Δεν κατήγγειλα όσο έντονα έπρεπε τη δημαγωγική πτυχή της πασοκικής αντιπολίτευσης, ειδικά την τελευταία διετία (2007-2009), δηλώνει ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, προσθέτοντας ότι θα έπρεπε να είναι πολύ πιο έντονος στον πολιτικό του λόγο.
Σε συνέντευξή του στην... Κυριακάτικη Ελυθεροτυπία εκφράζει την πεποίθηση ότι «η σωτηρία της χώρας ανήκει στον κόσμο του εφικτού» και προσθέτει πως τρομάζει στην ιδέα ότι είναι πιθανόν το πολιτικό προσωπικό να κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα βυθισμένη στη μιζέρια και τη μελαγχολία.
Επίσης, παραδέχεται ότι «με ευθύνη της γενιάς του Πολυτεχνείου -και μέσ σ' αυτό το πλαίσιο θεωρώ πρωτεύουσα και τη δική μου ευθύνη- δημιουργήθηκαν οι όροι της κατάρρευσης κάθε έννοιας ιεραρχίας και αξιοκρατίας. Προκαλέσαμε τη συντριβή των ιδεολογιών, μέσα από την άρχουσα θεωρία της ελάσσονος προσπάθειας».
Ασκώντας κριτική στη γενιά του συνολικά αναγνωρίζει δύο σφάλματα: «Πρώτον, το πώς διαχειριστήκαμε την έννοια του δημοσίου τομέα, τον οποίο ακυρώσαμε ως μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και εξυπηρέτησης των πολιτών, προτάσσοντας την ικανοποίηση πρόσκαιρων αναγκών ομάδων πολιτών και μηχανισμών.
» Δεύτερον, ότι επαναπαυθήκαμε στις μεταπολιτευτικές δάφνες και ολιγωρήσαμε έναντι της ανάγκης προσαρμογής μας ως κοινωνίας και ως οικονομίας στις σύγχρονες απαιτήσεις του σκληρού ανταγωνιστικού διεθνούς περιβάλλοντος. Αυτήν την ολιγωρία δεκαετιών πληρώνουμε τώρα σε δόση συμπυκνωμένη».
Πρώην κομμουνιστής, σήμερα δηλώνει οπαδός του πολιτικού ρεαλισμού με το σκεπτικό ότι «οι ορίζουσες την πορεία της Ελλάδας τη δεκαετία 2010-2020 είναι και θα είναι κεντρώες».
Σε συνέντευξή του στην... Κυριακάτικη Ελυθεροτυπία εκφράζει την πεποίθηση ότι «η σωτηρία της χώρας ανήκει στον κόσμο του εφικτού» και προσθέτει πως τρομάζει στην ιδέα ότι είναι πιθανόν το πολιτικό προσωπικό να κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα βυθισμένη στη μιζέρια και τη μελαγχολία.
Επίσης, παραδέχεται ότι «με ευθύνη της γενιάς του Πολυτεχνείου -και μέσ σ' αυτό το πλαίσιο θεωρώ πρωτεύουσα και τη δική μου ευθύνη- δημιουργήθηκαν οι όροι της κατάρρευσης κάθε έννοιας ιεραρχίας και αξιοκρατίας. Προκαλέσαμε τη συντριβή των ιδεολογιών, μέσα από την άρχουσα θεωρία της ελάσσονος προσπάθειας».
Ασκώντας κριτική στη γενιά του συνολικά αναγνωρίζει δύο σφάλματα: «Πρώτον, το πώς διαχειριστήκαμε την έννοια του δημοσίου τομέα, τον οποίο ακυρώσαμε ως μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και εξυπηρέτησης των πολιτών, προτάσσοντας την ικανοποίηση πρόσκαιρων αναγκών ομάδων πολιτών και μηχανισμών.
» Δεύτερον, ότι επαναπαυθήκαμε στις μεταπολιτευτικές δάφνες και ολιγωρήσαμε έναντι της ανάγκης προσαρμογής μας ως κοινωνίας και ως οικονομίας στις σύγχρονες απαιτήσεις του σκληρού ανταγωνιστικού διεθνούς περιβάλλοντος. Αυτήν την ολιγωρία δεκαετιών πληρώνουμε τώρα σε δόση συμπυκνωμένη».
Πρώην κομμουνιστής, σήμερα δηλώνει οπαδός του πολιτικού ρεαλισμού με το σκεπτικό ότι «οι ορίζουσες την πορεία της Ελλάδας τη δεκαετία 2010-2020 είναι και θα είναι κεντρώες».
Newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου