Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

εργασία, ανοχύρωτη πόλη ...

Το κόλπο ήταν πάλι ωραίο (αλλά κάποια στιγμή θα αποβεί για τους καμποτίνους μοιραίο).
«Εσωσαν» τον 13ο και τον 14ο μισθό, αλλά αποκεφάλισαν 6.000.000 μισθωτούς!...
Ποιος 13ος ή 14ος μισθός, όταν μπορεί κανείς να σε απολύσει, να σε πηδήξει για το καλό σου, να μη σου δώσει δουλειά ποτέ ώσπου να βάλεις μυαλό
και να σε ξεσχίζει όποτε γουστάρει (παρά τον κίνδυνο να στενοχωρήσει το Γιωργάκι)...

......................................

...ή να το «πονέσει»! 
Διότι, ως γνωστόν, ο κ. Πρωθυπουργός «πονάει με τα μέτρα που παίρνει» εναντίον μας!
 
Εις τι θα βελτιώσει την παραγωγικότητα της εργασίας η αποκοπή των αποζημιώσεων;
Με τι κέφι θα εργάζονται οι θήτες, όταν θα ξεκινούν τη θητεία τους στην εργασία με 590 ευρώ;
Είναι προς όφελος της... ανταγωνιστικότητας η εξαθλίωση των εργαζομένων; με τι σθένος θα εργάζεται κανείς σαράντα χρόνια για να πάρει στο τέλος ένα βοήθημα αντί σύνταξης;
Αυτό είναι το αναπτυξιακό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας; η κατάργηση της διαιτησίας; τα πογκρόμ εναντίον των μεσήλικων εργαζομένων,
το παιδομάζωμα των παιδιών τους για να επανδρώνουν τάγματα «απασχολήσιμων» κι ορδές «ευέλικτων» φοβισμένων...
....................................
Ο κύριος Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου δολοφόνησε την Εργασία. Στεγνά και στυγνά.
Ούτε δωσίλογοι πρωθυπουργοί κατεχομένων χωρών τόλμησαν να καταργήσουν τις συντάξεις. Ο κ. Παπανδρέου τις εξαέρωσε.
Ούτε φασιστικές κυβερνήσεις τόλμησαν να πειράξουν τις αποζημιώσεις. Ο κ. Παπανδρέου τις κατέκοψε.
Μόνον ο Πινοτσέτ, ο Φράνκο κι ο Μουσολίνι τόλμησαν να απελευθερώσουν τις απολύσεις. Το ίδιο τόλμησε και ο γιος του Ανδρέα.
Ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον τόσο χρήσιμος στην Ελλάδα, όσον ήταν στον Αχιλλέα η φτέρνα του...
*****
Με ένα κύμα-τσουνάμι-ευφημισμών που κρατάει απ' την εποχή Σημίτη, οι κυβερνώντες και τα πρόθυμα παπαγαλάκια τους, συγκαλύπτουν με την κομιλφώ ρητορική τους (κυρίως μέσω των πλείστων εκ των ΜΜΕ) τη μεγαλύτερη Υβριν όλων των εποχών: τον συνειδητό ανασκολοπισμό της χώρας - της Ελλάδας!
Με πομφόλυγες περί «όπεν γκόβερμεντ» και «ηλεκτρονικών βιογραφικών», στην πραγματικότητα έθεσαν την πατρίδα υπό κατοχήν και τώρα προχωρούν σπρώχνοντας τους απλούς επί σφαγήν.
Οχι μόνον εξαπάτησαν το Κοινοβούλιο για να υπερψηφισθεί το Μνημόνιο (με τη βοήθεια των αχρείων πατριδοκοκάπηλων του ΛΑΟΣ), αλλά τώρα
με Προεδρικό Διάταγμα
ο κ. Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου υπερφαλαγγίζει (πάλι) τη Βουλή κι επιβάλλει με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μέτρα επαίσχυντα, που ούτε ο τελευταίος κουίσλινγκ σε διατεταγμένη υπηρεσία γκαουλάιτερ θα τολμούσε. Λες και η Ελλάδα κυβερνάται πλέον από μια εξωθεσμική παρέα, αρεστή στον πριγκηπάδελφο Νικολάκη.
Αφού ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε ο ίδιος κρίση δανεισμού της χώρας, και αφού στη συνέχεια πήρε επαίτης (με κωμικές μπλόφες) τους δρόμους της Εσπερίας, διασύροντας τους Ελληνες ως τεμπέληδες κι ανεπρόκοπους, αφού μας οδήγησε στην απομείωση της εθνικής κυριαρχίας,
βάζει τώρα την Εργασία πάνω στο κρεβάτι του Προκρούστη και τη βιάζει.
Ο άνθρωπος, γύρισε τη χώρα πίσω στην εποχή των κολίγων
Αυτός ο πρωθυπουργός-ανδρείκελο των Δυνατών και του ΔΝΤ φέρεται σαν να 'χει χάσει η χώρα πόλεμο.
Με επικοινωνιακές κουτοπονηριές (βλέπει «φλασιές ανάκαμψης» ο συνεντευξάκιας Λοβέρδος κι ύστερα στήνει την Εργασία στα έξι βήματα) αυτή η κυβέρνηση έχει μπει απ' την αρχή της στου κακού τη στράτα,
αυτήν που έχει αναγορεύσει σε μονόδρομο, οδηγώντας τη χώρα στον όλεθρο.
Με εκβιασμούς (του τύπου: δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση απ' το πακέτο στήριξης) προχωρούν σε αλλεπάλληλους βιασμούς. Χήρες, ορφανά, δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες -οι πάντες βιάσθηκαν, πλην λαμογίων και Κλαζομενίων.
Μεγάλη υπόθεση οι Κλαζομένιοι - είναι αλήθεια ότι πολλοί εξ αυτών, που στο άκουσμα λέξεων όπως «εργατική τάξη», «πατρίδα» ή «παράδοση» έβγαζαν φλύκταινες, άνοιξαν τον δρόμο στον Σημίτη, στον Καραμανλή και τώρα στον Γιωργάκη, για να υποδουλώσουν τον λαό και να καθαιρέσουν το αυτεξούσιον της χώρας.
Με (αυτούς τους τρομερούς) ευφημισμούς, αλληλολειχόμενοι μετ' «ευπρεπείας» στα ΜΜΕ κι από τα ΜΜΕ, κάνοντας αβάντα στους «νταβατζήδες» και υψώνοντας πάντα επικριτικό το δάκτυλο στον λαό, αλάλιασαν
τη δημοκρατία, έκαναν κουρέλι το Σύνταγμα, περιήγαγαν τους εργαζόμενους σε καθεστώς σκλαβιάς και κατέβασαν τον πολιτισμό των ανθρώπων σε επίπεδα μεσημεριανάδικων ή επιδοτούμενων λακεδοβαλέδων...
Ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προϊόν και ο ίδιος της παρακμής που κατατρύχει τη χώρα απ' την εποχή του πατέρα του, ευδόκησε να πάρει εναντίον της μέτρα που μόνον τύραννοι ή εγκάθετοι ξένων Επικυρίαρχων θα επεδίωκαν.
Μένει να αποδειχθεί αν ο λαός (όπως κι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί) θα σκύψει το κεφάλι για να αποκεφαλισθεί ή αν θα τους «πάρει με τις πέτρες»...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 18.VI.2010 stathis@enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου