Το σχόλιο του Γιάννη Λοβέρδου για την παραδοχή του Τ. Μαντέλη

Η δημόσια παραδοχή του Τάσου Μαντέλη, υπουργού Μεταφορών της κυβέρνησης Σημίτη στα τέλη της δεκαετίας του 1990...

...ότι έλαβε από την γερμανική Siemens «χορηγία» ύψους 200 χιλιάδων ευρώ για τις ανάγκες της προεκλογικής του εκστρατείας, αποτελεί την πρώτη επίσημη απολογία, και μάλιστα στην αρμόδια εξεταστική επιτροπή της Βουλής, ότι υπουργός λάμβανε δωροδοκίες για να εξυπηρετήσει συμφέροντα ιδιωτικών εταιριών εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου.
Ο κ. Μαντέλης δεν είναι ο μόνος που έλαβε δωροδοκία τέτοιου είδους. 

Είναι όμως ο πρώτος που το παραδέχθηκε επειδή δεν είχε άλλη επιλογή. Τα στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν εις βάρος του ήταν συντριπτικά. 

Στην πραγματικότητα, ο πρώην υπουργός παραδέχθηκε αυτό, που γνωρίζαμε εδώ και χρόνια όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ αλλά δεν μπορούσαμε να αποδείξουμε. 

Κι ασφαλώς η «χορηγία» δεν είναι για τις εκλογές. 

Ας μην ξεχνάμε ότι το 1998, που δόθηκαν τα χρήματα δεν ήταν εκλογική χρονιά και τα χρήματα αυτά, όπως προκύπτει από το άνοιγμα των λογαριασμών δεν...
κατευθύνθηκε προς τις εκλογικές δαπάνες. 
Αυτό πάλι είναι μικρής σημασίας.
Από την στιγμή, που δέχεσαι χρήματα από έναν προμηθευτή του Δημοσίου, από την στιγμή μάλιστα, που είσαι σε ισχυρή θέση για να επηρεάσεις τα συμφέροντα του και να τα ευνοήσεις, είναι αυτομάτως παθητική δωροδοκία αλλά και απιστία εις βάρος του Δημοσίου. Η πράξη αυτή είναι κακουργηματική. Αλλά δεν πρόκειται να τιμωρηθεί ποινικά επειδή ο κ. Μαντέλης δεν φέρει πλέον ποινικές ευθύνες επειδή τα όποια ποινικά του αδικήματα έχουν παραγραφεί εδώ και χρόνια.
Ενώ αν ήταν απλός πολίτης, τότε θα διατηρείτο το απαράγραπτο για 8 ακόμα χρόνια, καθώς η παραγραφή για κακουργήματα είναι 20ετής για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας εξαιρέσει των διατελεσάντων υπουργών.
Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Ότι μολονότι όλοι οι πολιτικοί δεν είναι απατεώνες και δωρολήπτες.
Μολονότι όλοι τους δεν είναι «καθάρματα», όπως είπε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, ωστόσο το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του είναι υπεύθυνο για την κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί.
Διότι όλοι οι πολιτικοί, έντιμοι και μη, συναποφάσισαν να ψηφίσουν έναν νόμο περί ευθύνης υπουργών, που δίνει απίστευτα μικρές παραγραφές πιθανών εγκλημάτων υπουργών, που στην ουσία αμνηστεύει όλους τους απατεώνες υπουργούς από όλα τους τα αδικήματα.
Ακόμα και τώρα, την ύστατη στιγμή, τα κόμματα αλληλοσυγκρούονται για το ποιος έχει τους περισσότερους απατεώνες.
Το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει προανακριτική επιτροπή εναντίον των νεοδημοκρατών υπουργών για το μείζον σκάνδαλο για τη μονή Βατοπαιδίου. 
Η ΝΔ αρνείται να παραδεχθεί τις μεγάλες ευθύνες των στελεχών της γι’ αυτό κι άλλα σκάνδαλα. Ομοίως, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι πολλά στελέχη της είναι διεφθαρμένα κι ότι ήδη δύο από τους τέσσερις στενότερους συνεργάτες του Κώστα Σημίτη το 1996 όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, δύο χρόνια αργότερα είχαν πάρει χρήματα από την γερμανική Siemens. 
Ομοίως, η ΝΔ που δεν αναγνωρίζει τα σκάνδαλα των δικών της και προσπαθεί να τα καλύψει, κατηγορεί μόνον το ΠΑΣΟΚ, ωσάν να ήταν στο DNA των στελεχών του ενός η του άλλου κόμματος να είναι απατεώνες και διεφθαρμένοι. 

Η διαφθορά βεβαίως είναι διακομματική και η χρυσή ευκαιρία του πολιτικού μας συστήματος σήμερα θα ήταν να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις τους και τη ψευδεπίγραφη κομματική αφοσίωση και να αποφασίσουν να παραδεχθούν τις ευθύνες τους, να αποκαθάρουν τα κόμματα τους από τους πολιτικούς εκείνους, που είναι κοινό μυστικό ότι είναι διεφθαρμένοι και να συνεννοηθούν για να αλλάξουν άρδην την σχετική με τις ευθύνες των υπουργών και των βουλευτών νομοθεσία. 

Αν δεν το πράξουν τώρα, άμεσα τότε είναι προφανές ότι το πολιτικό σύστημα, που αμφισβητείται ανοικτά από τους πολίτες, θα καταρρεύσει μαζί με την οικονομία μας και κατ’ επέκταση την κοινωνία μας, που έχει εγκαταλείψει τις αξίες και τα οράματα της.