Η Ιταλία είναι "ιδεολογία", η Ελλάδα είναι;

Η πλειοψηφική Κεντροδεξιά

Αυτό που γεννήθηκε χθες στην Ιταλία αποτελεί ουσιαστική υπέρβαση. Δεξιοί, Κεντρώοι, Φιλελεύθεροι, και Μεταρρυθμιστές αφήνοντας στην άκρη αυτά που τους χώριζαν, ξεκίνησαν έναν διάλογο, προκειμένου να βρουν αυτά που θα τους ένωναν. 

Και βρήκαν το κυριότερο, το σημαντικότερο, την πατρίδα τους.  

Έβαλαν την Ιταλία πάνω από τα κόμματά τους, και υποστέλλοντας τα κομματικά λάβαρα, συμφώνησαν ότι η Ιταλία είναι ιδεολογία. 

Μια ιδεολογία ικανή να εμπνεύσει και να ενώσει, σε μια εποχή ρευστότητας και κοινωνικής αναταραχής. 

Έτσι, αυτό που δεν θα μπορούσε να φαντασθεί κανένας ...

Ιταλός πριν από μερικά χρόνια, αυτό που δεν πρόλαβε να κάνει ο Άλντο Μόρο, και αυτό που είχε οραματισθεί ο Ντε Γκάσπερι, το κατάφεραν συμφωνώντας σε μια «εθνική ατζέντα», ο Φίνι με τον Καζίνι και τον Ρουτέλλι.

Επέλεξαν να συμπορευθούν, προκειμένου να δημιουργήσουν μια εναλλακτική «Μεγάλη Κεντροδεξιά», με κεντρώο προσανατολισμό, ώστε να αντιμετωπίσουν το δίδυμο Μπερλουσκόνι- Μπόσι. 

Το εγχείρημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, και καλό θα ήταν η ελληνική Κεντροδεξιά, καθώς και οι προσωπικότητες του ευρύτερου κεντρώου φιλελεύθερου χώρου, να το αξιολογήσει σοβαρά και να του δώσει τη δέουσα σημασία. 

Δεν είναι απαραίτητο οι δυνάμεις του χώρου να συμφωνήσουν σ’ αυτή τη φάση σε οτιδήποτε. 

Ας ξεκινήσουν όμως να συνομιλούν, ώστε να προετοιμάσουν το μέλλον.  

Μια πλειοψηφική Κεντροδεξιά δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος. Αν αυτό συνειδητοποιηθεί τότε θα φανεί και η απήχηση της κεντροδεξιάς σε μια μεγάλη μερίδα κεντρώων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. 

Και τότε, θα αρθούν οι προκαταλήψεις, και θα δημιουργηθεί το απαραίτητο πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα, ώστε να αποκτήσει η Κεντροδεξιά προοπτική εξουσίας. 

Η «ιταλική συνταγή» προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα είναι: Σύγχρονη ανοιχτή στη κοινωνία Κεντροδεξιά, με πατριωτική συνείδηση, κοινωνικά ευαίσθητη, που θα έχει στραμμένο το βλέμμα της στο Κέντρο. 

ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ