Μειώνουμε το έλλειμμα… Αυξάνουμε το δημόσιο χρέος… ζήτω οι τοκογλύφοι!

Οι στόχοι μείωσης του ελλείμματος εξυπηρετούν διαχρονικά τις τράπεζες. 

Αντί να μας μιλήσουν για το δημόσιο χρέος, μας μιλάνε για τις μαγικές δυνατότητες μείωσης του ελλείμματος.

Μας δουλεύουν ασύστολα.
 

Εκμεταλλεύονται την απάθεια και την ημιμάθεια, αφού προηγουμένως υπέσκαπταν την παιδεία.
Αν βγούμε από την Ευρωζώνη πιστεύετε πως θα ασχολούμαστε με το έλλειμμα του Αλμούνια;
Η επίφαση στο έλλειμμα αποσκοπούσε στην εξαθλίωση των λαών της Ευρώπης, δια μέσω του τραπεζικού ...κεφαλαίου. '

Οταν θα τείνουν να αποπληρωθούν οι τραπεζογκάγκστερς, δηλαδή ειδικά οι γαλλογερμανικές τοκογλυφικές τράπεζες (αγόρασαν ελληνικά ομόλογα), με το αίμα του ελληνικού λαού, τότε πλησιάζει το τέρμα στην Ευρωζώνη. Τότε δεν θα ακούτε τίποτα για έλλειμμα από τους πολιτικούς εκπροσώπους της παγκόσμιας τραπεζοπιστωτικής εξουσίας.
Σιγά σιγά οι φυλλάδες του παρακράτους των μέσων μαζικής αποχαύνωσης ξεκίνησαν την αρθρογραφία περί δραχμής..

•  Ποιοι ώθησαν τον ελληνικό λαό στο χρηματιστηριακό σκάνδαλο;
•  Ποιοι έδιωχναν τις ελληνικές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια; ( Θα γίνουμε κέντρο αναφοράς Βαλκανίων!..)
•  Ποιοι μας πουλούσαν το παραμύθι για το " ανταγωνιστικό πλεονέκτημα " για να μας υπνωτίσουν;
•  Ποιοι έφαγαν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων ;
•  Ποιοι ξεπουλούσαν τις ΔΕΚΟ και μας το παρουσίαζαν ως επιτυχία;
•  Ποιοι επιβάλονται με τον κομματικό στρατό και ποιοι προσπάθησαν να επιβληθούν με τα stage..κλπ, κλπ κλπ.
•  Ποιοι διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, μας έβαλαν στο ευρωσύστημα και δεν μας λένε πως σε αντικατάσταση της σύμβασης COOPER, οι ΗΠΑ, ο γαλλογερμανικός άξονας και η Τουρκία θα έχουν ωφέλη από τον μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση ;

Όλα τα πολιτικά κόμματα συμμετείχαν στο ξεπούλημα. Άλλοι πουλούσαν και άλλοι προσέφεραν εκτόνωση στον ασθενή. 

Ότι λίγο πολύ γινόταν και στον παραταξιακό συνδικαλισμό: επιδόματα στον ασθενή, φαγοπότια στους μεγάλους. 

Αυτός ήταν ο θεός μας, το χρήμα. 

Λεφτά υπάρχουν. Παιδεία δεν υπάρχει.
Και είναι τέτοια η ξεφτίλα και ο πάτος, που ντρεπόμαστε ακόμα και σήμερα να κάνουμε το σημείο του σταυρού και δημόσια -παγιδευμένοι στον απύθμενο δηλητηριώδη εγωισμό μας- να ζητήσουμε συγνώμη από τον θεό, συγνώμη από τους συνανθρώπους μας. 

Να συγχωρέσουμε για να συγχωρεθούμε για όλα τα ατοπήματα. 

Αυτό ίσως περιμένει ο πατέρας μας… 

Μετά μπορούμε να βγούμε στους δρόμους να κυνηγήσουμε τους αμετανόητους...

omadaneoneforiakon blog