Κυριακή 25 Απριλίου 2010

H «ψυχή του πολίτη»...


Τα ΜΜΕ και δημοσκοπήσεις δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν την πραγματική κατάσταση της συνείδησης των πολιτών και της «λαϊκής ψυχής». 
Υπάρχουν δύο στοιχεία που δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους. 
Το πρώτο είναι, ότι ο πολίτης έχει φοβηθεί και η ψυχή του έχει μαυρίσει από όσα ακούει. 
Από τον καθημερινό βομβαρδισμό «μαύρων ειδήσεων» για την οικονομία και ακόμα πιο μαύρων ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης.
Όσο μπορώ και έχω εικόνα, σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις και σε υπηρεσίες του δημοσίου, η εργασιακή διαδικασία έχει παραλύσει. 
Από το πρωί μέχρι το βράδυ οι μισθωτοί προσπαθούν μέσα από συζητήσεις και «διαβουλεύσεις» στον τόπο εργασίας τους να κατανοήσουν τί και πότε θα εφαρμοστεί. 
Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στο μέλλον τους και πόσο θα κοπεί το σημερινό εισόδημα και η αυριανή σύνταξή τους. 
 Με τις καθημερινές μαύρες ειδήσεις που ακούει ο πολίτης, τις συνεχείς (άτυχες και πολιτικά ανόητες) διαρροές μερίδας του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, μαυρίζει όλο ...
...και περισσότερο η ψυχή του και τον διαπερνά ένα αίσθημα φόβου. 
Όλη αυτή η εικόνα κάνει πολύ κακό στην ίδια την οικονομία, αφού με αυτή την παράλυση χειροτερεύει και άλλο η κατάστασή της. 
Ουδέποτε ο φόβος υπήρξε παραγωγικός. 
Όπως παραγωγικότητα δίνουν η δημοκρατία, οι ελευθερίες, τα αισιόδοξα αισθήματα, όχι ο φόβος.
Η παράλυση από τον ειδησεογραφικό βομβαρδισμό και τις «διαρροές» οδηγεί πράγματι σε ακινησία τους πολίτες. 
Φοβούνται. 
Δεν γνωρίζουν επακριβώς τι τους περιμένει. 
Αναμένουν να φτάσει η πρώτη του Απρίλη προκειμένου να καταλάβουν ποια είναι η έκταση της ζημιάς. 
Όχι της ελληνικής οικονομίας εν γένει, αλλά της τσέπης τους. 
Αυτό που δεν κατανοούν ορισμένοι, είναι ότι όταν θα φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και θα καταλάβουν οι μισθωτοί το πόσα θα λείπουν από τις τσέπες τους, ο φόβος θα παραμεριστεί από την σκληρή πραγματικότητα. 
 Θα σταματήσει η ανησυχία για το άγνωστο. 
Τα ποσά και οι προοπτικές θα έχουν αποσαφηνιστεί. 
Η παράλυση θα έχει τελειώσει και θα έρχεται η ώρα της κινητοποίησης.

Το δεύτερο στοιχείο, κατά προέκταση, των πιο πάνω, που δεν κατανοούν ορισμένοι που νομίζουν ότι όλα θα γίνουν αποδεκτά ως έχουν, είναι ότι μόλις περάσει η αίσθηση του φόβου και της παράλυσης, μόλις υπάρξει σαφήνεια ποιος χάνει τι, θα έρθει και η ώρα της σύγκρισης. 
Η ώρα όπου θα είναι σαφές τι θα λείπει από την τσέπη του ενός και τι δεν πληρώνει ο άλλος, εκείνος που θα έπρεπε να πληρώσει αν ζούσαμε σε δίκαιη κοινωνία. 
Θα γίνει αντιληπτή μέσα στην πράξη η οικονομική πολιτική και ο μονόπλευρος ή όχι χαρακτήρας της. 
Και τότε θα έρθει η ώρα της αναμέτρησης και της ανατροπής της σημερινής εικόνας.
europeandrama

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου