Έτσι και εδώ, αφού πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια ο διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν, αποκάλυψε πως η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποτελούσε θέμα συζήτησης με τον Γιώργο Παπανδρέου πολύ πριν διεξαχθούν οι εκλογές και ο τελευταίος αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Το πρώτο πράγμα στο ...οποίο μπορεί να ανατρέξει κανείς, είναι η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ, το σύνθημα «Λεφτά Υπάρχουν» και οι φρούδες υποσχέσεις για επιδόματα και αυξήσεις.
Είναι πραγματικά άξιον απορίας το γεγονός, πως αφού γνωρίζεις πως η οικονομία της χώρας σου χρίζει άμεσης βοήθειας, πως συζητάς μάλιστα το ενδεχόμενο να ενταχθεί η χώρα στο ΔΝΤ, πως αναζητάς έναν τρόπο για να δεχθεί το ενδεχόμενο αυτό η ΕΕ, γιατί τελικά δομείς την προεκλογική σου εκστρατεία σε ψέματα; Απλά για να κερδίσεις τις εκλογές;
Το δεύτερο πράγμα που μπορεί κάποιος να αναλογιστεί είναι τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που είχε πρότεινε και είχε εντάξει στο προεκλογικό της οικονομικό πρόγραμμα η ΝΔ. Όχι τόσο σκληρά μέτρα όσο αυτά που ακολούθησαν, αλλά μέτρα που σε έκαναν να σκεφτείς πως κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει. Άλλα δε δόθηκε περισσότερη σημασία επί του θέματος, αφού, ασφαλώς, «Λεφτά υπήρχαν».
Πριν από μερικούς μήνες ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννης Παπαθανασίου σε συνέντευξή του δήλωσε πως το έλλειμμα αυξήθηκε επικίνδυνα μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές λόγω των πρώτων οικονομικών κινήσεων που έκανε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας επιδόματα και αποφασίζοντας να μη δανειστεί, και να μην ακολουθήσει την τακτική τη ΝΔ επί του θέματος, άφησε τη χώρα έκθετη ως προς τις υποχρεώσεις της, και μάλιστα με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού περί «Τιτανικού» και « Αλλάζουμε ή Βουλιάζουμε», η χώρα έμεινε έκθετη και ως προς τις τοκογλυφικές διαθέσεις των κατόχων ασφαλίστρων κινδύνου.
Τα spreads έφτασαν στα ύψη, και η χώρα δεν μπορούσε πλέον να δανειστεί ακίνδυνα. Η ΕΕ ασφαλώς δεν μπορούσε να επιτρέψει σε μια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης και οικονομικά αλληλεξαρτώμενης από την κοινή οικονομική πολιτική να συνεχίζει να διαχειρίζεται και να ενισχύει τέτοιου μεγέθους δημόσιο χρέος και αποφασίζει το σχεδιασμό ενός μηχανισμού στήριξης.
Ο μηχανισμός στήριξης, ασφαλώς, δε θα μπορούσε να αποτελείται μόνο από τη βοήθεια της Ενωμένης Ευρώπης και από τις εγγυήσεις που η κάθε χώρα θα έδινε για την αποπληρωμή της οικονομικής βοήθειας που θα δεχόταν. Χρειάζονταν μια βοήθεια πιο δυναμική που θα εξασφάλιζε σε κάθε περίπτωση την σωτηρία των εθνικών οικονομιών και στη συνέχεια την απόσβεση του χρέους. Η εξασφάλιση των εγγυητικών μηχανισμών ήρθε με το ΔΝΤ.
Ασφαλώς ο κ. Σκανδαλίδης μπορεί να αναφέρει πως αλίμονο και αν δεν είχε συζητηθεί το όλο θέμα με τον κύριο Στρος-Καν, ο κ. Πάγκαλος να μην απαντά, και ο Πρωθυπουργός να δέχεται σφοδρότατες επιθέσεις στο Βερολίνο, αυτά όμως δεν αποτελούν υπεύθυνες πολιτικές στάσεις και δεν δίνουν απαντήσεις.
Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται σήμερα μια διόλου κομψή και ευχάριστη αλήθεια. Εάν το ΠΑΣΟΚ πίστευε πως μόνο το ΔΝΤ θα μπορούσε να συνδράμει και να βοηθήσει, τότε γιατί δεν έκανε μια ειλικρινή προεκλογική εκστρατεία δηλώνοντας την αλήθεια και τις μελλοντικές του βλέψεις; Γιατί στις εκλογές του 2009 έπρεπε οι δύο αντίπαλοι πολιτικοί πόλοι να κινούνται στο δίπολο « έχουμε-δεν έχουμε», «δίνουμε-δε δίνουμε»; Ήδη αυτό δεν έπρεπε να μας προκαλεί εντύπωση και ανησυχία;
Απάντηση δε θα λάβουμε, αλλά πραγματικά τη χρειαζόμαστε;
Οι θυσίες του ελληνικού λαού, τουλάχιστον, απαιτούν ειλικρίνεια από τη μεριά του πολιτικού κόσμου. Εάν η ειλικρίνεια του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του εξαντλείται μόνο στις στρογγυλές τράπεζες της Ευρωζώνης και στο γραφείο του Ντομινίκ Στρος-Καν, τότε η πολιτική τους συνέπεια εξασθενεί και η πολιτική τους ευθύνη μειώνεται. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες και η οικονομία πρέπει να βελτιωθεί, αλλά πάντα ο σκοπός θα αγιάζει όλα τα μέσα;
ΒΕΝΗ ΜΟΥΖΑΚΙΑΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου