Πως είναι δυνατό να ρίξουν έξω αυτό το μαγαζί;

Πάνε μέρες τώρα πριν την ενεργοποίηση του μηχανισμού από τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, αλλά που φαινότανε ότι για εκεί πάει το πράγμα,  που συνομιλούσα σε μια παρέα κάπου σε ένα παραθαλάσσιο μέρος και με λίγο πεύκο στη κορυφή ενός λόφου….με μια ανοιξιάτικη λιακάδα να βλέπεις την θάλασσα και να σε φυσάει το αεράκι λες και σε λύτρωνε…..και εκεί στην απόλυτη ησυχία αλλά και συνάμα στην βουή της απόλυτης φύσης να έρχεται σχεδόν σε όλους μας η ίδια απορία…. «Πώς είναι δυνατό να έριξαν έξω αυτό το μαγαζί που λέγεται Ελλάδα…;;;…»
Αν είναι δυνατό δηλαδή…!! 
Μαγαζί γωνία… αλλά δυστυχώς και όμως έγινε παραμάγαζο…
Και μέσα σε όλα αυτά να μην λες τίποτα άλλο αλλά το πώς θα την βγάλουμε σαν λαός για ένα δύο άντε τρία χρόνια….
και μετά τι;
Πάλι τα ίδια;
Έως πότε;
Και τόσος φυσικό πλούτος γιατί πάει χαμένος και δεν τον αξιοποιούμε;
Γιατί τα καλύτερα μυαλά της χώρας διαπρέπουν στο εξωτερικό και εδώ δεν θα πάρουν πάνω από 700-800 ευρώ;
Γιατί η αγροτική μας παραγωγή που με τέτοιο κλίμα και ήλιο και έδαφος και νερό φυτρώνει ότι θέλεις να μην είναι μια δυνατή βιομηχανία αλλά κατάντησε δυστυχία και ζητιανιά..;
γιατί ο πολιτισμός μας να κάθεται να αραχνιάζει σε κάποιες αποθήκες ή άντε στην καλύτερη σε μια στο τόσο έκθεση και δεν την αξιοποιούμε όπως πρέπει..;
γιατί να ζούμε όλοι και πιο πολύ η νέοι που θέλουν να δουλέψουν και να παράγουν στα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής τους να μην υπάρχει μια προοπτική διαφορετική με ελπιδοφόρα μηνύματα….για τελικά κάθε παιδί που έρχεται στο κόσμο αρχής γενομένης από το δικό μου να είναι ήδη χρεωμένο βάση του κράτους πόσα χιλιάρικα για αμαρτίες άλλον πριν από χρόνια….
γιατί τελικά αυτό το μαγαζί γωνία που λέγεται Ελλάδα να είναι η παραγκούπολη της Μεσογείου ή στη χειρότερη η Κολομβία του βαλκανικού νότου που λέει και ο φίλος μου ο Γιώργος Τράγκας?;

Πόσα γιατί…τόσα γιατί….και έως τώρα πουθενά η λύση…..ή τελικά θα έρθει το ΔΝΤ να μας πει την λύση και να μας σώσει σαν οικονομικός Μεσσίας; 

Θα δώσει χρήμα αλλά θα πάρει αίμα, θα πάρει ιδρώτα από ανθρώπους αγωνιστές μιας ζωής και θα αφήσει πάλι τα λαμόγια και τα βαμπίρ του οικονομικού αρμέγματος να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας…..και πάλι εδώ είμαστε να τα λέμε πάλι τα ίδια…που πήγαν τα λεφτά που είναι τα χαρτιά…..
Ο Άνθρωπός σας