Ηγέτης ή πρωθυπουργός του ΔΝΤ;

Δεν υπάρχει ίσως σοβαρός άνθρωπος στα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας και όχι μόνο που να θεωρεί ότι η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία είναι καλή ιδέα υπο τις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Το γεγονός ότι θα καταλήξει σε αλληλοκατηγορίες των δυο μεγάλων κομμάτων για τα οικονομικά πεπραγμένα του καθενός στο παρελθόν είναι σίγουρο.
Ότι μπορούν να βγούν πολλά άπλυτα στη φόρα που ίσως γίνουν βούκινο διεθνώς, πλήττοντας ακόμη περισσότερο την εικόνα και το κύρος της χώρας είναι επίσης πιθανό.
Κοντολογής, η εξεταστική επιτροπή είναι μια ατυχής κίνηση σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία.
Αν όμως η εξεταστική στήνεται από το ΠαΣοΚ για να επιμερίσει το πολιτικό κόστος που θα προκύψει από τα μέτρα λιτότητας σε ένα χρόνο και παραπάνω από σήμερα στη ΝΔ είναι καλός οιωνός.
Γιατί;
Πολύ απλά γιατί δείχνει ότι ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου έχει λάβει τις.... αποφάσεις του και αργά η γρήγορα θα τις ανακοινώσει.
Κοινώς, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην υιοθέτηση ενός νέου πακέτου περιοριστικών μέτρων που θα περιλαμβάνουν αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ, άλλες φορολογίες και περαιτέρω μείωση των δαπανών στο δημόσιο, π.χ. νέα μείωση στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων.
Θα ήταν ευχής έργον αν η ανωτέρω απόφαση είχε ληφθεί στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Τετάρτης όπου έγινε εκτενής συζήτηση για τα ανωτέρω μέτρα.
Όμως, για κάποιο άγνωστο σε μας λόγο το υπουργικό συμβούλιο δεν υιοθέτησε το πακέτο.
Αναμφισβήτητα, η τελική απόφαση ανήκει στον κ. Παπανδρέου και θα καλύτερα αν την ανακοίνωνε το συντομότερο δυνατόν γιατί κάθε μέρα που περνά ο κλοιός στην οικονομία σφίγγει ολοένα και περισσότερο.
Δεν εκπλήσσει φυσικά που αρκετοί κυβερνητικοί μιλάνε για προσφυγή στο ΔΝΤ.
Θα μπορούσε ίσως να θεωρηθεί κάποιο διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στην ΕΕ αλλά δεν νομίζουμε ότι θα είχε απήχηση στο μέσο γερμανό που δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί θα πρέπει να βοηθήσει κάποιους στο Νότο που περνάνε καλύτερα από εκείνον.
Όμως, θα εξέπληττε αν πραγματικά εννοούσαν τα περί προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Μόνο ανίδεοι και ανιστόρητοι θα μπορούσαν να ισχυρίζονται σοβαρά ότι θα ήταν καλύτερα για τον μέσο έλληνα να καταφύγει η χώρα στο ΔΝΤ για οικονομική βοήθεια.
Τεχνική βοήθεια ίσως. Οικονομική βοήθεια όμως ούτε για αστείο.
Αλλωστε θα ήταν άνευ λόγου.
Αν η χώρα προσέφευγε στο ΔΝΤ θα κατέληγε στη δυσάρεστη θέση να πάρει και τα περιοριστικά μέτρα που θα όριζε η Κομισιόν και να εφαρμόζει κατά γράμμα τις εντολές του ΔΝΤ.
Επομένως, κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να δεχθεί αυτό το επιχείρημα και τις δικαιολογίες περί «εξευρωπαισμού» του ΔΝΤ. (εννοείται with all due respect στους φίλους της στήλης στο IMF).
Ο οποιοσδήποτε Έλληνας πρωθυπουργός ή υπουργός Οικονομίας που θα έκανε κάτι τέτοιο θα έμενε στην ιστορία αλλά για λόγους που δεν θα ήθελε.
Αντίθετα, ο πρωθυπουργός που θα δείξει ηγετικά προσόντα στις δύσκολες στιγμές, αναλαμβάνοντας την ευθύνη να παρουσιάσει ένα νέο πακέτο περιοριστικών μέτρων και να προωθήσει μη δημοφιλείς διαρθρωτικές αλλαγές θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έκανε έργο για την χώρα.
Κάτι σαν εθνικός ήρωας για πολλές γενεές.
Ακόμη κι αν αποδοκιμασθεί από τον λαό σε κάποιο σημείο στο μέλλον θα παραμείνει στο ρόστερ εκείνων των πρωθυπουργών που σημάδεψαν την ελληνική ιστορία όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την είσοδό της χώρας στις Ευρωπαικές Κοινότητες το 1981 η ο Κώστας Σημίτης με την συμμετοχή στην Ευρωζώνη.
Αν όμως ο κ. Παπανδρέου δεν προχωρήσει στη λήψη γενναίων αποφάσεων παρά την μεγάλη πλειοψηφία που του έδωσε ο ελληνικός λαός θα τοποθετηθεί στο άλλο κλάμπ.
Πρωθυπουργός για πάνθεον η πρωθυπουργός του ΔΝΤ;
Αυτή είναι η επιλογή του σημερινού πρωθυπουργού και φυσικά ελπίζουμε η λογική και η κρίση μας να μην έχουν κάνει λάθος.
Dr. Money
dr@euro2day.gr