Το πρόβλημα με τον Γιώργο Παπανδρέου είναι ότι πιστεύει σ’ αυτό που κάνει.
Για παράδειγμα, πιστεύει ότι είναι αριστερός.
Ελάχιστα τον απασχολεί αν είναι. Και αφού το πιστεύει ο ίδιος, του φτάνει.
Πιστεύει ότι παρέλαβε μια οικονομία σε αποσύνθεση, και μια χώρα διεφθαρμένη.
Πιστεύει ακόμα ότι υπήρχαν λεφτά, και μάλιστα επιμένει ότι υπάρχουν και τώρα, αλλά μέχρι να τα βρει, καταφεύγει στη γνωστή και σίγουρη μέθοδο της υπερφορολόγησης. Ωστόσο, πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα τα βρει.
Όπως είναι πεπεισμένος ότι με την πολιτική που ακολουθεί, είναι θέμα χρόνου η Ελλάδα από διεφθαρμένη χώρα να μεταμορφωθεί σε ενάρετη.
Όλα αυτά τα πιστεύει, και τα πιστεύει ειλικρινά, γιατί του είναι αρκετό ότι τα πιστεύει ο ίδιος.
Στο δικό του μυαλό όλα αυτά αποτελούν δεδομένα τα οποία δεν τολμά ούτε ο ίδιος να αμφισβητήσει.
Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που παραμένει συνεπής στις αρχές του ...και διαχρονικά προσηλωμένος στο στόχο του.
Δεν αμφισβητεί ποτέ τον εαυτό του γιατί έχει αυτοπεποίθηση.
Ακόμα ένας λόγος που τον κάνει να πιστεύει ότι τελικά θα τα καταφέρει και θα βγάλει τη χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Μπορεί κάθε ημέρα που περνάει να το πιστεύουν λιγότεροι, αλλά σημασία έχει ότι το πιστεύει ο ίδιος.
Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός δεν χάνει την πίστη του.
Κάποιοι 130.000 Έλληνες και Ελληνίδες έχουν χάσει τη δουλειά τους μέσα σ’ ένα χρόνο, κάποιοι χιλιάδες συνταξιούχοι έχουν χάσει τα πενιχρά εισοδήματά τους, και μερικοί χιλιάδες έμποροι τις περιουσίες τους.
Γενικά όλοι και από κάτι έχουμε χάσει.
Άλλος το σπίτι του, άλλος τη δουλειά του, άλλος τα λεφτά του, άλλος τη γυναίκα του.
Μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει χάσει την πίστη του στην πολιτική που πιστά ακολουθεί και εφαρμόζει.
Πιστεύει δε ότι, αν συνεχίσει να… πιστεύει ότι αυτό που κάνει είναι και το σωστό, δεν θα χάσει τις εκλογές.
Μόνο ένα δεν πίστευε.
Ότι κάποια ημέρα θα γινόταν πρωθυπουργός.
Αυτό όμως το πίστευε ο Κώστας Καραμανλής και γι’ αυτό φρόντισε να τον βοηθήσει να γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου