Το ερώτημα δεν είναι αν έχουμε πτωχεύσει.
Αυτό είναι δεδομένο.
Η στάση πληρωμών στο εσωτερικό, η αδυναμία να εξυπηρετήσουμε τους πιστωτές μας (αν δεν υπήρχε η τρόικα) και το γεγονός ότι οι τράπεζες έχουν ενεχυριάσει τη μπάνκα είναι ενδείξεις πτώχευσης.
Αφήστε τους πολιτικούς να λένε ότι θέλουν.
Αφήστε τους πολιτικούς να λένε ότι θέλουν.
Είμαστε διασωληνωμένοι και με τεχνική υποστήριξη και οι γιατροί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση μας.
Τα περί του ότι, δεν θα αφήσει ο κ. πρωθυπουργός τη χώρα να πτωχεύσει, είναι λόγια ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση.
Ποιος φταίει άραγε για αυτή την κατάντια; Η απάντηση είναι πολλοί και διάφοροι, αλλά στο επίκεντρο είναι η ανεπάρκεια του οργανογράμματος του πολιτικού μας συστήματος.
Όταν η ανεπάρκεια είναι τέτοιου μεγάλου βαθμού, ορθώς πάει ο νους μας στο δόλο.
Ο παράγοντας δόλος όμως είναι η παγίδα της υπόθεσης. Έχει γίνει πλύση εγκεφάλου στο μέσο πολίτη ότι η κατάσταση της χώρας μας οφείλεται σε κάποιο αόρατο χέρι που θέλει το κακό της Ελλάδος και όχι στις διαχρονικές λανθασμένες επιλογές των πολιτικών ηγεσιών.
Οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Μασόνοι, Εβραίοι, Φιλελεύθεροι, Αμερικανοί και κάθε λογής συνωμότες πρέπει να φταίνε και όχι η οργάνωση του κράτους, των θεσμών και πάνω από όλα του συντάγματος. Νόμους έχουμε λένε όλοι, αλλά δεν τηρούνται. Σύνταγμα έχουμε ακούμε, αλλά τηρείται κατά περίσταση και αν μας συμφέρει!
Θα απογοητεύσω πάρα πολλούς λέγοντας ότι δεν φταίνε οι ξένοι αλλά οι θεσμοί μας.
Ας το αναλύσουμε αυτό λίγο:
Καταρχάς, ορισμένοι λένε ότι φταίει η νοοτροπία μας -το DNA αν θέλετε. Είμαστε, λένε, ένας διεφθαρμένος λαός.
Αυτό είναι λάθος. Απόδειξη αυτού είναι ότι όταν οι Έλληνες πάνε στο εξωτερικό συμμορφώνονται με το υπάρχον σύστημα και μεγαλουργούν μέσα από αυτό. Άρα δεν φταίει η νοοτροπία μας ή το DNA μας.
Ωραία, άρα φταίνε οι θεσμοί. Γιατί όμως φταίνε οι θεσμοί;
Διότι αυτοί που τους έφτιαξαν ήταν ανεπαρκείς άνθρωποι που δεν ήξεραν τι έκαναν. Ή, θα μπορούσε κάποιος να το πει και αλλιώς: ήταν έξυπνοι που τους έφτιαξαν για να βολεύουν τους εαυτούς τους. Είτε το ένα είτε το άλλο, καταλήγουμε ότι ανεπαρκείς άνθρωποι έφτιαξαν θεσμούς έτσι ώστε το σύστημα να είναι ανεπαρκές.
Ωραία, αλλά πως μπόρεσαν και ανέβηκαν τη σκάλα της εξουσίας ανεπαρκείς άνθρωποι και κατάφεραν να φτιάξουν ανεπαρκείς θεσμούς;
Διότι αυτοί που έφτιαξαν τους θεσμούς, τους έφτιαξαν έτσι ώστε να είναι αδύνατον να ανέβουν τη σκάλα της εξουσίας άνθρωποι προερχόμενοι έξω από ένα μικρό κλειστό κύκλωμα ανθρώπων.
Ναι αλλά γιατί είναι κακό αυτό;
Διότι είναι αναξιοκρατικό. Είναι τόσο απλό. Βάζοντας φραγμούς ώστε να μην μπορούν να εκλεγούν καινούργια πρόσωπα, κάνει αδύνατον την ανύψωση στην εξουσία ικανών προσώπων που έχουν καταφέρει κάτι σημαντικό στη ζωή τους, αντί να μας κυβερνάνε ανεπάγγελτοι πολιτικοί που μπήκαν στο κλειστό αυτό κύκλωμα λόγου οικογενειακών δεσμών ή λόγω συγκυρίων (Πολυτεχνείο).
Ωραία, αλλά γιατί δεν μπορούν να εισχωρήσουν καινούργια πρόσωπα στα κόμματα;
Διότι αυτοί που αποφασίζουν για το ποιος έχει το δικαίωμα να μπει το ψηφοδέλτιο είναι συνήθως ο πρόεδρος του κόμματος. Δεν είναι δηλαδή αυτή η επιλογή προσώπων βάσει μιας προκριματικής, δημοκρατικής και αξιοκρατικής διαδικασίας μεταξύ υποψηφίων που θα ήθελαν να μπουν το ψηφοδέλτιο.
Με λίγα λόγια, η αιτία του κακού είναι ότι δεν υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες στα κόμματα και γενικά σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας. Το ότι υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλιο είναι επίσης άλλο θέμα. Το ότι δεν μπορεί κάποιος βουλευτής να εναντιωθεί σε αποφάσεις του κόμματος του επίσης. Το ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός της εκτελεστικής από την νομοθετική εξουσία είναι ακόμα μεγαλύτερο θέμα.
Όλα αυτά είναι που δημιουργούν την ανεπάρκεια του συστήματος και κατ’ επέκταση των προσώπων. Είναι η αιτία που έχουν παρθεί επανειλημμένες λανθασμένες αποφάσεις εκ μέρους της πολιτείας και είναι η αιτία που ό,τι και να κάνουμε, το κάνουμε λάθος.
Για μένα, ακόμα και αν αλλάξουμε τα πρόσωπα δεν θα κατορθώσουμε τίποτα. Τούτο διότι το σύστημα είναι η καρδιά του προβλήματος, που αναδεικνύει τα ανεπαρκή πρόσωπα. Άρα χωρίς ουσιαστικές αλλαγές (πχ ένα καινούργιο σύνταγμα) δεν βλέπω πως μπορούν να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στη χώρα μας.
Η κατάληξη είναι ότι οι θεσμοί με αποκορύφωμα το σύνταγμα είναι η αιτία της κατάντιας της Ελλάδος και όχι οι εξωγήινοι.
Τα περί του ότι, δεν θα αφήσει ο κ. πρωθυπουργός τη χώρα να πτωχεύσει, είναι λόγια ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση.
Ποιος φταίει άραγε για αυτή την κατάντια; Η απάντηση είναι πολλοί και διάφοροι, αλλά στο επίκεντρο είναι η ανεπάρκεια του οργανογράμματος του πολιτικού μας συστήματος.
Όταν η ανεπάρκεια είναι τέτοιου μεγάλου βαθμού, ορθώς πάει ο νους μας στο δόλο.
Ο παράγοντας δόλος όμως είναι η παγίδα της υπόθεσης. Έχει γίνει πλύση εγκεφάλου στο μέσο πολίτη ότι η κατάσταση της χώρας μας οφείλεται σε κάποιο αόρατο χέρι που θέλει το κακό της Ελλάδος και όχι στις διαχρονικές λανθασμένες επιλογές των πολιτικών ηγεσιών.
Οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Μασόνοι, Εβραίοι, Φιλελεύθεροι, Αμερικανοί και κάθε λογής συνωμότες πρέπει να φταίνε και όχι η οργάνωση του κράτους, των θεσμών και πάνω από όλα του συντάγματος. Νόμους έχουμε λένε όλοι, αλλά δεν τηρούνται. Σύνταγμα έχουμε ακούμε, αλλά τηρείται κατά περίσταση και αν μας συμφέρει!
Θα απογοητεύσω πάρα πολλούς λέγοντας ότι δεν φταίνε οι ξένοι αλλά οι θεσμοί μας.
Ας το αναλύσουμε αυτό λίγο:
Καταρχάς, ορισμένοι λένε ότι φταίει η νοοτροπία μας -το DNA αν θέλετε. Είμαστε, λένε, ένας διεφθαρμένος λαός.
Αυτό είναι λάθος. Απόδειξη αυτού είναι ότι όταν οι Έλληνες πάνε στο εξωτερικό συμμορφώνονται με το υπάρχον σύστημα και μεγαλουργούν μέσα από αυτό. Άρα δεν φταίει η νοοτροπία μας ή το DNA μας.
Ωραία, άρα φταίνε οι θεσμοί. Γιατί όμως φταίνε οι θεσμοί;
Διότι αυτοί που τους έφτιαξαν ήταν ανεπαρκείς άνθρωποι που δεν ήξεραν τι έκαναν. Ή, θα μπορούσε κάποιος να το πει και αλλιώς: ήταν έξυπνοι που τους έφτιαξαν για να βολεύουν τους εαυτούς τους. Είτε το ένα είτε το άλλο, καταλήγουμε ότι ανεπαρκείς άνθρωποι έφτιαξαν θεσμούς έτσι ώστε το σύστημα να είναι ανεπαρκές.
Ωραία, αλλά πως μπόρεσαν και ανέβηκαν τη σκάλα της εξουσίας ανεπαρκείς άνθρωποι και κατάφεραν να φτιάξουν ανεπαρκείς θεσμούς;
Διότι αυτοί που έφτιαξαν τους θεσμούς, τους έφτιαξαν έτσι ώστε να είναι αδύνατον να ανέβουν τη σκάλα της εξουσίας άνθρωποι προερχόμενοι έξω από ένα μικρό κλειστό κύκλωμα ανθρώπων.
Ναι αλλά γιατί είναι κακό αυτό;
Διότι είναι αναξιοκρατικό. Είναι τόσο απλό. Βάζοντας φραγμούς ώστε να μην μπορούν να εκλεγούν καινούργια πρόσωπα, κάνει αδύνατον την ανύψωση στην εξουσία ικανών προσώπων που έχουν καταφέρει κάτι σημαντικό στη ζωή τους, αντί να μας κυβερνάνε ανεπάγγελτοι πολιτικοί που μπήκαν στο κλειστό αυτό κύκλωμα λόγου οικογενειακών δεσμών ή λόγω συγκυρίων (Πολυτεχνείο).
Ωραία, αλλά γιατί δεν μπορούν να εισχωρήσουν καινούργια πρόσωπα στα κόμματα;
Διότι αυτοί που αποφασίζουν για το ποιος έχει το δικαίωμα να μπει το ψηφοδέλτιο είναι συνήθως ο πρόεδρος του κόμματος. Δεν είναι δηλαδή αυτή η επιλογή προσώπων βάσει μιας προκριματικής, δημοκρατικής και αξιοκρατικής διαδικασίας μεταξύ υποψηφίων που θα ήθελαν να μπουν το ψηφοδέλτιο.
Με λίγα λόγια, η αιτία του κακού είναι ότι δεν υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες στα κόμματα και γενικά σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας μας. Το ότι υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλιο είναι επίσης άλλο θέμα. Το ότι δεν μπορεί κάποιος βουλευτής να εναντιωθεί σε αποφάσεις του κόμματος του επίσης. Το ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός της εκτελεστικής από την νομοθετική εξουσία είναι ακόμα μεγαλύτερο θέμα.
Όλα αυτά είναι που δημιουργούν την ανεπάρκεια του συστήματος και κατ’ επέκταση των προσώπων. Είναι η αιτία που έχουν παρθεί επανειλημμένες λανθασμένες αποφάσεις εκ μέρους της πολιτείας και είναι η αιτία που ό,τι και να κάνουμε, το κάνουμε λάθος.
Για μένα, ακόμα και αν αλλάξουμε τα πρόσωπα δεν θα κατορθώσουμε τίποτα. Τούτο διότι το σύστημα είναι η καρδιά του προβλήματος, που αναδεικνύει τα ανεπαρκή πρόσωπα. Άρα χωρίς ουσιαστικές αλλαγές (πχ ένα καινούργιο σύνταγμα) δεν βλέπω πως μπορούν να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στη χώρα μας.
Η κατάληξη είναι ότι οι θεσμοί με αποκορύφωμα το σύνταγμα είναι η αιτία της κατάντιας της Ελλάδος και όχι οι εξωγήινοι.
Δυστυχώς δεν λύνεται το πρόβλημα με αλλαγή προσώπων, αλλά με θεσμικές αλλαγές, μεταξύ αυτών και του συντάγματος.
Εδώ τώρα είναι το πρόβλημα, διότι πέραν του ότι κανένας δεν το βλέπει, κανένας δεν το συζητάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου