Πόντους έδωσε ο Παπανδρέου στον Σαμαρά

ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΝΑ ΣΤΗΣΕΙ:

* Πίστευε ότι θα έλεγε όχι στην πρόταση για κυβέρνηση συνεργασίας...

* Του τράβηξαν τ’ αυτί οι ξένοι - Δεν θέλουν συγκυβέρνηση με τον πρόεδρο της ΝΔ;

ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΣ πολιτικά, σε σημαντικό βαθμό, αναδεικνύεται ο Αντ. Σαμαράς μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και τους τραγελαφικούς χειρισμούς του Γ. Παπανδρέου στο ζήτημα της συναίνεσης. 

Εμφανίσθηκε έτοιμος να ...

προσφέρει αποφασιστική στήριξη στην εθνική προσπάθεια για την έξοδο της οικονομίας και της χώρας από την κρίση, αποδεχόμενος την πρόταση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.

Την ίδια στιγμή ο κ. Παπανδρέου έδειχνε ότι δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την πρωθυπουργική καρέκλα κι ότι τα κατά καιρούς κηρύγματα περί συναίνεσης δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρισμα, αλλά αποσκοπούν απλώς και μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων. Αποφασιστικό ρόλο σ’ αυτό διαδραμάτισαν τόσο οι πιέσεις κορυφαίων υπουργών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όσο και η... διαφωνία ξένων παραγόντων και πέραν του Ατλαντικού.

Στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τον θετικό αντίκτυπο που είχαν στην κοινή γνώμη οι αντίστοιχοι χειρισμοί του προέδρου της ΝΔ και προσθέτουν ότι «κατέρρευσε η προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι δεν βάζει πλάτη προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα της οικονομίας». Στη Λ. Συγγρού δεν κρύβουν ότι τους προξένησε ζωηρή έκπληξη η κατ’ αρχάς συμφωνία του κ. Παπανδρέου για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής. Το αποδίδουν, ωστόσο, στη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο ίδιος και η κυβέρνηση, λόγω των ισχυρών διαφωνιών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη διαρκώς αυξανόμενη ένταση των κοινωνικών αντιδράσεων. «Επί της ουσίας ήταν μια ομολογία αποτυχίας», σημειώνουν, ενώ δεν παραλείπουν να επισημάνουν το πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά της χώρας, ότι... «ένας πρωθυπουργός υπέβαλε την παραίτησή του στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης»! Αποδίδουν δε τη μετέπειτα υπαναχώρησή του στις ασφυκτικές πιέσεις που του ασκήθηκαν από στενούς συνεργάτες του, αλλά και μέλη της ευρύτερης οικογένειας Παπανδρέου που «δεν θέλουν με τίποτα να εγκαταλείψουν την εξουσία και τα οφέλη της». Δεν παραγνωρίζουν ωστόσο το γεγονός ότι κι ο ίδιος δεν ήθελε να τερματίσει κατά τέτοιον τρόπο την πρωθυπουργική του θητεία, πιθανότατα και την πολιτική του καριέρα.

Πληροφορίες από το επιτελείο του κ. Σαμαρά αναφέρουν ότι στην πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία των δύο αρχηγών ο κ. Παπανδρέου ήταν αυτός που του πρότεινε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, ενώ έπειτα από έναν σύντομο δισταγμό αποδέχθηκε και τη βασική προϋπόθεση που έθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ: πρωθυπουργός στη νέα κυβέρνηση να μην είναι ο ίδιος, αλλά πρόσωπο κοινής αποδοχής! Από τη Λ. Συγγρού θεωρούν ότι ο κ. Παπανδρέου αιφνιδιάστηκε, πίστευε προφανώς ότι ο Σαμαράς θα έλεγε όχι, δεν περίμενε την... ντρίπλα, ναι σε κυβέρνηση μαζί αλλά με άλλον πρωθυπουργό και αυτό τον αποσυντόνισε και συμφώνησε να μην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός. Στη διάρκεια της ίδιας (πρώτης) επικοινωνίας ο πρωθυπουργός φέρεται να συμφώνησε και στον δεύτερο βασικό όρο του κ. Σαμαρά, που ήταν η επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών όρων του Μνημονίου, αλλά και του Μεσοπρόθεσμου. Η συμφωνία φαινόταν να βρίσκεται στο τελικό στάδιο, ενώ οι δυο άνδρες ανανέωσαν το τηλεφωνικό τους ραντεβού για λίγο αργότερα, προκειμένου αυτήν τη φορά να συζητήσουν τα πιθανά ονόματα, αρχικά του νέου πρωθυπουργού και στη συνέχεια των μελών της κυβέρνησης συνεργασίας.

Ωστόσο, στη δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία η διάθεση του κ. Παπανδρέου ήταν εντελώς διαφορετική: Επικαλέστηκε τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει μια τέτοια συμφωνία, ομολόγησε ότι δέχεται ισχυρές πιέσεις και εν κατακλείδι ανακοίνωσε στον κ. Σαμαρά ότι θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό της υφιστάμενης κυβέρνησης. Σημείο τριβής αποτέλεσε, σύμφωνα με τις πληροφορίες, και ο χρόνος διάρκειας που θα είχε η νέα κυβέρνηση. Ο κ. Σαμαράς είπε ότι μοναδικό έργο της δικομματικής κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και, αφού τα καταφέρει, η χώρα να πάει σε εκλογές. Χρονικά δεν θα έπρεπε να υπερβεί τους τρεις με τέσσερις μήνες. Αντίθετα ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε να είναι μακράς πνοής, μέχρι το 2013, ώστε να μην περιορισθεί μόνο στην επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά να προωθήσει και τις μεγάλες αλλαγές, συνταγματικές και άλλες, που έχει ανάγκη ο τόπος. Στο Μαξίμου εκτιμούσαν ότι σε βάθος χρόνου θα ωφελείτο το ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα ανέκαμπτε δημοσκοπικά και θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη στις εκλογές. Θεωρούσαν δε ότι στην περίπτωση που σχηματιζόταν μια βραχύβια κυβέρνηση, αυτό θα ωφελούσε τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ, σε σημείο να διεκδικήσουν ακόμη και την αυτοδυναμία.

Έκοψαν τον Σαμαρά οι ξένοι;

Καθοριστικό ρόλο στο «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων διαδραμάτισαν, όπως προαναφέραμε, αφενός οι έντονες αντιδράσεις από το εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, και αφετέρου οι κατηγορηματικές διαφωνίες Ευρωπαίων και Αμερικανών! Από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου συζητούσε με τον κ. Σαμαρά, το Μαξίμου «βομβαρδίστηκε» από τα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας υπουργών και στελεχών, που εξέφραζαν τις έντονες αντιρρήσεις τους. Δεν είναι δυνατόν να παραδίδουμε την εξουσία στον Σαμαρά, έλεγαν. Ο λαός εξέλεξε τον κ. Παπανδρέου για να κυβερνήσει και δεν γίνεται να απολιτικοποιεί την πολιτική με τον σχηματισμό κυβέρνησης σωτηρίας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ εκείνων που συνομίλησαν με τον πρωθυπουργό ήταν και ο Β. Βενιζέλος, ο οποίος φέρεται να διαμαρτυρήθηκε ότι δεν είναι δυνατόν να συζητάει τέτοια θέματα με τους πολιτικούς αρχηγούς και τα μέλη της κυβέρνησης να μη γνωρίζουν τίποτα απολύτως.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, αντίθετη με την προοπτική μιας συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ήταν και η «τρόικα». Μπορεί το επιτελείο της να πιέζει για συναίνεση, αλλά δεν επιθυμεί να μπει στην κυβέρνηση ο Αντ. Σαμαράς, διότι φοβάται ότι θα μπορούσε να «σύρει» το ΠΑΣΟΚ σε πιο σκληρές θέσεις έναντι της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ότι θα ήταν δύσκολο να αρνηθεί την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου αν εμφανίζονταν να τους το ζητούν από κοινού τα δυο κόμματα που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 75% του ελληνικού λαού.

Αλλά και ο αμερικανικός παράγοντας ήταν αντίθετος με τη συγκυβέρνηση, κάτι που κατέστη σαφές στο Μαξίμου μέσω της εδώ πρεσβείας. 

ΤοΠαρόν