Γράμμα σε μπουκάλι ζητάει βοήθεια

Με λένε Γιώργο.  Κατάγομαι από μια μικρή πόλη και οι γονείς μου είναι φτωχοί.  Είμαι στην κρίσιμη ηλικία των 35. Έχω διαβάσει πολύ στη ζωή μου. Έζησα και στο εξωτερικό. Ένα πτυχίο, ένα μεταπτυχιακό και ένα διδακτορικό μου έφαγαν 15 χρόνια και πολλά πολλά λεφτά.  Ευτυχώς όπου σπούδαζα δούλευα κιόλας και κατάφερα να μην χρωστά σε κανέναν. Σήμερα, για το αύριο δεν ξέρω. Στην διπλανή πόρτα μένει ο Κώστας.  Ένας τύπος λίγο μπλαζέ και χαλαρός. Θέλει να ...φιλοσοφήσει τη ζωή του, έτσι λέει δηλαδή. Έχει μπόλικα μούσια και μαλλιά και όποτε περνάω έξω από την πόρτα του ακούω ροκάκια και πολιτικό-κουβέντα ανάμικτα με μυρωδιά προφυλακτικών και χασισιού. Τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να παντρευτεί και να νοικοκυρευτεί και αμόλησε και τρία κουτσούβελα. Η γυναίκα του ψευτοδουλεύει και αυτός ανήκει στο κράτος. Ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό ακριβώς, αυτό που κατάλαβα είναι ότι ζουν πολύ πιο άνετα από μένα.  Τον τελευταίο καιρό είμαι θυμωμένος, πολύ θυμωμένος. Καθώς ήμουν στο σπίτι του Κώστα, να πάρω κάτι δίσκους που του είχα δανείσει, το μάτι μου έπεσε επάνω στο φύλλο μισθοδοσίας του, αυτά που τυπώνονται για όλους μας εδώ και διαπίστωσα ότι παίρνει τα τριπλάσια λεφτά από εμένα.  Το μεγάλο αφεντικό λέει ότι ποτέ δεν πρέπει να παραβούμε την πιο μεγάλη αρχή της δικαιοσύνης : Ο καθένας δουλεύει ανάλογα με τα προσόντα του και αμείβεται ανάλογα με τις ανάγκες του. Προσπαθώ από τότε να καταλάβω τις αρχές της δικαιοσύνης και δεν μπορώ. Το πήδημα και το χασίς είναι δίκαιο να πληρώνονται καλύτερα από τη γνώση και τον μόχθο; Και η τεμπελιά καλύτερα από την προσπάθεια; Συμπολίτες του κόσμου παρακαλώ για βοήθεια. Είμαι αποκλεισμένος σε τείχη που δημιούργησαν για μένα και είναι αδιαπέραστα. Διαδώστε τα αυτά, δεν ξέρω τι γίνεται έξω. Προσπάθησα να φύγω και δεν με άφησαν. Παρακαλώ για βοήθεια!! 16 Ιανουαρίου 1982 Βουκουρέστι *** Ο Γιώργος βρέθηκε 8 μήνες αργότερα νεκρός σε φυλακές του Βουκουρεστίου. Ποτέ δεν δόθηκε στους δικούς του επίσημη εξήγηση για την φυλάκιση και τον θάνατο του.  Το γράμμα του βρέθηκε μέσα σε ένα μπουκάλι στην Μαύρη θάλασσα, 16 μήνες αφού το έγραψε, από ένα ψαράδικο. Γράφει ο 29-26  http://himaira.blogspot.com/