Υπάρχει άλλη ρότα καπετάνιε

Δεσμευθείτε σ’ ένα «Κοινωνικό Συμβόλαιο» και σταματήστε να τρομοκρατείτε τον κόσμο, για να ξαναπάρει μπρος η μηχανή...

Πανικός έχει πέσει στο καράβι.
Αλλόφρονες οι επιβάτες, έχουν ανέβει στο κατάστρωμα, έχουν καβαλήσει τα παραπέτα, ψάχνουν για βάρκες και σωσίβια, αλλά δεν βρίσκουν, η ξέρα μπροστά, κάθε ελπίδα φαίνεται χαμένη, κάνουν τον σταυρό τους και ετοιμάζονται να βουτήξουν στη θάλασσα, μήπως και σωθούν μόνοι τους...
Εδώ φθάσαμε δυστυχώς...
Δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση...
Την ολοκληρωτική καταστροφή του πλοίου... Κι όμως, υπάρχει ακόμα χρόνος... Αν ο καπετάνιος πάρει το τιμόνι στα χέρια του και το στρίψει γρήγορα... Ο πανικός, το ψυχολογικό κλίμα που έχει καταλάβει ΟΛΟΥΣ που ζουν πάνω στο καράβι που λέγεται Ελλάδα, δεν ήρθε ξαφνικά...

Είσαστε αποκλειστικά ο δημιουργός του, κύριε πρωθυπουργέ, με τη στρατηγική τρομοκράτησης του κόσμου, που κάποιοι ΑΝΟΗΤΩΣ σάς πρότειναν, νομίζοντας ότι αυτή είναι η συνταγή για να γεμίσουν τα Ταμεία του κράτους. 
Και ο κόσμος να μην αντιδράσει στα άγρια μέτρα καταλήστευσης της ζωής του, να κάτσει φρόνιμα, να κλειστεί στο σπίτι. 
Και ιδού το αποτέλεσμα. 
Το ζείτε, κύριε Παπανδρέου.

Ρωτάει με αγωνία, παρακαλώντας τον καθένα να του πει τι να κάνει κάποια λεφτουδάκια που έχει, να τα σηκώσει από την τράπεζα, να τα κάνει δολάρια, να τα βγάλει έξω, να τα κρύψει κάτω από το στρώμα, να τα βάλει σε θυρίδα, να αγοράσει χρυσές λίρες; Θα γυρίσουμε σε δραχμές, πάμε σε υποτίμηση, θα χάσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, σε σταματά στον δρόμο, ικετεύοντας να του πεις...

Καταστρέψατε την αγορά με τις επιλογές σας. Κανένας δεν χαλάει ευρώ. Σταμάτησαν να αγοράζουν. Έχουν περιορίσει ακόμη και τον καφέ, το κουλούρι, την τυρόπιτα. Λουκέτο στην κατανάλωση.

Και ήδη τα μηνύματα τα πήρατε. Στάση στα έσοδα. Άδειο το Ταμείο του Δημοσίου από ΦΠΑ, φόρους και αυξήσεις... Ακόμα και η κατανάλωση της βενζίνης κατέρρευσε.

Ανύπαρκτη η ρευστότητα στις επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες. Τρόμος στους εργαζομένους. Το φάσμα της ανεργίας αμείλικτο μπροστά τους. Καταρρέουν μαγαζιά. Ακόμα και στις γειτονιές. Κάντε μια βόλτα, κύριε Παπανδρέου, και θα τρομάξετε από τα «Ενοικιάζεται» ή «Κλειστό»...

Έχετε ακόμα χρόνο... Ελάχιστο όμως... Ούτε κλάσμα του δευτερολέπτου δεν πρέπει να χαθεί.

Μπορεί να σωθεί το καράβι... Αν ο καπετάνιος πάρει την ντουντούκα και καθησυχάσει τους κατατρομαγμένους επιβάτες.. Να βγείτε, κύριε Παπανδρέου, και να δεσμευθείτε, με ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, που στόχο θα έχει ο κόσμος να αρχίσει να καταναλώνει, να βγάζει από το σεντούκι τα χρήματά του, να πάρει μπροστά πάλι η μηχανή, να αποφευχθεί το ναυάγιο.

Ν' αφήσει ο κ. Παπακωνσταντίνου τις απειλές, το κλίμα τρομοκρατίας εναντίον κάθε πολίτη, ότι θα εισβάλει στο σπίτι του, να ξετινάξει πού βρήκε το ένα, τι έκανε το άλλο... Ένα είδος φορολογικής ασυλίας του χθες... Δεν σε ψάχνω, πού βρήκες το σπίτι, με τι λεφτά το αγόρασες. Ο γέγονε, γέγονε... Που φυσικά δεν θα ισχύει για περιπτώσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος, μίζες και λεφτά από ναρκωτικά. Από δω και πέρα με ενδιαφέρει.

Ένα κοινωνικό συμβόλαιο που ξεκάθαρα θα λέει ότι τίποτα δεν θα διακινείται χωρίς φορολογικά στοιχεία, σε κάθε τραπέζι θα υπάρχει απόδειξη. Και δεν θα έχει έλεος κανένας παραβάτης.

Στόχος ένας και μόνο.

Να αξιοποιηθεί ο πλούτος που έχει η χώρα. Και υπάρχει πολύς... Το γράψαμε πριν από δύο Κυριακές. Πάνω από 250 δισ. ευρώ οι ιδιωτικές καταθέσεις. Περισσότερα από 280 δισ. η αξία, με βάση τις αντικειμενικές τιμές, της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας.

Η σωτηρία της οικονομίας μας, της ζωής μας, της Ελλάδας, δεν πρόκειται να έρθει από έξω. Κουτόφραγκοι δεν υπάρχουν. Αρπακτικά είναι όλοι... Ο ξένος επενδυτής, αν αποφασίσει να έρθει, ένα θα δώσει, εκατό θα πάρει... Αλλιώς δεν έρχεται. Μην πιστεύουμε σε παραμύθια...

Την ανάπτυξη δεν θα μας τη χαρίσει κανένας... Ευεργέτες και φιλάνθρωποι στέρεψαν... Τους δυσφημήσαμε... Δεν έχουμε ανάγκη από ζητιανιά, τους είπαμε.

Όλο το πρόβλημα είναι απλό. Δεν χρειάζεται Αϊνστάιν. Δεν είναι θέμα δανεισμού, πού θα βρούμε λεφτά να μας δανείσουν, αλλά πώς ο προϋπολογισμός κάθε χρόνο δεν θα δημιουργεί καινούργια ελλείμματα. Και το στοίχημα είναι πώς θα αυξηθούν οι εξαγωγές ώστε να καλύπτουν το κόστος των εισαγωγών. Πώς θα αυξηθούν τα έσοδα και θα περιορισθούν τα έξοδα. Και το πρώτο θα επιτευχθεί αν κινηθεί η αγορά, να παραχθεί πλούτος, και το άλλο αν κοπούν αρκετά οι δαπάνες... Εύκολο είναι το δεύτερο. Βγάλτε ένα φιρμάνι, κύριε Παπανδρέου, ότι δεν αναγνωρίζονται σε κανέναν τομέα παραπάνω δαπάνες από εκείνες που ήταν το 2004 συν τον πληθωρισμό. Ούτε ο πληθυσμός αυξήθηκε, ούτε δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες. Οι μίζες και οι υπερτιμολογήσεις φούντωσαν. Ως εδώ...

Και επειδή όλο και περισσότερο ακούγεται τον τελευταίο καιρό ότι η λύση του οικονομικού αδιεξόδου, η σωτηρία θα έρθει με την αναδιάρθρωση, την επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά ούτε ρόδινα. Γιατί ακόμα κι αν συναινέσουν οι δανειστές μας να χάσουν 20 και 30% ή να τα πάρουν μετά 20 χρόνια, οι αγορές θα κλείσουν τις πόρτες... Και τότε τι γίνεται;

Άσε που αν πάμε σε μια τέτοια κατεύθυνση, ακόμα και οι χώρες-μέλη της ΕΕ που τσοντάρουν στα 110 δισ. ευρώ, τα οποία στα τρία χρόνια θα μας δανείσουν, βλέποντας ότι οι τράπεζές τους χάνουν τα λεφτά που τους χρωστάμε, θα αρνηθούν να βάλουν τη δική τους συμμετοχή... Και τότε τι κάνουμε; Πάμε καμιά τριανταριά χρόνια πίσω.

Τη λύση την έχουμε στα χέρια μας...

Και μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα. Που δεν είναι και τόσο μακριά. Ο χειμώνας μπορεί να κρατήσει χρόνια. Με παγωνιά κι όποιος έχει... μαγκάλι ίσως ζήσει...
 Μόνο που ο χρόνος τελειώνει. Αν τον Σεπτέμβριο δεν πιαστούν οι στόχοι που έχουμε δεσμευθεί με το Μνημόνιο, που μέρα με την μέρα εκείνοι που το υπέγραψαν κάνουν τους... έκπληκτους για τα βαριά αντιλαϊκά μέτρα που δέχτηκαν, η θηλιά θα σφίξει. Με νέες περικοπές που θα απαιτούν τα αφεντικά μας για να μας δώσουν τη τρίτη δόση τον Δεκέμβριο.

Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται... Δευτερόλεπτα σας απομένουν, να γλιτώσετε το καράβι, κύριε Παπανδρέου...
 ου Μάκη Κουρή