Το καλό σενάριο

Η χώρα έχει διχαστεί και για το φλέγον θέμα της οικονομίας:  

Οι μισοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα συνέλθει από την κρίση μετά από μια δεκαετία και 
οι άλλοι ότι μπορεί να δούμε ουσιαστική βελτίωση μετά τους πρώτους μήνες του 2011.
Η αλήθεια είναι ότι το περασμένο έτος ήταν εφιαλτικό για τους Ελληνες. Και η αλλαγή της χρονολογίας δεν αρκεί από μόνη της να διορθώσει τίποτα.
Ομως τα πράγματα ωριμάζουν.
Οι Ελληνες αντιλήφθηκαν ότι η υπογραφή του μνημονίου δεν ήταν το καλύτερο μέσο για τη «διάσωση» της χώρας.
Πρόκειται για αποικιοκρατικό έγγραφο, που υπονομεύει την εθνική μας κυριαρχία. Κάποιοι άλλοι θυμούνται ότι η...
ελληνική οικονομία αντιστοιχεί μόλις στο 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και, άρα, ο κίνδυνος για το ευρώ από τα ελληνικά ελλείμματα είναι πρακτικά ανύπαρκτος.
Και, πλέον, πολλοί οικονομολόγοι και παράγοντες της αγοράς διατυπώνουν σε όλους τους τόνους αυτό που ισχυρίζεται και ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς:

Ο δρόμος της λιτότητας που επιλέχθηκε από την Ευρώπη θα καθυστερήσει την έξοδο από την κρίση και θα εξασθενήσει περαιτέρω τους αδύναμους κρίκους της Ευρώπης.

Τι αντιπροτείνει ο Στίγκλιτς;

Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων υψηλής αποδοτικότητας, έστω κι αν βραχυπρόθεσμα αυτό διευρύνει το έλλειμμα. 
Δεύτερον, μείωση των αμυντικών δαπανών, 
τρίτον, εξορθολογισμός στη φορολογία. 

Φαίνεται όμως ότι στην Ελλάδα η φωνή του δεν φτάνει για να ακουστεί…
Τι θα γίνει λοιπόν εδώ;
Ενα καλό σενάριο θα μπορούσε να βασίζεται σε δύο εξίσου σημαντικά σκέλη.
Το ένα αφορά στο ξεκαθάρισμα της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, που μέχρι σήμερα μαστίζεται από τις εμμονές και τις κομματικές αναγκαιότητες της κυρίας Μέρκελ. Η Γερμανία βρίσκεται εν όψει τοπικών εκλογικών αναμετρήσεων και η καγκελάριος δεν θέλει επ’ ουδενί να χάσει, αδυνατίζοντας κι άλλο την ήδη ασθενή θέση της. Παράλληλα, η Γαλλία δεν είναι τόσο δυνατή για να «τραβήξει» τη Γερμανία σε έναν τολμηρό δρόμο, όπως θα ήταν η έκδοση «ευρωομολόγου» που θα έλυνε το χρηματοδοτικό πρόβλημα ολόκληρης της ευρωζώνης.
Το άλλο σκέλος έχει να κάνει με το ελληνικό εσωτερικό ζήτημα.
Εφόσον οι «μεταρρυθμίσεις» προχωρήσουν γρήγορα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του μνημονίου και παράλληλα η κυβέρνηση ανακαλύψει -επιτέλους- ότι μπορεί να εφαρμόσει και μερικά αναπτυξιακά μέτρα (κυρίως να μειώσει την παράλογη και διεφθαρμένη γραφειοκρατία, δηλαδή), τότε η πίεση στην Ελλάδα μπορεί να μειωθεί ακόμα και αν δεν έχουν επιτευχθεί επακριβώς οι δημοσιονομικοί στόχοι. Η Ελλάδα από μια χώρα χωρίς μέλλον, όπως είναι σήμερα, θα αποκαλυφθεί (ίσως και πανηγυρικά) ότι απέκτησε και πάλι προοπτικές!
Αλλωστε, οι ξένοι επενδυτές αυτό θέλουν από εμάς: Να σοβαρευτούμε ώστε οι παλαιές τους επενδύσεις να αποκτήσουν και πάλι αξία, ενώ οι καινούργιες να είναι φθηνές και ασφαλείς.
ΛΟΥΚΑΣ Γ. ΚΑΤΣΩΝΗΣ

Ο Λουκάς Γ. Κατσώνης είναι δημοσιογράφος, μέλος της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας «Αποκαλύψεις»