Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Γιατί δεν θα γίνουμε Σουηδία…

Για μια εβδομάδα είχα την τύχη να βρεθώ στο Γκέτεμποργκ. 
Και λέω είχα την τύχη, γιατί μόνον αν δεις από κοντά κάποιες καταστάσεις, συλλαμβάνεις τις διαφορές που δίνουν άλλο νόημα στην ποιότητα ζωής. 
Αντιλαμβάνεσαι, αν φυσικά δεν έχεις παρωπίδες, γιατί κάποιοι λαοί με μικρότερη ιστορία από τη δική σου έχουν προχωρήσει ένα βήμα πιό μπροστά. 
Πολύ απλά γιατί σέβονται τον άλλο. 
Γιατί στην Ελλάδα από την πρώτη μέρα της δημιουργίας του κράτους, αυτό είναι που κυρίως λείπει. 
Ο σεβασμός στις υποσχέσεις, στους νόμους, στον πλησίον…

Ολοι λίγο πολύ είμαστε ο εαυτούλης μας, το σπίτι μας, η συντεχνία μας, το κόμμα μας…
Λοιπόν μία εβδομάδα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σουηδίας που έχει συνολικό πληθυσμό λίγο λιγότερο από της Ελλάδας και ήταν αρκετή για να διαπιστώσω κάτι ανήκουστο για τον νεοέλληνα, ότι στο κέντρο της δεν γνωρίζουν τι σημαίνει κίνηση, μποτιλιάρισμα!! 
Επί επτά συνεχόμενες μέρες, ζήτημα αν είδα δεύτερη σειρά αυτοκινήτων στα φανάρια. 
Λιγοστά τα αυτοκίνητα στους δρόμους. Γιατί δεν χρειάζονται. 
Γιατί στη Σουηδία έγιναν πρώτα οι υποδομές και μετά η εξαγγελία των όποιων μέτρων.
Οι λεωφόροι είναι τόσο μεγάλοι ώστε να χωρούν τραμ, λεωφορεία, αυτοκίνητα, ποδήλατα και πεζούς και όλοι αυτοί με αρκετό ζωτικό χώρο ώστε να κινούνται άνετα. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς λειτουργούν το ένα για το άλλο. 
Το τραμ υποβοηθά τα λεωφορεία, τα οποία κινούνται κατά το πλείστον εντός των γραμμών του τραμ και δεν έχουν δική τους ειδική λωρίδα όπως εδώ και μάλιστα όταν δεν υπάρχουν επαρκείς δρόμοι.
Σε όλο το Γκέτρεμποργκ λειτουργούν ποδηλατόδρομοι με κώδικα οδικής κυκλοφορίας όμοιο των αυτοκινήτων με σηματοδότηση η οποία γίνεται απολύτως σεβαστή. 
Στις στάσεις των τραμ-λεωφορείων μία φορά πηγαίνεις, μαθαίνεις τις ώρες που περνούν 11.03, 11.18 και ρυθμίζεις τις εργασίες σου. Και γνωρίζεις καλά ότι αν για κάποιους λόγους το λεωφορείο περάσει από τη στάση 11.02, ο οδηγός θα περιμένει ένα ολόκληρο λεπτό για να ξεκινήσει στην ώρα του. Και το εισιτήριο μπορεί ο ξένος που δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει να το πληρώσει με την πιστωτική του κάρτα ώστε να μην ψάχνεται. 
Και ο οδηγός ακόμη κι αν έχει κατέβει προσφάτως από το χωριό του γνωρίζει τα βασικά αγγλικά για να σε εξυπηρετήσει.
Εξιστόρησα τα βασικά διότι οι διαφορές είναι μεγάλες σε όλους τους νευραλγικούς τομείς, αυτούς τουλάχιστον που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν μια ευνομούμενη πολιτεία. 
Τώρα όσοι θεωρούν ότι η ζωή είναι night life και περηφανεύονται γι’ αυτήν ας καθήσουν στην Αθήνα. 
Γι’ αυτούς δεν χρειάζεται να γίνουμε Σουηδία…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου