Οι "Προτάσεις Σαμαρά" ανοίγουν τη Δημόσια Συζήτηση

                                       

Οφείλουμε να το ομολογήσουμε.

Το Ζάππειο 2 αποτελεί την πρώτη, εδώ και πολύ καιρό, συνεισφορά στην πολιτική συζήτηση που έχει λείψει εξαιτίας της προσκόλλησης της κυβέρνησης στην τεχνική πλευρά του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.

Ο Αντωνης Σαμαράς κατέθεσε μία πρόταση "φιλοσοφίας". Μία αντίληψη που θέτει το βασικό ερώτημα:  

"εάν σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι το Μνημόνιο απέτυχε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;".

Η κυβέρνηση με τα αντανακλαστικά της άγονης δικομματικής αντιπαράθεσης... (τα οποία συχνά δεν λείπουν και από τη Ν.Δ.) κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση πως όσα προτείνει θα αυξήσουν το έλλειμμα κατά 11,8 δις.

Θα άξιζε τον κόπο να απαντήσει σε ένα προς ένα στις προτάσεις Σαμαρά και να πει σε τι ακριβώς διαφωνεί και γιατί. 

Όταν η ίδια δεν έχει υποβάλλει καμία ολοκληρωμένη πρόταση και κραδαίνει το Μνημόνιο ως Ευαγγέλιο, γιατί πρέπει η δημόσια συζήτηση να γίνεται επί των πεπραγμάνεν της κυβέρνησης και όχι επί κάποιας άλλης πρότασης που μπορεί να είναι καλύτερη από το Μνημόνιο;
Όσο για την κεντρική θέση Σαμαρά περί "επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου", προσπαθώ να καταλάβω σε τι ακριβώς διαφωνεί η κυβέρνηση. 

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν το έχει πει προ μηνών (σε συνέντευξή του στο Βήμα); 

Αρκετοί υπουργοί του δεν το υποστηρίζουν; 

Πολλοί διεθνείς αναλυτές και εκπρόσωποι κυβερνήσεων δεν το ψελλίζουν πλέον;
Τι ακριβώς πρέπει να εξοβελιστεί εις το πυρ το εξώτερο, όταν όλοι γνωρίζουν πως " ο λογαριασμός δεν βγαίνει και ο λαός εξοντώνεται";
Γιατί, επειδή αυτή την εμμονή έχει ο πρωθυπουργός, πρέπει όλοι να φωνάζουμε " το Μνημόνιο πέθανε, ζήτω το νέο Μνημόνιο";

Του Σεραφείμ Κοτρώτσου   

ΑΠΟΨΗ