Φορολογία και κρατισμός βουλιάζουν την χώρα

Δυο είναι τα κυρίαρχα ζητήματα στα οποία ο Πρωθυπουργός θα επικεντρώσει το ενδιαφέρον του κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής στις 25 Μαρτίου.  

Όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες ο κ. Παπανδρέου θα επιδιώξει να επιμηκυνθεί το χρέος αλλά ταυτόχρονα να μειωθεί το επιτόκιο δανεισμού. 

Δυο ζητήματα τα οποία άλλωστε έχει απαιτήσει και η Ιρλανδία και το γεγονός αυτό βοηθάει και τις δικές μας απαιτήσεις.

Η επικοινωνιακές κινήσεις της Κυβέρνησης η οποία καλλιεργεί κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας εν όψη της συνόδου κορυφής, έχουν βασικό στόχο να επικυρωθούν οι δυο βασικές απαιτήσεις ώστε ...να έχει την δυνατότητα να μιλήσει στον ελληνικό λαό για επιτυχία και ενδεχομένως για νίκη του “αγωνιστή Πρωθυπουργού!”

Ωστόσο ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει πολύ καλά οτι θα υπάρξει σοβαρή δυσκολία προκειμένου να καταφέρει η χώρα να πάρει την δόση του Ιουνίου η οποία ωστόσο είναι άκρως αναγκαία για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. 

Είναι σαφές όπως -άλλωστε άφησαν να διαφανεί και οι πολιτικοί αρχηγοί οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν χθες με τον Πρωθυπουργό- οτι στις προθέσεις του κ Παπανδρέου είναι να προχωρήσει σε ανασχηματισμό. 

Είναι επίσης προφανές οτι δεν είναι οι Υπουργός Θαλασσίων Ταξιδίων ή ο Υπουργός Ορεινών Όγκων που έχουν την ευθύνη και θα πρέπει άμεσα να αντικατασταθούν. Κυρίαρχη σκέψη και προβληματισμός του κ. Παπανδρέου είναι η αντικατάσταση του κ. Παπακωνσταντίνου. 

Και ο προβληματισμός του αυτός είναι απολύτως δικαιολογημένος. Γιατί εάν τώρα αντικαταστήσει τον Υπουργό Οικονομικών είναι ένα σαφές μήνυμα για την αποτυχία της μέχρι τώρα ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Εάν όμως τον διατηρήσει στην θέση του δεν θα έχει την δυνατότητα ευελιξίας και αλλαγών.

Αλλά η κοινωνία έχει ήδη αντιληφθεί την εσφαλμένη στρατηγική του οικονομικού επιτελείου. 

Είναι πασίδηλο οτι η επιχειρούμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω των μέτρων που ελήφθησαν δεν στάθηκε δυνατόν να βοηθήσει στην αύξηση των εσόδων. Αλλά και προσπάθεια ανάπτυξης σκόνταψε στην στρεβλή πολιτική που ακολουθείται.

Η φορολογική πολιτική δεν διέπεται απο σταθερή στρατηγική αντίληψη. 

Αντί η Κυβέρνηση να διατηρήσει στα προηγούμενα επίπεδα τους φορολογικούς συντελεστές ή ακόμα να τους μειώσει τους αυξάνει δραματικά. Αλλά και η φορολογία των διανεμόμενων κερδών εκτινάχθηκε στο 45% με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε πλέον σοβαρό ανταγωνισμό απο τις γειτονικές μας χώρες.

Πέραν αυτού φτάσαμε στα όρια... δήμευσης της ακίνητης περιουσίας αφού η φορολογία της ξέφυγε απο κάθε λογικό όριο.

Αλλά το χειρότερο είναι οτι ο κρατισμός εξακολουθεί να κυριαρχεί με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αντιαναπτυξιακές συνθήκες αφού όλα περνούν μέσα απο τους θαλάμους την σάπιας κρατικής γραφειοκρατίας, γιατί η Κυβέρνηση παρά τις υποσχέσεις της δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να απλουστεύσει τις διαδικασίες αλλά και να καταργήσει άχρηστους νόμους.

Εν πολλοίς ψηφίζονται νέα νομοσχέδια για την ανάπτυξη αντί να περιοριστεί δραματικά το κράτος.

Η στάση συνεπώς την οποία διατηρεί η Κυβερνητική πλειοψηφία είναι ήδη ξεπερασμένη με αποτέλεσμα να υποχρεώνεται σε σπασμωδικές κινήσεις χωρίς στρατηγική και όραμα. 

Αυτή η έλλειψη οράματος είναι ο,τι χειρότερο για τους Έλληνες αφού δεν βλέπουν τίποτα να αλλάζει. 

Απλά παρατηρούμε μια Κυβέρνηση να αλληλοσπαράσσεται στις στήλες των παραπολιτικών σχολείων- αλλά ενίοτε και δημοσίως-δίνοντας ανάγλυφα την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει.

Έγραψε ο Τάκης Χατζής

Newpost