Όταν χάνεται το μέτρο και οι καταστάσεις οδηγούνται στα άκρα σχεδόν πάντα η αποτίμηση δεν ευνοεί αυτούς που επιλέγουν να πολιτευθούν κατ’ αυτό τον τρόπο.
Διότι μπορεί η αποχή να αλλοίωσε σε πολλές περιπτώσεις το τελικό αποτέλεσμα, αλλά στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης το γεγονός που συνέβαλε ώστε οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι να στραφούν προς τον κύριο Μπουτάρη ήταν η παρέμβαση του Μητροπολίτη κυρίου Άνθιμου.
Ασφαλώς και η απαράδεκτη συμπεριφορά του Μητροπολίτη δεν καθόρισε το αποτέλεσμα. Όμως αν σκεφθεί κανείς ότι, ο υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας έχασε για μερικές εκατοντάδες ψήφων, είναι λογικό να συμπεράνει κανείς ότι οι νέοι και οι μετριοπαθείς έγειραν την πλάστιγγα υπέρ του ανεξάρτητου υποψηφίου.
Μια άλλη περίπτωση απώλειας του μέτρου έχει να κάνει και με την στρατηγική του αντί-Μνημονίου που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία. Ο μετωπικός χαρακτήρας που δόθηκε στην αντί-Μνημονιακή ψήφο απεδείχθη πως κράτησε σε απόσταση μια σημαντική μερίδα κεντροδεξιών ψηφοφόρων.
Φάνηκε δηλαδή ότι, η αδυναμία διαχωρισμού του Μνημονίου από τους όρους που περιέχει, ταύτισαν σ’ αυτή τη μερίδα του εκλογικού σώματος την Νέα Δημοκρατία με την Αριστερά.
Τελικά, κερδισμένη βγήκε η Αριστερά και το ΚΚΕ. Κι αυτό αδικεί την ουσία αφού η αντιπαράθεση επικεντρώθηκε γενικώς και αορίστως στο Μνημόνιο και όχι στους όρους που από την πρώτη στιγμή ζήτησε η Νέα Δημοκρατία να αλλάξουν, όπως και στα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση προκειμένου να ανταποκριθεί στους όρους του Μνημονίου.
Η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να επανεξετάσει τη στρατηγική της, αφού είναι εμφανές ότι, ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται, ζητά από εκείνη δυναμική αλλά σε καμία περίπτωση ακραία αντιπολίτευση.
Αυτές οι διαπιστώσεις δεν ακυρώνουν τη γενικότερη αντιπολιτευτική της πολιτική, η οποία κατάφερε να την ξαναβάλει στο «παιχνίδι», από το οποίο είχε βγει μετά τη συντριβή της πριν από ένα χρόνο.
Την καλούν όμως, αποφεύγοντας τις ακρότητες, να επανατοποθετηθεί στον κεντρώο χώρο, στον οποίο είχε τοποθετηθεί με την ιδρυτική της διακήρυξη.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Την λένε "ψωροκώσταινα", αλλά δεν παύει να είναι χώρα-κλειδί για τον πλανήτη. Γι αυτό δεν σηκώνει τίμια αντιπολίτευση. Επειδή όμως έχει πολύ μέταλλο μέσα της, είναι σεισμογενής. Όταν αυτό ξεκινήσει να βράζει, τότε θα καταλάβουν κάποιοι, ότι την παράγκα μπορεί να μην την ρίχνει ο κατά παραγγελία άνεμος, αλλά θα την κάνει μπάζα ο Εγκέλαδος.
ΑπάντησηΔιαγραφή