Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Γιατί δεν κάνουμε «επανάσταση»;


Γράφει ο Βράχος

Η ερώτηση βρίσκεται στο μυαλό πολλών. 
Οι συμβουλές των καλών γονιών είναι θησαυρός. Όσοι είχαν την ευτυχία, να μεγαλώσουν και να ζήσουν με καλούς γονείς, ξέρουν ότι είναι ανεκτίμητοι. 
Μία από τις καλύτερες συμβουλές του Πατέρα μου ήταν: 
«Να προσπαθείς να σκέφτεσαι «ανάποδα», γιε μου».
Η σωστή ερώτηση, λοιπόν, για  εμένα τον «ανάποδο», δεν είναι «γιατί δεν επαναστατούμε», αλλά:
«γιατί επαναστατήσαμε, όταν επαναστατήσαμε;»
Γιατί χάσαμε την Ελευθερία μας…Θεωρητικά, ακόμα, ελεύθεροι είμαστε.  
Γιατί χάσαμε την Εστία μας…Δεν την έχουν χάσει, ακόμα, πολλοί. 
Γιατί μας προσέβαλαν την Πίστη μας…Προσπαθούν, αλλά η πίστη του κάθε ένα, ακόμα και αν προσβληθεί, δεν χάνεται.
Γιατί χάσαμε την Καλοζωϊα μας…Ακόμα , αρκετοί, μια χαρά περνάνε. 
Γιατί χάσαμε την Φιλοτιμία μας…Υπάρχουν, ακόμα, φιλότιμοι άνθρωποι που δεν αντιδρούν. Είπαμε. Ανάποδα.
Τι είναι όλα τα παραπάνω; Θα μπορούσαν το κάθε ένα και όλα μαζί, να είναι «λόγοι επανάστασης»…Αλλά, σε τελική ανάλυση, είναι απλώς λέξεις. Μέρη του λόγου. Ουσιαστικά. Τι κοινό έχουν;
Είναι θηλυκού γένουςΩπ

Τα παρακάτω δεν στηρίζονται από καμμιά βιβλιογραφία, κανενός ειδικού. Είναι του ΒΡΑΧΟΥ. Μόνο.
Κύριοι. Έλληνες. Δεν έχουμε επαναστατήσει ακόμα, γιατί δεν έχουμε καταφέρει να εκνευρίσουμε, αρκετά, τις Ελληνίδες. Τις γυναίκες.
Όποιος υποστηρίξει ότι γνωρίζει τις γυναίκες, καλό θα είναι να του κόψετε ακόμα και την καλημέρα. 
Είναι ανόητος και επικίνδυνος, ακόμα και αν τον «κάνετε παρέα» , μόνο για έναν καφέ. 
Η γυναίκα είναι πλάσμα που αποκλείεται, να το καταλάβουμε ποτέ. Είναι σαν να προσπαθεί το μυρμήγκι να καταλάβει τον αετό.
Αδύνατον.
Βιολογικώς, είναι το τελειότερο πλάσμα που έχει ζήσει ποτέ, στον πλανήτη. Σε πολλές περιπτώσεις, η βιολογία της, έχει αφήσει άφωνους και αποσβολωμένους, τους καλύτερους ερευνητές και ειδικούς.
Ψυχικώς, τα πράγματα είναι ακόμα δυσκολότερα. Για τις γυναίκες, έχουν σκιστεί αμέτρητα πτυχία και οι περισσότερες έρευνες που τις αφορούν, δεν αξίζουν ούτε το χαρτί στο οποίο γράφτηκαν.
Μερικοί έχουν φτάσει σε σημείο, να τις χαρακτηρίσουν «εξωγήϊνους οργανισμούς».

Και εμείς; Κάνουμε ότι μπορούμε, για να τις εξοντώσουμε…
Οι γυναίκες «κρατάνε» τα σπίτια μας. 
Ανασταίνουν τα παιδιά μας. 
Φυλάνε τα εγγόνια τους. 
Φροντίζουν εμάς. 
Συντηρούν γονείς, παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες. Εργάζονται. Μοχθούν. Παλεύουν. Και ποια είναι η ανταμοιβή τους; Περισσότερες δουλειές, περισσότερες ευθύνες, σε περιβάλλον εξόχως εχθρικό.
Τις αφήνουμε κουρασμένες να «ενημερωθούν» το βραδάκι από τα κανάλια του αίσχους, Τις εξαντλούμε, σωματικά και ψυχολογικά και μετά παραπονιόμαστε, όταν βλέπουν σκουπίδια στις τηλεοράσεις και διαβάζουν αηδίες και ξεράσματα, στα περιοδικά και τις φυλλάδες. Μερικές φορές είναι τόσο εξαντλημένες, που και κουβέντα να προσπαθήσεις να πιάσεις, περί πολιτικής, εθνικών θεμάτων,γεωστρατηγικής και όλων των άλλων που μας απασχολούν  -τρομάρα μας- αντιδρούν και με το δίκιο τους, γιατί δεν αντέχουν άλλο…

Κύριοι, φταίμε.! 
Αν «ελαφρύνουμε» τις γυναίκες, αν τις προστατεύσουμε, αν τις βοηθήσουμε, αν προσπαθήσουμε να τις απαλλάξουμε από τα βάρη με τα οποία τις φορτώνουμε και πάψουμε να ζητάμε Ελευθερία και Ειρήνη, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία στον πλανήτη, ενώ έχουμε «σκλάβους» και «δούλους» σπίτι μας, τότε μπορεί και να καταφέρουμε να «επαναστατήσουμε».
Και τι συμμάχους θα’χουμε…
Αλίμονο στον άνδρα, που θα βρεθεί αντιμέτωπος με αποφασισμένη γυναίκα. Βαγγελίστρα μου, βόηθα…Δία σώσον… 
Αλίμονο σε εκείνον που θα προσπαθήσει να πειράξει τα παιδιά ή τα εγγόνια της. Αλίμονο σε όποιον διανοηθεί να διαταράξει την ηρεμία και την γαλήνη του σπιτικού της.Δικό της είναι το σπίτι, δικά της και τα παιδιά.Φιλοξενούμενοι είμαστε…
Είναι αδίστακτες, αδυσώπητες, ακατάβλητες, πεισματάρες, ανίκητες. Αθάνατες..
Δεν υπάρχει αντίπαλος στα «μέτρα» τους. 
Αν καταφέρετε και εξοργίσετε γυναίκα, πάρτε διαστημόπλοιο για την ζώνη του Ωρίωνα. Και εκεί θα σας βρει, απλά θα έχετε λίγο χρόνο ζωής παραπάνω. 
Είναι μεγάλο ταξίδι…
Κύριοι, φροντίστε τις γυναίκες. Βοηθήστε τις, ανακουφίστε τις, προστατεύστε τις, ενημερώστε τις. Και μετά…τσαντίστε τις.
Τα υπόλοιπα είναι, απλώς, θέμα χρόνου…
Αφιερωμένο στις γιαγιάδες μου, την Μάνα μου και την γυναίκα μου. 
Κόρες , μάλλον ευτυχώς, δεν έχω…
Olymiada

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου