Πότε θα πάμε σε e-εκλογές;

Μια μικρή βόλτα αρκούσε να έκανε κανείς σήμερα γύρω από ορισμένα, ενδεικτικά εκλογικά τμήματα της περιοχής του, για να μελαγχολήσει. 

Ένα σημαντικό τμήμα συμπολιτών μας επέλεξε να εκμεταλλευτεί τον καλό καιρό, όχι για να ψηφίσει, αλλά για να πάει για καφέ ή να δει φίλους. 

Δηλαδή, να συζητήσει πολιτικά, αλλά να μην ασκήσει το μόνο κεκτημένο δικαίωμα που θα δυσκολευτεί αρκετά να μας στερήσει η τρόικα: Να ψηφίσει.

Από το 2009 κιόλας, και τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, η αποχή άρχισε να προσμετράται από τους δημοσκόπους, στις συνιστώσες που καθορίζουν ένα εκλογικό ...

αποτέλεσμα. Και να μην προσεγγίζεται πλέον ως περιστασιακή συμπεριφορά, αλλά ως συνειδητή οπτική, με την οποία βλέπει κανείς την πολιτική. Ακόμη και στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του προηγούμενου έτους, υπήρξαν πολλοί, κυρίως από τη συρρικνούμενη δεξαμενή της Κεντροδεξιάς, που επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες.

Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ό, τι και αυτές οι εκλογές, χαρακτηρίζονται από το γύρισμα της πλάτης των πολιτών προς την εκλογική διαδικασία. 

Καθιστώντας περισσότερο επιτακτική την ανάγκη να ξεκινήσει μια διευρυμένη, δημόσια συζήτηση, με ειλικρινείς προθέσεις και αποφασιστικότητα να γυρίσουμε σελίδα, για την ποιοτική και ουσιαστική αλλαγή της εκλογικής διαδικασίας. Να περάσουμε σε e-voting, που προφανώς δεν θα γίνεται… από το σπίτι του καθενός, ακόμη όμως και λόγω του γεγονότος ότι θα συνιστά καινοτομία για την Ελλάδα, θα ανανεώσει το ενδιαφέρον των πολιτών για την ενεργό συμμετοχή στα κοινά.

Φυσικά, κανένα τέτοιο refresh δεν αρκεί για να επανακάμψει η πραγματική πολιτική, εφόσον δεν συνοδεύεται και από ουσιαστικό rebranding του περιεχομένου του μηνύματος: Να ξεκινά ο πολίτης από το σπίτι του, με την πεποίθηση ότι η ψήφος του θα έχει σημασία, και θα φέρνει την επόμενη ημέρα της διακυβέρνησης ένα click πιο κοντά στον ρεαλισμό και τις ανάγκες κάθε εποχής. Διαφορετικά, κάθε φορά θα… είμαστε λιγότεροι.

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ