Στο ποδόσφαιρο ως γνωστόν ισχύει –το εφαρμόζουν όλοι οι μεγάλοι και σοβαροί προπονητές- ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις.
Τι θα έκανε όμως π.χ. ο Μουρίνιο εάν σε τρεις-τέσσερις συνεχόμενους αγώνες η Ρεάλ έχανε τα παιχνίδια από αυτογκόλ των παικτών της;
Το πιθανότερο θα είχε σηκωθεί όλη η Μαδρίτη στο πόδι από τις φωνές του και οι παίκτες θα έτρεχαν να κρυφτούν μην τους πάρει η …μπάλα!
Όσο για «ποινές»; Ο πάγκος δεν θα χόραγε τους νέους αναπληρωματικούς για αυτό και κάποιοι θα πήγαιναν κατευθείαν στην εξέδρα! Έτσι λειτουργεί ο Μουρίνιο ακόμη και με τις βεντέτες.
Αυτά στο ποδόσφαιρο.
Στην πολιτική οι αντιδράσεις και τα αντανακλαστικά είναι περισσότερο 3D παρά πραγματικά και ρεαλιστικά.
Εδώ και τρεις εβδομάδες η Κυβέρνηση της Ελλάδας βάζει αυτογκόλ το ένα μετά το άλλο, μπάζει νερά από παντού και ο πρωθυπουργός …απλώς παρακολουθεί...
Ξεκινήσαμε με το απίστευτο σίριαλ των 50 δις της ακίνητης δημόσιας περιουσίας όπου ναι μεν το είχαν συμφωνήσει αλλά τους έκαψε η βιασύνη του Τόμσεν να το ανακοινώσει.
Και για τις επόμενες ημέρες δεν μιλάγαμε φυσικά για την ουσία ,το τι το πώς και το πόσα δηλαδή, αλλά είχαμε το αντάρτικό κατά των κακών της τρόικας που θέλουν να μας βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι!
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ο Μουρίνιο με τέτοια ήττα πριν τα βάλει με την Μπαρτσελόνα θα ζητούσε εξηγήσεις από τους δικούς του παίκτες, π.χ. από τον Παπακωνσταντίνου και από όσους γνώριζαν την συμφωνία για τα «ασημικά» από το πρωί της Παρασκευής…
Που επί της ουσίας βέβαια πρόκειται για μία ουτοπία εάν αναλογιστούμε ότι από το 1991 μέχρι και σήμερα ( 20 χρόνια δηλαδή) από όλες τις αποκρατικοποιήσεις που κάναμε ως χώρα βγάλαμε μόλις 5 δις ευρώ.
Και υπολογίζουν τώρα, εν μέσω κρίσης, να βγάλουν 50 δις σε 5 χρόνια…
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε!!!
Στην συνέχεια έχουμε την απίθανη ιστορία με τους ημιυπαίθριους .
Τρεις υπουργοί μερικοί υφυπουργοί , δύο εγκύκλιοι μία ρύθμιση και στην μέση 500 χιλιάδες άνθρωποι, που δεν ξέρουν τι να κάνουν! Με αυτή την απόδοση της ομάδας είναι σαφές ότι ο Μουρίνιο θα έστελνε κατευθείαν στην εξέδρα τον Ντόλιο αλλά και όποιον από τους υπολοίπους που γνώριζαν αλλά δεν έκαναν τίποτε για να μην ταπεινωθεί και πάλι η ομάδα.
Και φτάνουμε στο σούπερ τραπεζικό ντηλ Εθνικής –Αλφα.
Στο ποδόσφαιρο αλλά και στην πολιτική ισχύει το γνωστό ότι δεν πανηγυρίζουμε ποτέ πριν σφυρίξει την λήξη ο διαιτητής ή πριν ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών.
Το εφάρμοσε πιστά ο Μουρίνιο πριν την 5αρα από την Μπάρτσα και δικαιώθηκε… αν και διασύρθηκε.
Ο Παπακωνσταντίνου για μία ακόμη φορά βιάστηκε να πανηγυρίσει για τη μεγάλη συγχώνευση …που τελικά όμως ήταν γάμος χωρίς νύφη!
Και το πιο κωμικό-τραγικό περιστατικό της τελευταίας εβδομάδος;
Ο Υπουργός ναυτιλίας ζητούσε επί 5 ημέρες την παραίτηση του γενικού του γραμματέα και εκείνος απαντούσε: μπήκα με το open gov …και δεν φεύγω!
Με όλα αυτά τα αυτογκόλ τι πρέπει να κάνει ο Παπανδρέου;
Καταρχήν δεν μπορεί να κάνει πρόωρες εκλογές όπως ίσως σκεπτόταν πριν μερικές εβδομάδες.
Εδώ δεν μπορούν να ρυθμιστούν μεταξύ τους για το τι θα κάνουν με τους ημιυπαίθριους θα πάνε και σε πρόωρες εκλογές;
Η απορία δεν είναι μόνο δικιά μας αλλά και αρκετών κυβερνητικών στελεχών που δεν πιστεύουν αυτά που βλέπουν.
Η επόμενη κίνηση που ίσως μελετά και μπορεί πιο εύκολα να κάνει είναι ο ανασχηματισμός.
Εδώ όμως υπάρχει άλλο πρόβλημα: Μπορεί ο Μουρίνιο να στέλνει όποτε θέλει όποιον θέλει στον πάγκο ή ακόμη και στην εξέδρα αλλά έχει μεγάλο και δυνατό ρόστερ …
Ο Παπανδρέου δεν έχει καθόλου ρόστερ!!!
Άρα βαδίζουμε ως έχουμε, μαθαίνουμε από τα λάθη μας (!), τα χώνουμε που και που στην τρόικα και τον Οκτώβρη βλέπουμε αν με το καλό φτάσουμε έως εκεί…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου