Σε μια συζήτηση υπάρχουν συνήθως δύο τουλάχιστον απόψεις. Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο στη συζήτηση για την κρίση του δημοσίου χρέους στη χώρα μας.
Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός και υπουργοί καταφέρονται εναντίον της διεθνούς κερδοσκοπίας, κατηγορώντας την για τη διατήρηση των ελληνικών spreads και συνακόλουθα του κόστους δανεισμού του Δημοσίου σε υψηλά επίπεδα, η φωνή των «κατηγορουμένων»-κερδοσκόπων δεν ακούγεται.
Παράλληλα, η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, κάπου 85%, φαίνεται να έχει πειστεί ότι η Ελλάδα είναι θύμα διεθνών κερδοσκόπων, ενώ μόλις το 12,5% διαφωνεί με την εκτίμηση αυτή, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της GPO που παρουσιάστηκε στο Mega.
Οι σπεκουλαδόροι, κυρίως hedge fund μάνατζερ, δεν το γνωρίζουν ασφαλώς γιατί δεν ασχολούνται με τα ελληνικά δελτία ειδήσεων κ.λπ. όπου η έλλειψη «παντογνωσίας» είναι μειονέκτημα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθούν τα τεκταινόμενα μέσω του ξένου ή του αγγλόφωνου ελληνικού Τύπου και δεν...
επιζητούν την ερμηνεία ή τις απόψεις ορισμένων ατόμων στη χώρα μας για τις μελλοντικές εξελίξεις. Τι απαντούν λοιπόν στον ορυμαγδό των δηλώσεων από Έλληνες και ξένους κυβερνητικούς αξιωματούχους εναντίον τους και ειδικότερα στις εκκλήσεις των τελευταίων για απαγόρευση των πιστωτικών παραγώγων CDS επί κρατικού χρέους αν ο αγοραστής δεν κατέχει τα υποκείμενα ομόλογα;
Συνοψίζοντας τις διάφορες απόψεις θα πρέπει κάποιος να μείνει στα ακόλουθα σημεία:
Πρώτον, δεν φταίνε εκείνοι, ισχυρίζονται, για τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας και το υψηλό δημόσιο χρέος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις τα δημιούργησαν, απαντούν, και ασφαλώς δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν σε ποιον πολιτικό σχηματισμό ανήκαν ή ανήκουν.
Δεύτερον, θεωρούν ότι είναι εύλογο να βγάλουν κέρδος από τη στιγμή που είχαν εγκαίρως τη σωστή άποψη για την πορεία των ελληνικών ομολόγων.
Αν δεν ήταν σωστή θα έχαναν λεφτά, τονίζουν, συμπληρώνοντας ότι πήραν υπολογισμένο ρίσκο και τους βγήκε. Τρίτον, δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να στοχοποιούνται τα hedge funds όταν μεγάλες διεθνείς τράπεζες, π.χ. Deutsche Bank, που είναι βασικοί διαπραγματευτές στο ελληνικό χρέος, δηλώνουν δημοσίως ότι δεν θα αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, και αναρωτιούνται γιατί θα πρέπει να κατηγορηθούν αυτοί για τα υψηλά ελληνικά spreads.
Το ίδιο αναφέρουν όταν παραπέμπουν σε διεθνή δημοσιεύματα που θέλουν οι κυβερνήσεις μεγάλων χωρών της Ε.Ε. να προσπαθούν να πείσουν κρατικές τράπεζες να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα και να ετοιμάζονται να τους προσφέρουν εγγυήσεις για να κάνουν τη δουλειά αν χρειαστεί.
Τέταρτον, οι ίδιοι αναφέρουν ότι αγοραστές των ελληνικών CDS εδώ και μερικές εβδομάδες είναι κυρίως τράπεζες που έχουν ελληνικά ομόλογα και όχι hedge funds.
Υπενθυμίζεται ότι η αγορά των CDS αυξάνει τα ασφάλιστρα που πληρώνει ο αγοραστής και ωθεί ανοδικά τις αποδόσεις των υποκείμενων ελληνικών ομολόγων.
Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι έχουν ουδέτερη θέση απέναντι στην Ελλάδα, γιατί δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν να χάσουν λεφτά σε περίπτωση αλλαγής των ρυθμιστικών κανόνων.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε.
Όμως, κλείνουμε εδώ, παραφράζοντας τα λεγόμενα ενός εκ των συνομιλητών που ειπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο.
Η πειθαρχία των αγορών δεν αρέσει στις κυβερνήσεις, γιατί έχουν μάθει να δανείζονται και να ξοδεύουν.
Τα hedge funds είναι απλώς οι κομιστές ενός μηνύματος που δεν αρέσει στις κυβερνήσεις.
Dr. Money
Πρώτον, δεν φταίνε εκείνοι, ισχυρίζονται, για τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας και το υψηλό δημόσιο χρέος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις τα δημιούργησαν, απαντούν, και ασφαλώς δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν σε ποιον πολιτικό σχηματισμό ανήκαν ή ανήκουν.
Δεύτερον, θεωρούν ότι είναι εύλογο να βγάλουν κέρδος από τη στιγμή που είχαν εγκαίρως τη σωστή άποψη για την πορεία των ελληνικών ομολόγων.
Αν δεν ήταν σωστή θα έχαναν λεφτά, τονίζουν, συμπληρώνοντας ότι πήραν υπολογισμένο ρίσκο και τους βγήκε. Τρίτον, δεν κατανοούν γιατί θα πρέπει να στοχοποιούνται τα hedge funds όταν μεγάλες διεθνείς τράπεζες, π.χ. Deutsche Bank, που είναι βασικοί διαπραγματευτές στο ελληνικό χρέος, δηλώνουν δημοσίως ότι δεν θα αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, και αναρωτιούνται γιατί θα πρέπει να κατηγορηθούν αυτοί για τα υψηλά ελληνικά spreads.
Το ίδιο αναφέρουν όταν παραπέμπουν σε διεθνή δημοσιεύματα που θέλουν οι κυβερνήσεις μεγάλων χωρών της Ε.Ε. να προσπαθούν να πείσουν κρατικές τράπεζες να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα και να ετοιμάζονται να τους προσφέρουν εγγυήσεις για να κάνουν τη δουλειά αν χρειαστεί.
Τέταρτον, οι ίδιοι αναφέρουν ότι αγοραστές των ελληνικών CDS εδώ και μερικές εβδομάδες είναι κυρίως τράπεζες που έχουν ελληνικά ομόλογα και όχι hedge funds.
Υπενθυμίζεται ότι η αγορά των CDS αυξάνει τα ασφάλιστρα που πληρώνει ο αγοραστής και ωθεί ανοδικά τις αποδόσεις των υποκείμενων ελληνικών ομολόγων.
Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι έχουν ουδέτερη θέση απέναντι στην Ελλάδα, γιατί δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν να χάσουν λεφτά σε περίπτωση αλλαγής των ρυθμιστικών κανόνων.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε.
Όμως, κλείνουμε εδώ, παραφράζοντας τα λεγόμενα ενός εκ των συνομιλητών που ειπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο.
Η πειθαρχία των αγορών δεν αρέσει στις κυβερνήσεις, γιατί έχουν μάθει να δανείζονται και να ξοδεύουν.
Τα hedge funds είναι απλώς οι κομιστές ενός μηνύματος που δεν αρέσει στις κυβερνήσεις.
Dr. Money
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου