αν γίνει μια τέτοια διακήρυξη θα έχει θετικά αποτελέσματα.

2.- Κοινή εξωτερική πολιτική.

Η προστασία των κρατών μελών της Ε.Ε., σε θέματα εξωτερικής πολιτικής θάπρεπε να θεωρείται αυτονόητη. Άλλωστε έχουμε και Υπουργό Εξωτερικών της Ε.Ε. Χωρίς να σημαίνει ότι υπερασπιζόμαστε άκριτα κάθε κράτος μέλος, αλλά δεν θα περίμενε κανείς να συντάσσεται η Ε.Ε. ή κάποιο κράτος μέλος με τις θέσεις π.χ. της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και Κύπρου σε αυταπόδεικτα θέματα, ή να ανέχεται το κρατίδιο των Σκοπίων να ισχυρίζεται τόσο χονδροειδώς ανιστόρητα και με περίσσιο θράσος, ότι αποτελούν συνέχεια της αρχαίας Μακεδονίας και να έχουν ακόμη και αλλοτριωτικές βλέψεις έναντι της χώρας μας, κάτι που θα ήταν ορθό να επικαλεστούμε εμείς το casus belli ή να διακηρύξουμε ότι διεκδικούμε όποιο γεωγραφικό χώρο ισχυρίζεται ότι είναι Μακεδονία, όπως τα Σκόπια.

Μια μόνο αυστηρή λέξη από την Ε.Ε. προς τα Σκόπια θα τους έβαζαν στη θέση τους.

Αντί αυτού και η κ.Μέρκελ την αποκάλεσε πρόσφατα Μακεδονία! Θέλω να πιστεύω ότι θα παραδεχτεί ότι έκανε λάθος.

3.- Κοινή οικονομική πολιτική.

Η κοινή οικονομική πολιτική στην Ενωμένη Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη θεωρείται αυτονόητη. Κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομική πολιτική προκαλεί στρεβλώσεις όταν τα κράτη μέλη δεν είναι ισοϋψή οικονομικά. Η οικονομική κρίση απλά αποκάλυψε τα στρεβλωτικά αποτελέσματα.

Κοινή οικονομική πολιτική δεν σημαίνει ότι το κάθε κράτος μέλος δεν θα έχει τη δική του οικονομική πολιτική, αλλά έναν οιονεί Υπουργό Οικονομικών της Ε.Ε. το οποίο θα μπορούσε να είναι μια ανέλιξη του ecofin, όπου συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη, θα χαράσσει τις γενικές οικονομικές κατευθύνσεις, με σκοπό την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη όλων των κρατών μελών, με τη δημιουργία κατάλληλων κινήτρων και αντικινήτρων για την επίτευξη του σκοπού. Θα εποπτεύει ασφαλώς της εφαρμογή των γενικών αυτών οικονομικών κατευθύνσεων και θα δύναται να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις στρεβλών ή ελλιπών εφαρμογών τους.

Έχω αναφέρει σε προηγούμενα σημειώματά μου ότι π.χ. δεν χρειάζεται η Ελλάδα να ανελιχθεί σε βιομηχανική χώρα αφού υπάρχουν προηγμένες τέτοιες χώρες στην Ε.Ε., αλλά δεν χρειάζεται η Γερμανία να ασχολείται π.χ. με τις κότες, που μπορεί και πρέπει να το κάνει η Ελλάδα.

Η ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη των κρατών μελών αποβαίνει σε όφελος όλων, διότι τα παραγόμενα προϊόντα, είτε βιομηχανικά είτε γεωργικά ή άλλα, θα απορροφώνται ευχερέστερα από οικονομικά ευημερούσες χώρες.

Όλα τα πιο πάνω αν μελετηθούν και εφαρμοστούν, η Ε.Ε. θα πάρει πράγματι την ουσιαστική μορφή της Ενωμένης Ευρώπης. Για να επιτευχθούν όμως τα πιο πάνω, χρειάζεται πρώτα να αναγνωριστεί η μέχρι σήμερα λάθος ή καθυστερημένη πορεία, να αποφασιστεί ότι πράγματι θέλουμε την Ευρώπη ενωμένη και αλληλέγγυα, χωρίς δυνατότητα επί μέρους διαφοροποιήσεις κράτους ή κρατών, όπως τώρα π.χ. της Φινλανδίας, δημιουργώντας πρόβλημα χωρίς λόγο.

ΑΝΑΛΥΣΗ  ΤΗΣ  ΠΑΡΟΥΣΑΣ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Κατά γενικότερη παραδοχή, οι λεγόμενες «αγορές», οι οποίες ελέγχουν και κατευθύνουν την παγκόσμια οικονομία, δημιουργούν τις διεθνείς οικονομικές κρίσεις, κατά την κρίση τους και για τους δικούς τους λόγους.

Ένας απλός τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, είναι να διοχετεύουν φθηνό χρήμα στην αγορά, να προκαλείται υπερκατανάλωση άρα και υπερχρέωση. Την κατάλληλη στιγμή να αποσύρουν το χρήμα από την αγορά, να δημιουργείται οικονομική κρίση και όλοι να είναι πλέον όμηροί τους, πότε και με ποιους όρους θα τους δανειοδοτήσουν.

Μια Ενωμένη και δυνατή Ευρώπη, δεν προσφέρεται για κερδοσκοπικά παιχνίδια. Ενώ τα 17 κράτη μέλη της Ευρωζώνης χωριστά είναι ευάλωτα για τέτοια παιχνίδια και αυτό είναι που συμβαίνει σήμερα. Η δική μου πεποίθηση είναι ότι το Ευρώ είναι ο στόχος. Οι μέχρι τώρα ενέργειες και αποφάσεις της Ευρωζώνης, είναι από ανεπαρκείς μέχρις άσχετες και αν δεν ληφθούν ρηξικέλευθες αποφάσεις για την προστασία του Ευρώ, γρήγορα θα εκλείψει και η Ευρωζώνη θα διαλυθεί και έτσι ο στόχος των «αγορών» θα έχει επιτευχθεί.

ΠΡΟΤΑΣΗ  ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ  ΤΗΣ  ΚΡΙΣΗΣ

            Η κρίση στην Ευρωζώνη έχει ήδη προχωρήσει πολύ και χρειάζονται πλέον δραστικότερα μέτρα αντιμετώπισής της. Από τη στιγμή που μπήκαν στο πρόβλημα η Ισπανία και η Ιταλία, με πιθανότητα να ακολουθήσουν το Βέλγιο ή και άλλες χώρες μέλη, η έκδοση του Ευρωομολόγου που θα αρκούσε στην αρχή, είναι πλέον παρωχημένη ως λύση.

Εάν πράγματι επιθυμείτε  την επιβίωση του Ευρώ, ο μόνος τρόπος είναι ο ακόλουθος:

α) Να προγραμματιστεί η κοινή οικονομική πολιτική, όπως αναπτύχθηκε πιο πάω και ασφαλώς τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τις προσπάθειες μηδενισμού των ελλειμμάτων τους, κυρίως με την μείωση των κρατικών δαπανών και να προγραμματιστεί η αναπτυξιακή πολιτική.

β) Την διαχείριση και των οικονομικών ενισχύσεων όπου χρειάζεται, να αναλάβει πλήρως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) η οποία σε πρώτο στάδιο θα αγοράσει  από τη δευτερογενή αγορά ΟΛΑ τα ομόλογα ΟΛΩΝ των κρατών μελών της Ευρωζώνης, με δυνατότητα να αγοραστούν τουλάχιστο 50% «κουρεμένα», αποκλείοντας έτσι την όποια χρεοκοπία για καμία χώρα, εξοβελίζοντας τα CDS.

γ) Η ΕΚΤ θα χρεώνει κάθε κράτος με 1% επιτόκιο, ή όσο χρεώνει τις Τράπεζες, επί του ποσού των ομολόγων του που αγοράστηκαν και ρύθμιση της αποπληρωμής τους όταν κάθε κράτος μέλος θα αποκτήσει πρωτογενές πλεόνασμα σε κάτι που θα βοηθήσει η αναπτυξιακή πολιτική που θα εφαρμοστεί..

δ) Αν τα πιο πάνω δεν προβλέπονται από το καταστατικό της ΕΚΤ, να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις για να προσαρμοστεί το καταστατικό της στη δυνατότητα επιτέλεσης των πιο πάνω.

Με τις πιο πάνω ενέργειες η Ευρωζώνη θα καταστεί παντοδύναμη και αποδεσμευμένη από τις «αγορές», οι οποίες πλέον θα τεθούν εκτός παιχνιδιού. Όλα τα κράτη μέλη θα δυναμώσουν οικονομικά και το Ευρώ θα παραμείνει δυνατό και ακτύπητο.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Νικόλαος Αναγνωστάτος