Με ανακύκλωση των ίδιων προσώπων, σε ένα εξ ίσου με το προηγούμενο βαρύ και άκαμπτο κυβερνητικό σχήμα, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε τον ανασχηματισμό με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών του κόμματός του.
Αφού έριξε γέφυρες στους διαφωνούντες βενιζελικούς με την αναβάθμιση του Ευάγγελου Βενιζέλου, στον οποίο παρέδωσε την αντιπροεδρία και τον οικονομικό τομέα, έβαλε τελικά στο κυβερνητικό σχήμα και εκείνους
Χαρακτηριστικό των ισορροπιών, είναι η ένταξη στο κυβερνητικό σχήμα του Αχαιού Κώστα Σπηλιόπουλου, προφανώς ως αποτέλεσμα συμφωνίας στην μη υποβολή παραίτησης μετά τους Φλωρίδη και Νασιώκα.
Άλλο χαρακτηριστικό, είναι η διατήρηση σε θέση αντιπροέδρου του Θεόδωρου Πάγκαλου, αφού προκρίθηκε η μη αντικατάστασή του, επειδή «είναι προτιμότερος ένας σχετικά ελεγχόμενος Πάγκαλος, παρά ένας…απασφαλισμένος…».
Επιπλέον, ξεχάστηκαν εν μια νυκτί τα περί εισόδου τεχνοκρατών στην κυβέρνηση, αφού οι αντιδράσεις των πολιτικών φατριών ήταν έντονα αρνητικές.
Τελικά, πλην της αντικατάστασης του Γιώργου Παπακωνσταντίνου από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με τη μετακόμισή του στο υπουργείο Περιβάλλοντος, για όλα έφταιγαν οι…μισοί κηπουροί.
Ε ου και η αντικατάσταση της Τίνας Μπιρμπίλη και του Δημήτρη Δρούτσα (ο οποίος πάει στη Ευρωβουλή με την υπουργοποίηση του ευρωβουλευτή Στ. Λαμπρινίδη), αλλά και της Λούκας Κατσέλη και Γιάννη Διαμαντίδη.
Επίσης, προφανώς φταίχτες των κυβερνητικών ολιγωριών ήταν οι απομακρυνθέντες υφυπουργοί Άννα Νταλάρα, Θεοδώρα Τζάκρη, Σπύρος Βούγιας, Μιλένα Αποστολάκη, Σπύρος Κουβέλης, Σπύρος Βούγιας, Ελπίδα Τσουρή, Τηλέμαχος Χυτήρης, Γιάννης Ντόλιος, Δημήτρης Κουσελάς, Γιάννης Πανάρετος και Βασίλης Κεγκέρογλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου