Αποδείχτηκε χτες, όταν το ποτήρι έγινε και πάλι μισογεμάτο. Τι συνέβη;
Η Ευρώπη μόλις και υπαινίχτηκε ότι θα δημιουργήσει έναν ισχυρό μηχανισμό διάσωσης, ικανό να εγκλωβίσει όσους ποντάρουν στη διάλυσή της. Αρκεί, λοιπόν, να αποφασίσουν να κάνουν ένα βήμα και οι συμμορίες εξαφανίζονται στη σκιά της νύκτας... Αν η Ευρώπη είχε αποφασίσει από την πρώτη στιγμή να στηρίξει τα κράτη - μέλη της, η κατάσταση δεν θα είχε φτάσει σε τόσο δραματικό σημείο. Το πρόβλημα ήταν ότι η Γερμανία αναζήτησε σε αυτή την κρίση μία ευκαιρία να αυξήσει και να επικυρώσει τον ηγεμονικό της ρόλο στην Ευρώπη. Η πολιτική Μέρκελ οδήγησε τους κερδοσκόπους στην αυλή της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και του Βελγίου και όχι δήθεν η ασυνέπεια των Αθηνών.
Με αυτή την τοποθέτηση δεν επιδιώκουμε να «αθωώσουμε» τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών για τις άθλιες πολιτικές τους. Προσπαθούμε να φτάσουμε στην ουσία της υπόθεσης, όπως προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή. Διότι αυτά που γράφουμε σήμερα δεν τα ανακαλύψαμε χτες το βράδυ, τα γράφουμε συνεχώς από την πρώτη στιγμή.
Όταν ο κ. Παπανδρέου μιλούσε για το γεμάτο πιστόλι που θα έπρεπε να είναι πάνω στο τραπέζι, είχε απόλυτο δίκιο*. Η αναξιοπιστία, όμως, της Ελλάδας, για την οποία έχει και ο κ. Παπανδρέου τις σοβαρότατες ευθύνες του, έδωσε άλλοθι στην κυρία Μερκελ και της επέτρεψε να κάνει τα παιγνίδια της.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ακόμη τελειώσει.
Οι κίνδυνοι παραμένουν, όσο δεν γίνονται τα απαραίτητα βήματα. Το ορθότερο θα ήταν να υπάρξει πλήρης αιφνιδιασμός της αγοράς, αν είναι δυνατόν μέσα σε μία νύκτα, έτσι ώστε να χάσουν τόσα πολλά χρήματα που να μην τολμήσουν άλλη φορά στο μέλλον να επιχειρήσουν κάποιο ανάλογο παιγνίδι σε βάρος της Ευρώπης.
Τους τελευταίους μήνες μοιάζει να είναι πολύ εύκολο να κερδοσκοπήσει κανείς σε βάρος των ευρωπαϊκών ομολόγων. Είναι αρκετό να ακολουθήσει τα βήματα των διεθνών οίκων. Αυτές οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες απέδειξαν τη γύμνια της Ευρώπης.
Έβγαινε ο ένας οίκος μετά τον άλλον και πυροβολούσαν συστηματικά μία Οικονομία και μετά μία άλλη και έπειτα μία ακόμη.
Ε, λοιπόν, είναι καιρός να τους τσακίσουν. Εκτός κι αν θέλουν να δουν στο τέλος να πέφτει ακόμη και το Βερολίνο!
Ας μην έχουν αυταπάτες ότι δήθεν η κρίση αυτή δεν τους αφορά. Ο αμέσως επόμενος στόχος είναι η Ισπανία και στη συνέχεια η καρδιά της Ευρωζώνης, το Παρίσι! Δεν τα λέμε εμείς, τα λένε οι έγκυρες εφημερίδες του εξωτερικού...
Και με τα σπάταλα κράτη τι θα γίνει;
Είναι ένα καλό ερώτημα, μόνο που η απάντηση δεν βρίσκεται στο δημόσιο μαστίγωμα των λαών, όπως κάποιοι πιστεύουν στο Βερολίνο.
Η απάντηση βρίσκεται στην ανακατανομή των ρόλων και με αυτόν τον τρόπο και του πλούτου της Ευρώπης.
Η απάντηση βρίσκεται στο δρόμο για την πολιτική ενοποίηση. Θα πρέπει όλοι να είμαστε πλέον ειλικρινείς, αν όντως επιθυμούμε μία κοινή πορεία. Διότι μέχρι σήμερα δεν ήμασταν...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
* Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ.: Στο μόνο που δεν συμφωνούμε κ. Μαυρίδη!
Το άρθρο σας, γι' άλλη μια φορά είναι θαυμάσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου