Ποια περιουσιακά στοιχεία;
Το πρόβλημα του ελληνικού χρέους δεν είναι απλά θέμα να βρεθούν €50 δισ. από ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων. Τα 50 δισ. που ακούμε αυτές τις μέρες είναι τριών χρόνων τόκοι.
Σήμερα ως έχει, το πρωτογενές έλλειμμα στον προϋπολογισμό (2010) είναι περίπου 10 δισ. Για να φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε για σταθεροποίηση του χρέους, θα πρέπει να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό τέτοιο, που να καλύπτει το κόστος των τόκων.
Πέρσι οι τόκοι ήταν περίπου 15 δισ. Σε τρία χρόνια από τώρα αυτό το νούμερο θα είναι περίπου 20 δισ. ετησίως.
Άρα θα πρέπει από σήμερα και στα επόμενα χρόνια να κλείσουμε την ψαλίδα μεταξύ εξόδων και εσόδων περίπου 30 δισ. ...(10 δισ. σημερινό έλλειμμα πλέον τόκους). Αν γίνει αυτό και αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, και αν δεν έχουμε κάποιο ατύχημα στο ενδιάμεσο, το πρόγραμμα λέει ότι θα σταθεροποιηθεί το χρέος μας.
Από εκεί και πέρα, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία του εγχειρήματος, καλό θα είναι να βρεθούν και επιπλέον 50 δισ. από ρευστοποίηση / αξιοποίηση περιουσιακών στοιχειών, μειώνοντας το χρέος κατά αυτό το ποσό. Αυτό τουλάχιστον είναι το σχέδιο που αντιλαμβάνομαι.
Για μένα όλα αυτά είναι φοβερά επισφαλή.
Άρα θα πρέπει από σήμερα και στα επόμενα χρόνια να κλείσουμε την ψαλίδα μεταξύ εξόδων και εσόδων περίπου 30 δισ. ...(10 δισ. σημερινό έλλειμμα πλέον τόκους). Αν γίνει αυτό και αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, και αν δεν έχουμε κάποιο ατύχημα στο ενδιάμεσο, το πρόγραμμα λέει ότι θα σταθεροποιηθεί το χρέος μας.
Από εκεί και πέρα, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία του εγχειρήματος, καλό θα είναι να βρεθούν και επιπλέον 50 δισ. από ρευστοποίηση / αξιοποίηση περιουσιακών στοιχειών, μειώνοντας το χρέος κατά αυτό το ποσό. Αυτό τουλάχιστον είναι το σχέδιο που αντιλαμβάνομαι.
Για μένα όλα αυτά είναι φοβερά επισφαλή.
Καταρχάς, μόνο και μόνο η αύξηση των εσόδων και η μείωση των δαπανών κατά το ποσό των 30 δισ. είναι ένα κατόρθωμα από μόνο του. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είναι δυνατόν να γίνει, το ερώτημα είναι τι θα έχει απογίνει η ελληνική οικονομία.
Ναι, ξέρω ότι πολλές από αυτές τις δαπάνες είναι σαν να ρίχνουμε νερό στην άμμο και δεν θα λείψουν από κανέναν. Δεν είμαι κατά του να μειώσουμε τη σπατάλη του δημοσίου, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πετύχει τους στόχους του μνημονίου αυξάνοντας τους φόρους, αντί να μειώνει τις σπατάλες. Προσπαθεί δηλαδή να φτιάξει ομελέτα χωρίς να σπάσει αυγά.
Δεύτερο πρόβλημα που έχω με όλα αυτά είναι ότι η ελληνική οικονομία δεν είναι οργανωμένη έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν όλες αυτές οι υποτιθέμενες πωλήσεις και η αξιοποίηση δημοσιών περιουσιακών στοιχειών.
Το κυριότερο πρόβλημα που έχουμε σαν χώρα είναι το νομοθετικό πλαίσιο. Πολύ απλά, δεν είναι φιλικό σε επενδυτές. Για παράδειγμα, ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι δεν μπορεί ένας επενδυτής να βρει το δίκιο του. Σύμφωνα με την έρευνα Doing Business της παγκόσμιας τράπεζας (http://urlm.in/gzzy), η Ελλάδα κατατάσσεται νούμερο 154 από 183 παγκοσμίως στα δικαιώματα επενδυτών!
Η προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ανύπαρκτη, εξειδικευμένα δικαστήρια που να ασχολούνται με εταιρικά θέματα δεν υπάρχουν, πτωχευτικά δικαστήρια δεν υπάρχουν και τέλος, η δικαστική διευθέτηση συμβολαίων και συμφωνιών κατά μέσο όρο κάνει 3 χρόνια.
Το μπάχαλο όσον αναφορά τη χρήση γης κάνει αδύνατη την επένδυση σε μεγάλα παραθαλάσσια τουριστικά θέρετρα και βέβαια, το γεγονός ότι όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν από μέρα σε μέρα και από κυβέρνηση σε κυβέρνηση αποθαρρύνει ακόμα περισσότερο την οποιαδήποτε επένδυση (και για αυτό δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα). Ας μην κάνουμε καθόλου αναφορά ότι δεν υπαρχει ακόμα κτηματολόγιο και δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο τι έχει ή δεν έχει στην κατοχή του το δημόσιο.
Πέραν αυτών όμως, αδυνατώ να καταλάβω ποια είναι τα περιουσιακά εκείνα στοιχεία που αξίζουν 50 δισ.;; Θα ήθελα πολύ να δω έναν κατάλογο από assets προς πώληση ή εκμετάλλευση. Ορισμένα assets που έχω δει να αναφέρονται στον Τύπο μου προκαλούν γέλιο. Αν νομίζουν ορισμένοι ότι 200 στρέμματα στο Ρίο θα αποφέρουν σοβαρά λεφτά στο κράτος πλανώνται. Όλες οι κινητές αξίες στο χρηματιστήριο να ρευστοποίησει η κυβέρνηση, είναι ζήτημα αν θα αποφέρουν 8 δισ. Το σενάριο ότι υπάρχουν ξένοι αγοραστές για τις κρατικές εισηγμένες τράπεζες δεν είναι παρά ένα αστείο. Αν υπήρχαν ενδιαφερόμενοι θα είχαν εκδηλωθεί και θα είχαν ρευστοποιηθεί ήδη.
Όλα αυτά βέβαια αντανακλώνται στις άμεσες ξένες επενδύσεις προς την Ελλάδα, που ουσιαστικά είναι μηδαμινές. Για όποιον δεν το ξέρει, είμαστε νούμερο 28 στις 30 χώρες του ΟΟΣΑ. Δεν είναι δυνατόν να νομίζει η κυβέρνηση ότι θα καταφέρει να προσελκύσει επενδυτές (σοβαρούς τουλάχιστον) στην Ελλάδα αν δεν αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο. Και δυστυχώς, δεν βλέπω κανένα μνημόνιο για το νομοθετικό πλαίσιο.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα βρεθούν λεφτά ρευστοποιώντας κρατική περιουσία, θα έλεγα ότι καλό είναι να πληρωθούν πρώτα όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις -που είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης- και μετά οι ξένοι. Δεν είναι δυνατόν δάσκαλοι του δημοτικού να είναι απλήρωτοι από τον Νοέμβριο (συμβαίνει αυτό στο σχολείο που πάει ο μικρός μου γιος) και να μιλάμε για επενδύσεις. Ψυχή δεν έχουν μόνο οι ξένοι αλλά και οι Έλληνες πιστωτές.
Η εκτίμηση μου είναι ότι η τρόικα αρχίζει και βλέπει ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν και προσπαθεί να επιβάλλει στην κυβέρνηση τη ρευστοποίηση “κρατικής περιούσιας”, νομίζοντας ότι η Ελλάδα θα καταστεί βιώσιμη.
Δεύτερο πρόβλημα που έχω με όλα αυτά είναι ότι η ελληνική οικονομία δεν είναι οργανωμένη έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν όλες αυτές οι υποτιθέμενες πωλήσεις και η αξιοποίηση δημοσιών περιουσιακών στοιχειών.
Το κυριότερο πρόβλημα που έχουμε σαν χώρα είναι το νομοθετικό πλαίσιο. Πολύ απλά, δεν είναι φιλικό σε επενδυτές. Για παράδειγμα, ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι δεν μπορεί ένας επενδυτής να βρει το δίκιο του. Σύμφωνα με την έρευνα Doing Business της παγκόσμιας τράπεζας (http://urlm.in/gzzy), η Ελλάδα κατατάσσεται νούμερο 154 από 183 παγκοσμίως στα δικαιώματα επενδυτών!
Η προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ανύπαρκτη, εξειδικευμένα δικαστήρια που να ασχολούνται με εταιρικά θέματα δεν υπάρχουν, πτωχευτικά δικαστήρια δεν υπάρχουν και τέλος, η δικαστική διευθέτηση συμβολαίων και συμφωνιών κατά μέσο όρο κάνει 3 χρόνια.
Το μπάχαλο όσον αναφορά τη χρήση γης κάνει αδύνατη την επένδυση σε μεγάλα παραθαλάσσια τουριστικά θέρετρα και βέβαια, το γεγονός ότι όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν από μέρα σε μέρα και από κυβέρνηση σε κυβέρνηση αποθαρρύνει ακόμα περισσότερο την οποιαδήποτε επένδυση (και για αυτό δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα). Ας μην κάνουμε καθόλου αναφορά ότι δεν υπαρχει ακόμα κτηματολόγιο και δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο τι έχει ή δεν έχει στην κατοχή του το δημόσιο.
Πέραν αυτών όμως, αδυνατώ να καταλάβω ποια είναι τα περιουσιακά εκείνα στοιχεία που αξίζουν 50 δισ.;; Θα ήθελα πολύ να δω έναν κατάλογο από assets προς πώληση ή εκμετάλλευση. Ορισμένα assets που έχω δει να αναφέρονται στον Τύπο μου προκαλούν γέλιο. Αν νομίζουν ορισμένοι ότι 200 στρέμματα στο Ρίο θα αποφέρουν σοβαρά λεφτά στο κράτος πλανώνται. Όλες οι κινητές αξίες στο χρηματιστήριο να ρευστοποίησει η κυβέρνηση, είναι ζήτημα αν θα αποφέρουν 8 δισ. Το σενάριο ότι υπάρχουν ξένοι αγοραστές για τις κρατικές εισηγμένες τράπεζες δεν είναι παρά ένα αστείο. Αν υπήρχαν ενδιαφερόμενοι θα είχαν εκδηλωθεί και θα είχαν ρευστοποιηθεί ήδη.
Όλα αυτά βέβαια αντανακλώνται στις άμεσες ξένες επενδύσεις προς την Ελλάδα, που ουσιαστικά είναι μηδαμινές. Για όποιον δεν το ξέρει, είμαστε νούμερο 28 στις 30 χώρες του ΟΟΣΑ. Δεν είναι δυνατόν να νομίζει η κυβέρνηση ότι θα καταφέρει να προσελκύσει επενδυτές (σοβαρούς τουλάχιστον) στην Ελλάδα αν δεν αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο. Και δυστυχώς, δεν βλέπω κανένα μνημόνιο για το νομοθετικό πλαίσιο.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα βρεθούν λεφτά ρευστοποιώντας κρατική περιουσία, θα έλεγα ότι καλό είναι να πληρωθούν πρώτα όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις -που είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης- και μετά οι ξένοι. Δεν είναι δυνατόν δάσκαλοι του δημοτικού να είναι απλήρωτοι από τον Νοέμβριο (συμβαίνει αυτό στο σχολείο που πάει ο μικρός μου γιος) και να μιλάμε για επενδύσεις. Ψυχή δεν έχουν μόνο οι ξένοι αλλά και οι Έλληνες πιστωτές.
Η εκτίμηση μου είναι ότι η τρόικα αρχίζει και βλέπει ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν και προσπαθεί να επιβάλλει στην κυβέρνηση τη ρευστοποίηση “κρατικής περιούσιας”, νομίζοντας ότι η Ελλάδα θα καταστεί βιώσιμη.
Κατ΄ εμέ, όπως έκαναν λάθος για το ότι μπορεί η οικονομία αυτή να καταστεί βιώσιμη μόνο με την επιβολή φόρων (όπως έχει κάνει η κυβέρνηση μέχρι τώρα), άλλο τόσο κάνουν λάθος που νομίζουν ότι υπάρχουν 50-70 δισ. κρατικής περιουσίας που μπορεί να ρευστοποιηθεί και να πάει προς αποπληρωμή του χρέους.
Νομίζω δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει Ελληνικό Σύνταγμα, Ελληνικό δικαστικό σύστημα και Έλληνες γραφειοκράτες. Εκτίμηση μου είναι ότι θα το ανακαλύψουν σύντομα.
Του Γιώργου Καισάριου
george.kesarios@capital.gr
Νομίζω δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει Ελληνικό Σύνταγμα, Ελληνικό δικαστικό σύστημα και Έλληνες γραφειοκράτες. Εκτίμηση μου είναι ότι θα το ανακαλύψουν σύντομα.
Του Γιώργου Καισάριου
george.kesarios@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου