Η αργή κατανόηση
Είναι σπάνιο να μην σκοντάψει πλέον ένας αναγνώστης, σε αναλύσεις και σκέψεις για τις αντικειμενικές ευθύνες της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, για τη δυσμενή εξέλιξη της κατάστασης στην οικονομία, που οδήγησε τελικά στην ‘εθνική ομηρεία’, από την τρόικα και το μνημόνιο.
Στη χειρότερη, η έννοια της ανεπάρκειας πλανάται πάνω από τον ίδιο και το Μέγαρο Μαξίμου.
Εκεί δηλαδή όπου εδρεύουν οι αμιγώς προσωπικές επιλογές του, σε επίπεδο στενών συνεργατών.
Όχι κατ’ ανάγκη… ΠαΣοΚ!
Για την πρόοδο της κουβέντας, εμείς θα σταθούμε στην πρώτη εξήγηση: Στην αργή κατανόηση των πραγμάτων. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ‘στο ΠΑΣΟΚ μετά τον Σημίτη’.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στο εξωτερικό, και μακριά από τη ζώσα διακυβέρνηση, στα χρόνια που μετείχε στις κυβερνήσεις του πατέρα του, δεν κατάφερε ποτέ να συντονίσει το πολιτικό ρολόι του σε πραγματικούς ρυθμούς.
Κι αν η κατάρρευση του συστήματος Καραμανλή τον έφερε στην πρωθυπουργία, είναι προφανές ότι η πραγματικότητα που καλείται να διαχειριστεί τον υπερβαίνει.
Λόγω απουσίας αντίστοιχων παραστάσεων στο πολιτικό παρελθόν του, ο Πρωθυπουργός αδυνατεί να αντιληφθεί από πριν αυτά που έρχονται.
Πρόκειται για την ‘ξεχασμένη διορατικότητα’, που ο πατέρας του έκανε τρόπο ζωής, με την οποία καθιερώθηκε ως εθνικός ηγέτης, και απολάμβανε της αναγνώρισης ακόμη και εκείνων που λάτρευαν να τον μισούν.
‘Γιώργο, άργησες’, του είχε πει κάποτε από βήματος Βουλής ο Καραμανλής, μια φράση που μάλλον δεν τιμούσε ούτε τον πρώην πρωθυπουργό.
Ποιος να φανταζόταν ότι σχεδόν μετά από έναν χρόνο στην πρωθυπουργία, αυτό θα ήταν το μότο των περισσότερων στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τον γιο του ιδρυτή του Κινήματός τους.
Ο Γιώργος αργεί να προβλέψει τις εξελίξεις.
Και τον λογαριασμό τον πληρώνει η χώρα. Και φυσικά το ΠαΣοΚ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου