Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Είμαι ένα απο τα παιδιά που κλαίνε....


Είμαι ένα απο τα παιδιά που κλαίνε....
34 Ετών με ένα μαγαζί κληρονομιά απο τον πατέρα μου...

Είμαι στο εμπόριο απο τα 23 φτιάχνοντας κάτι δικό μου αλλά ο δύστηχος το πούλησα όταν πέθανε ο πατέρας μου πριν τέσσερα χρόνια...
Σπούδασα τον αδελφό μου, Πλήρωσα Εφορίες, Ξανα πλήρωσα εφορίες...

Και Ξανα πλήρωσα εφορίες... για κάτι που είχα πριν δύο χρόνια αλλα πλέον δεν το έχω...

Και σε λίγο δεν θα έχω ούτε αυτό που μου άφησε κληρονομιά ο πατέρας μου...

Δούλευε 40 χρόνια εργάτης για να το φτιάξει... Αυτο το μαγαζί με σπούδασε, με μεγάλωσε, τον ίδιο και τον αδελφό μου...

Και τώρα ούτε τα βασικά του έξοδα δεν βγάζει... Ούτε το ρεύμα...

Θέλω να παντρευτώ, να κάνω οικογένεια...αλλα πώς;;;

Για πείτε μου πώς;;;

Και μου ζητάνε να ξανα πληρώσω και αντε πάλι απο την αρχή...

Είμαι 34 και βαρέθηκα... Κουράστηκα...

Κουράστηκα να ψάχνω κάθε μέρα για λεφτά, κάθε μήνα, κάθε χρόνο...

Κουράστηκα....
Λόγιος Ερμής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου