Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Πλούσια επιδοτούμενος ο ελληνικός συνδικαλισμός

Για όσους δεν το ξέρουν η με έχουν παρεξηγήσει, δεν είμαι ενάντια στον συνδικαλισμό. 
Θεωρώ ότι είναι δικαίωμα των εργαζομένων να προσπαθήσουν να διασφαλίσουν όσες πιο πολλές απολαβές μπορούν και όσες νομίζουν ότι αξίζουν
Το πρόβλημα που έχω εγώ είναι ο Ελληνικός συνδικαλισμός. Είναι ο κομματικός συνδικαλισμός και ο συνδικαλισμός των συνδικαλιστών που έχουν €9 εκ σε ρευστό στον λογαριασμό τους.
Επίσης έχω πρόβλημα με τους συνδικαλιστές που κάνουν συνδικαλισμό με ξένο κόλλυβα η το κάνουν επαγγελματικά....

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_04/07/2010_406895
Το 34o Πανελλήνιο Συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας έγινε τον Μάρτιο στη Χαλκιδική, σε κλίμα ανησυχίας για την επερχόμενη «βαθιά ύφεση της ελληνικής οικονομίας» λόγω των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που υποχρεώθηκε να ακολουθήσει η κυβέρνηση από την ηγεμονική Γερμανία και την ΕΚΤ. Ωστόσο, ούτε το περιβάλλον του Athos Palace Hotel ούτε ο προϋπολογισμός της ΓΣΕΕ αποτύπωναν αυτήν την αναμονή βαθιάς ύφεσης. Το κύριο έσοδο, οι επιδοτήσεις από τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, είχε προγραμματιστεί να αυξάνεται κατά τα έτη 2010 - 2013. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Εργατική Εστία χρηματοδοτείται από εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων, εύλογο θα ήταν να υποθέσει κανείς ότι η δυνατότητά της να επιδοτεί την ΓΣΕΕ θα ήταν μειωμένη σε περίοδο ύφεσης. Οποιος έχει όμως το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι. Η εισφορά υπέρ της Εργατικής Εστίας μπορεί πάντα να αυξηθεί μέσω της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας -όπως έγινε π. χ. το 2002-, όσο για το πώς διατίθενται τα έσοδά της έχουν βαρύνοντα λόγο οι συνδικαλιστές, που εκπροσωπούνται με τρία μέλη στο Δ. Σ.
Η Εργατική Εστία είναι το φιλί της ζωής για τη ΓΣΕΕ και το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Ο οργανισμός ιδρύθηκε το 1930 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προικοδοτήθηκε με ακίνητα και πόρους ώστε να αποτρέψει την επέλαση των κομμουνιστών στο εργατικό κίνημα. Από το καταστατικό της η Εργατική Εστία μπορεί να διαθέσει ώς και το 25% των εσόδων της για την ενίσχυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Για τη ΓΣΕΕ αυτό είναι μια τάξη μεγέθους 7 εκατ. ευρώ τον χρόνο, σχεδόν το σύνολο των εισοδημάτων της. Πέρα από την επιχορήγηση, η Εστία φροντίζει και για τη στέγαση: 77 εργατικά κέντρα σε όλη τη χώρα στεγάζονται σε δικά της ιδιόκτητα κτίρια, ενώ μισθώνει αλλά 22 για τον ίδιο σκοπό και άλλα 40 για τη στέγαση ομοσπονδιών.
Για τους επαΐοντες όμως, ο σημαντικότερος θεσμός υπό τον έλεγχο των συνδικαλιστών είναι η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, η ΟΚΕ, μέσω της οποίας διασφαλίζουν πρόσβαση στα Δ. Σ. των δημόσιων επιχειρήσεων. Η ΟΚΕ, με πρόεδρο σήμερα τον Χρήστο Πολυζωγόπουλο, ελέγχεται από τις εργοδοτικές οργανώσεις και τη ΓΣΕΕ, η οποία έτσι μπορεί να αποφασίζει ποιος πάει πού. Καθ’ υπόδειξιν της ΟΚΕ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος βρέθηκε και στο Δ. Σ. της ΔΕΗ (είναι και στο Δ. Σ. της ΛΑΡΚΟ, αλλά και σε εκείνο της Εθνικής Τράπεζας ως εκπρόσωπος των εργαζομένων). Μερικές φορές όμως αρκούν απλώς και οι καλές σχέσεις με την κυβέρνηση. Ετσι π. χ. ο Στάθης Ανέστης (αναπληρωτής γ. γ.) ορίστηκε στο Δ. Σ. του ΟΤΕ - είναι και στο Δ. Σ. του Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων. Επί κυβέρνησης Ν. Δ., ο Πελοπίδας Καλλίρης από μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ έφτασε να γίνει πρόεδρος του ΟΔΙΕ.
Οι περισσότεροι μεγαλοσυνδικαλιστές συμμετέχουν στα Δ. Σ. των επιχειρήσεων από τις οποίες προέρχονται, ως εκπρόσωποι των εργαζομένων. Σε ό, τι αφορά τη μοιρασιά άλλων αξιωμάτων, όσοι γνωρίζουν τα πράγματα από μέσα επισημαίνουν ότι γίνεται κυρίως ανάμεσα στην ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, χωρίς όμως να αποκλείονται άλλες παρατάξεις. Ετσι στο Δ. Σ. του ΟΑΕΔ βρίσκει κανείς δύο μέλη της ΠΑΣΚΕ (Κοντοπάνος, Γεωργακόπουλος), ένα της ΔΑΚΕ (Καλλιάνος) και τον Χρήστο Κατσιώτη του ΚΚΕ, όλοι μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Εννοείται ότι δεν πρόκειται για θέσεις αμισθί. Οι απολαβές μπορεί να ξεκινούν από ένα επιμίσθιο της τάξης των 400 ευρώ τον μήνα (π. χ. στην ΕΘΕΛ) και να αγγίζουν το ύψος ενός ζηλευτού μισθού στις μεγάλες επιχειρήσεις. Ο κατάλογος δεν είναι μικρός: Υπάρχουν Δ. Σ. στα ασφαλιστικά Ταμεία, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες, υπάρχουν όμως και διάφορες σημαντικές επιτροπές στο ΙΚΑ. Πέρα από τις θέσεις στα συμβούλια, ένα άλλο προνόμιο των συνδικαλιστών της ΓΣΕΕ είναι τα πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. Ανθρωποι που γνωρίζουν τον χώρο μιλούν για κατάχρηση των διεθνών σχέσεων του εργατικού κινήματος, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό.
Από όσο ξέρω, δεν νομίζω να υπάρχει συνδικαλιστής της Teamsters σε ΔΣ μεγάλης πολυεθνικής και ούτε εισπράττουν εισοδήματα δεξιά και αριστερά. Επίσης, δεν βλέπω καθημερινά (όπως βλέπουμε στην Ελλάδα) τους εκπροσώπους του Teamsters στην τηλεόραση λες και είναι η Μενεγάκη!!
Για αυτούς τους λόγους είμαι ενάντια στον Ελληνικό συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό, που όπως όλα τα αλλά σε αυτή τη χώρα, λειτουργεί για τους λίγους και όχι για τους πολλούς.
Διότι αν αυτοί οι κύριοι συνδικαλιστές ενδιαφερόντουσαν για τον κόσμο και όχι για την πάρτη τους, θα είχαν κάνει θέμα τόσα χρόνια τις υψηλές εισφορές που πληρώνουν οι εργαζόμενοι υπέρ του ΙΚΑ. Θα είχαν κάνει πρόταση (και αγώνα) αυτές οι εισφορές να μειωθούν για να πάρουν αυξήσεις οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Κάτι τέτοιο όμως ενάντια στα συμφέροντα τους, διότι ποιος θα πληρώνει μετά τι παχουλές τους συντάξεις;;
Γιώργος Καισάριος

Σχόλιο δικό μας:  
Με τον κ. Καισάριο συμφωνούμε σε πολλά θέματα, όπως και στο συγκεκριμμένο της δημοσίευσης του!
Εμείς θα προσθέταμε και μια δική μας ανάρτηση για τους συνδικαλιστές:

"Κάθε φορά, από την 10ετία του '80 ακόμη, που ερχόταν το ΔΝΤ στην Ελλάδα έβαζε στο στόχαστρο το 14ο μισθό.  
Ο 14ος μισθός έβγαζε μάτια εδώ και καιρό. 
Δεν υπάρχει σε άλλη χώρα της Ευρώπης. 
Έπρεπε με την πρώτη κρούση του ΔΝΤ εδώ και χρόνια οι συνδικαλιστές, να διεκδικήσουν την ενσωμάτωση των 2 μισθών στο μηνιαίο μισθό. 
Αυτό θα σήμαινε μια αύξηση 15 - 20% του μηνιαίου μισθού και κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού.
Ο 14ος μισθός παρακρατείται από τον κανονικό μισθό και πληρώνεται εφάπαξ τα... Χριστούγεννα. 
Ο 13ος μισθός πληρώνεται ο μισός το Πάσχα και ο άλλος μισός το καλοκαίρι με την άδεια.
Εξαιρετικά δύσκολα θα μπορούσε σήμερα το ΔΝΤ να εισηγείται  μειώσεις κατά 20%. 
Αντίθετα είναι εύκολο γι αυτούς να ζητάνε κατάργηση του 14ου μισθού. 
Να λοιπόν πως οι διάφοροι βλάκες καταστρέφουν τους εργαζομένους.
Οι συνδικαλιστές αποδεικνύονται για άλλη μια φορά στόκοι."

http://emprosdrama.blogspot.com/2010/06/blog-post_9447.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου