Ντόρα: «τα πάντα βρίσκονται σε μια μεταβατική φάση».

Δεν επενδύω στη χρεοκοπία της χώρας

Διπλά επιζήμια η θέση που τηρήθηκε από Σαμαρά
Δεν έφυγα από το κόμμα, διαγράφτηκα
Με εξόργισε προχθές στη Βουλή ο κ. Παπανδρέου
Αυτή η φοβερή κρίση θα αλλάξει πολλά στην Ελλάδα 

Συνέντευξη στον Γιωργο Π. Τερζη

Φορτισμένη μετά την έξοδό της από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και... απελευθερωμένη, εμφανίζεται η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, λίγα 24ωρα μετά τη διαγραφή της. 

Σε σκληρή γλώσσα χαρακτηρίζει, εμμέσως πλην σαφώς, ως πολιτική κερδοσκοπία και επιζήμια για τη χώρα τη στάση του κ. Αντώνη Σαμαρά. 
«Δεν έφυγα από το κόμμα, διαγράφτηκα», σημειώνει, αντιδρώντας όταν της καταλογίζεται διάθεση υπονόμευσης του προέδρου του κόμματος. 
Τουναντίον, λέει ότι ήταν, ουσιαστικά, το επιτελείο της Ρηγίλλης που είχε......προαποφασίσει να την οδηγήσει στην έξοδο. 
Η ανεξάρτητη, πλέον, βουλευτής θεωρεί ότι η σοβούσα κρίση θα αλλάξει πολλά στην Ελλάδα και ότι οι κοινωνικές διεργασίες έχουν ξεπεράσει το πολιτικό προσωπικό. 
Αρνείται κάθε σενάριο συνεργασίας με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ωστόσο στην ερώτηση για τη δημιουργία νέου κόμματος, δεν διστάζει να σημειώσει ότι «τα πάντα βρίσκονται σε μια μεταβατική φάση».

- Πριν από τις εσωκομματικές εκλογές σημειώνατε υπαινικτικά ότι εσείς δεν φύγατε ποτέ από το κόμμα. Να που έμελλε να συμβεί κι αυτό…

- Και λυπάμαι πολύ γι' αυτό που συνέβη, στο κάτω κάτω τριάντα πέντε χρόνια της ζωής μου έδωσα σε αυτή την παράταξη.
Δεν έφυγα από το κόμμα. Διαγράφτηκα για ένα θέμα τόσο σοβαρό, για το οποίο ήταν αδιανόητο να μην έχουν συγκληθεί τα όργανα της Ν.Δ. για να ληφθεί απόφαση.
Αντιθέτως: ακολούθησα αυτό που υπαγορεύει η δεοντολογία. Εστειλα επιστολή στον αρχηγό του κόμματος, ζητώντας να συγκληθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Βλέποντας ότι αυτό δεν γίνεται, ζήτησα επειγόντως να δω τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος.
Του εξήγησα, όσο καλύτερα μπορούσα, ότι είναι αδιανόητο να τοποθετηθούμε ακόμα και κατά της αρχής του νομοσχεδίου, γιατί αυτό αποτελεί προϋπόθεση για να ενεργοποιηθεί το πακέτο στήριξης. Τόνισα, παράλληλα, ότι μπορούσαμε κάλλιστα να καταγγείλουμε το ΠΑΣΟΚ για τις ανακολουθίες του και ταυτόχρονα να καταψηφίσουμε συγκεκριμένες, κοινωνικά άδικες, ρυθμίσεις.

- Εν τέλει, ο κ. Σαμαράς είχε αντίθετη άποψη.

- Η θέση που τηρήθηκε είναι διπλά επιζήμια. Είπε όχι στο πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας και ταυτόχρονα έστειλε ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στα δεκάδες αδελφά κόμματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση που πασχίζουν την ίδια ώρα να περάσουν το πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας από τα δικά τους Κοινοβούλια.
Επιπλέον, και αυτό είναι ακόμη χειρότερο, εμφάνισε διχασμένες τις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας απέναντι στο ζήτημα.
Η Ν.Δ. πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ούτε ΚΚΕ ούτε ΣΥΡΙΖΑ.

- Προφανώς δεν σας εξέπληξε η διαγραφή σας από τη Ν.Δ.

- Αυτό που με εξέπληξε ήταν η στάση της Νέας Δημοκρατίας. Ομολογώ ότι μέχρι αργά την Τρίτη το βράδυ ήλπιζα ότι, έστω και την ύστατη ώρα, θα πρυτάνευαν η σωφροσύνη και η κοινή λογική. Τότε ήρθε η στιγμή να πω το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. 
Είτε να καταπνίξω τη φωνή της συνείδησής μου γι' αυτό που θεωρώ ως κατ' εξοχήν εθνικό συμφέρον είτε να πράξω κατά συνείδηση και να υποστώ τις συνέπειες. Αυτό και συνέβη.

- Μπορεί κανείς να αντιληφθεί το σκεπτικό της ψήφου σας. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, τι θα πείτε αν το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ αποτύχει, όπως υποστηρίζει ο κ. Σαμαράς.

- Δηλαδή, τι να κάνω; Να επενδύσω και εγώ στη χρεοκοπία της Ελλάδας για να αποκομίσω πολιτικό όφελος. 
Αυτό ονομάζεται πολιτική κερδοσκοπία. 
 Ο στόχος όλων μας πρέπει να είναι να μην αποτύχει το σχέδιο σωτηρίας, γιατί τότε οι Ελληνες θα έχουν πληρώσει και το κόστος των δυσβάσταχτων θυσιών, αλλά και τη χρεοκοπία που θα έρθει μετά την αποτυχία. Αυτό ήταν το σκεπτικό της ψήφου μου, το οποίο πιστεύω ότι αντιλαμβάνεται και το επικροτεί κάθε εχέφρων Ελληνας.
Είναι σαφές ότι το σχέδιο είναι αναγκαία μεν αλλά όχι ικανή συνθήκη για να βγει η Ελλάδα από αυτή τη φοβερή κρίση. Δεν αρκεί από μόνο του. 
Γι' αυτό και ζητάω εδώ και χρόνια θεσμικές αλλαγές.
Σε κάθε περίπτωση, αν αποτύχει η κυβέρνηση, οι συμπολίτες μου πρέπει να είναι απολύτως βέβαιοι ότι η στάση μου απέναντι στην κυβέρνηση θα είναι αμείλικτη.

- Πάντως, είναι μέτρα εξόχως αντιδημοφιλή...

- Δεν τρέφω αυταπάτες, καταλαβαίνω τι σημαίνει να παίρνω σήμερα μια τέτοια αντιδημοφιλή απόφαση

Ερχονται όμως στιγμές που πρέπει να πας κόντρα στο ρεύμα, όταν η συνείδηση και το συμφέρον του τόπου το απαιτούν.  

Αναρωτιέστε τι θα συνέβαινε εάν οι κυβερνήσεις της Ζώνης του Ευρώ ακολουθούσαν το ρεύμα της κοινής γνώμης στον τόπο τους και μας αρνούνταν τελικά να μας δώσουν την οικονομική βοήθεια;

- Γνωρίζετε πως πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι από την πρώτη ημέρα μετά την εσωκομματική εκλογή αναζητούσατε την αφορμή για την έξοδο από το κόμμα. Και αυτή ευρέθη...

- Οσοι ισχυρίζονται αυτά, δεν ασχολούνταν παρά με μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. 
Με αυτό εννοώ ότι, έχοντας οι ίδιοι αποφασίσει να με οδηγήσουν μια μέρα στην έξοδο, χρησιμοποιούσαν την κάθε έκφραση εποικοδομητικής, αλλά διαφορετικής από τον κ. Σαμαρά, γνώμης ως δήθεν υπονόμευση.

- Σας καταλογίζεται, πάντως...

- Ακούστε, κ. Τερζή. Εάν ήθελα να υπονομεύσω τον πρόεδρο της Ν.Δ. η να διασπάσω το κόμμα, όπως κάποιοι μου καταλογίζουν, αλλιώς θα λειτουργούσα. Για να είμαι, όμως, απολύτως ειλικρινής, θεωρώ ότι όποιος παίζει τέτοια παιχνίδια πολιτικού οπορτουνισμού στην πλάτη της κρίσης, θα καταδικαστεί δικαίως από την κοινωνία.

- Η αίσθηση που υπάρχει, και επιβεβαιώνεται από τις πρόσφατες εξελίξεις, είναι ότι αυτή η σχέση Σαμαρά - Μπακογιάννη δεν θα μπορούσε ποτέ να εξομαλυνθεί.

- Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι, τόσο στις προσωπικές όσο και στις πολιτικές σχέσεις, πάντα σχεδόν υπάρχουν περιθώρια για συνεννόηση και συνύπαρξη.
Θυμίζω ότι και το 1997, όταν εξελέγη ο Κώστας Καραμανλής, πάλι κάποιοι βιάστηκαν να προεξοφλήσουν το διαζύγιο, αλλά τους διαψεύσαμε.

- Αλήθεια, ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τι σας συμβούλευσε; Υποθέτω το συζητήσατε.

- Με συμβούλευσε να λάβω την απόφαση μόνη μου, όπως και έκανα, χωρίς να με επηρεάσει η γνώμη κανενός. Μετά την όλη μου πορεία, μου ήταν αδύνατον να καταψηφίσω «το πακέτο σωτηρίας» της Ελλάδας.

- Το ρεπορτάζ επιμένει ότι ζητήσατε από τον αδελφό σας, Κυριάκο Μητσοτάκη, και κάποιους ακόμη βουλευτές που συμμερίζονται τις απόψεις σας, να μη σας ακολουθήσουν.

- Νομίζω, προκύπτει εκ του αποτελέσματος, ότι η κίνησή μου δεν είχε διασπαστική λογική. Το τι είπα και ζήτησα από οιονδήποτε με περιβάλλει ή με υποστηρίζει, λοιπόν, είναι για μένα εντελώς δευτερεύον. Αυτά είναι για τις μικροπολιτικές στήλες και δεν αφορούν κανέναν.
Εχω κάνει την αυτοκριτική μου για τα πεπραγμένα των τελευταίων ετών

- Κυρία Μπακογιάννη, υπάρχει πάντοτε το ίδιο ερώτημα. Είδα να ασκείτε κριτική και στα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή. Και αναρωτιέμαι γιατί δεν τα λέγατε νωρίτερα. Γιατί δεν παραιτηθήκατε; Ησασταν μέλος στην κυβερνητική επιτροπή και εκ των στενών συνομιλητών του τέως πρωθυπουργού.

- Ουσιαστικά με ρωτάτε γιατί δεν έλεγα δημοσίως αυτά που έλεγα μέσα στην κυβερνητική επιτροπή και είναι εύλογο το ερώτημά σας. Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζουν όλοι στη Ν.Δ. αν ασκούσα κριτική και πίεση ή όχι.
Θεωρούσα ότι περισσότερα μπορούσα να προσφέρω από μέσα παρά απ' έξω. Αν τα ξαναέκανα όλα από την αρχή, θα τα έκανα σίγουρα διαφορετικά. 
Εχω κάνει την αυτοκριτική μου για τα πεπραγμένα των τελευταίων ετών και έχω καταλήξει ότι το μεγάλο λάθος μου ήταν πως δεν ύψωσα την φωνή μου νωρίτερα, όταν έβλεπα ότι το σαράκι του λαϊκισμού και ο φόβος του πολιτικού κόστους υπονόμευε την κυβέρνησή μας. 
Μέχρι σήμερα ονομάζαμε τα λάθη μας εμπειρίες και προχωρούσαμε ατάραχοι, ο δρόμος αυτός έκλεισε. 
Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα επαναλάβω το ίδιο λάθος, ανεξαρτήτως επιπτώσεων, κι αυτό έπραξα την Πέμπτη.

- Ο κ. Καραμανλής κατέβηκε στις εκλογές με ατζέντα τη λήψη δύσκολων δημοσιονομικών μέτρων. Με αυτό ως δεδομένο πώς κρίνετε την αρνητική του ψήφο, την Πέμπτη, στη Βουλή;

- Εκτιμώ ιδιαίτερα το ότι ο κ. Καραμανλής μίλησε με ειλικρίνεια και μάλιστα προεκλογικά για την ανάγκη λήψης επώδυνων μέτρων. 

Οσον αφορά τη στάση καθενός στη Βουλή, εγώ σας ανέλυσα το σκεπτικό με βάση το οποίο καθόρισα τη συμπεριφορά μου.
Το σκεπτικό του κ. Καραμανλή ας το αναλύσει ο ίδιος. Δεν είμαι κριτής κανενός.
Τα πάντα βρίσκονται σε μεταβατική φάση

- Σε πρόσφατο άρθρο σας στην «Κ» επισημάνατε ότι επίκειται αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Εσείς μπορείτε να αποτελέσετε μέρος της ανανέωσης;

- Είμαι μία από τα εκατομμύρια Ελληνες που πιστεύουν, ή έστω θεωρούν πιθανό, ότι η φοβερή αυτή κρίση θα αλλάξει πολλά στην Ελλάδα. 
Οσο δε για το ποιοι και πόσο μπορούν να αποτελέσουν μέρος αυτής της ανανέωσης, αυτό θα εξαρτηθεί από το ποιοι και πόσο θα μπορέσουν να συμβάλουν στη μη επανάληψη των λαθών του παρελθόντος και στη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης για το μέλλον της χώρας.

- Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσατε να δείτε το ενδεχόμενο συνεργασίας ακόμη και με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, αν σας απηύθυνε σχετική πρόσκληση;

- Καταρχάς ο κ. Παπανδρέου προχθές στη Βουλή, σας λέω ευθέως, κ. Τερζή, με εξόργισε. Ηταν απαράδεκτη η παλαιοκομματικού χαρακτήρα επίθεση, την οποία εξαπέλυσε κατά της Ν.Δ. 
Είναι φανερό ότι με την όξυνση επεδίωκε αφενός μεν να συσπειρώσει την κοινοβουλευτική του ομάδα και αφετέρου να τραβήξει την προσοχή μακριά από τις πολλές αρνητικές πλευρές που όντως υπάρχουν στα μέτρα που επιδιώκει να περάσει.
Καλά είναι τα συνθήματα του κ. Παπανδρέου «αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε», αλλά ας αντιληφθούμε ότι πρέπει να αλλάξει η συμπεριφορά όλων μας. 
Οσο δε για τα περί συνεργασίας, ο κ. Παπανδρέου πήρε εντολή να κυβερνήσει. 
Και εγώ να ασκήσω αντιπολίτευση. 
Αντιπολίτευση δημιουργική και όχι επί των ερειπίων.

- Πολλή συζήτηση γίνεται για την ίδρυση νέου κομματικού φορέα.

- Εχω επανειλημμένως δηλώσει ότι τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού θα πρέπει να καθορίζουν αποκλειστικά οι κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. 

Ομως, σήμερα, τα πάντα βρίσκονται σε μεταβατική φάση. 
Ολοι έχουν φιλοδοξίες, αλλά οι φιλοδοξίες δεν έχουν νόημα αν περιορίζονται στην εξυπηρέτηση προσωπικών στρατηγικών ή είναι αντιδράσεις που γίνονται λόγω πικρίας. 
Υπάρχουν κοινωνικές διεργασίες που έχουν ξεπεράσει το πολιτικό προσωπικό. 
Οι πολίτες μάς αντιμετωπίζουν όλους με καχυποψία, αγανάκτηση, ακόμα και οργή ως προς τις ευθύνες μας για όλα όσα έγιναν ώστε να φτάσουμε εδώ. 
Γι' αυτό και ελάχιστη υποχρέωσή μας σήμερα είναι να πράττουμε κατά συνείδηση ό,τι θεωρούμε πως μπορεί να βοηθήσει ώστε να αλλάξει η Ελλάδα.