Τον τελευταίο καιρό, μας έχει κατακλύσει μια πλημμυρίδα άρθρων στον αγγλο-σαξονικό ιδίως Τύπο, με «δολοφονικές» αναφορές στην οικονομική & γενικότερη κατάσταση της χώρας μας. (Κάτι, που άλλωστε ξέρουμε κι' εμείς καλά, πως ΔΕΝ μπορούμε να περηφανευόμαστε γι' αυτό)!
Φυσικά, και ο υπόλοιπος Ευρωπαϊκός Τύπος, δεν έχει ριζικά διαφορετικές διαθέσεις, όταν αναφέρεται στο περίφημο «ελληνικό οικονομικό χάλι(!)».
Έχει ωστόσο ενδιαφέρον, να έχουμε και μια αίσθηση των διαφορών μεταξύ τους, έστω κι' αν αφορούν το ύφος & μόνο. Που είναι όμως σημαντικό, για την τελική διαμόρφωση του κλίματος που επικρατεί στις διεθνείς Αγορές για το «ελληνικό Χρέος», και την εξυπηρέτησή του.
Έχει ωστόσο ενδιαφέρον, να έχουμε και μια αίσθηση των διαφορών μεταξύ τους, έστω κι' αν αφορούν το ύφος & μόνο. Που είναι όμως σημαντικό, για την τελική διαμόρφωση του κλίματος που επικρατεί στις διεθνείς Αγορές για το «ελληνικό Χρέος», και την εξυπηρέτησή του.
Το Σάββατο, 16.1. 2010, δημοσιεύτηκε στον εξαιρετικά έγκυρο γαλλικό MONDE, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Κλερ Γκατινουά, με θέμα την γενικότερη αντιμετώπιση από ΕΕ και Αγορές, αντιμετώπιση πολιτική και οικονομική, του ελληνικού Χρέους και των Ελλειμμάτων.
Μια ευρεία λοιπόν σύνοψη, με ...
έμφαση στα κυριότερα σημεία του άρθρου αυτού, παρουσιάζεται παρακάτω από την ιστοσελίδα του 9.84 (μτφρ., επεξεργασία σύνοψης-προσαρμογή: Β. Δ. Καργούδης)
έμφαση στα κυριότερα σημεία του άρθρου αυτού, παρουσιάζεται παρακάτω από την ιστοσελίδα του 9.84 (μτφρ., επεξεργασία σύνοψης-προσαρμογή: Β. Δ. Καργούδης)
LE MONDE 1. 16, 2010
ΕΛΛΑΔΑ: ΟΛΟ & ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ για το ΧΡΕΟΣ της
Ποιος τελικά θα «πάρει πάνω του» το ελληνικό χρέος;
Η Γερμανίδα καγκελάριος, που μόλις στις 14 του Γενάρη, δήλωνε «εξαιρετικά ανήσυχη» με την κατάσταση του ελληνικού Προϋπολογισμού;
Ή ο Αγγλο-σαξονικός Τύπος, που δεν χάνει ευκαιρία να πολλαπλασιάζει τα «δολοφονικά» του σχόλια, και να αναρωτιέται για την οικονομική «νομιμότητα» της ελληνικής παρουσίας στο κέντρο του «συστήματος ευρώ»; Μήπως, τέλος, διάφοροι σπεκουλαδόροι των Αγορών, που κι' αυτοί δεν χάνουν ευκαιρία να «στοιχηματίζουν» στην διολίσθηση του ελληνικού χρέους;
Η Γερμανίδα καγκελάριος, που μόλις στις 14 του Γενάρη, δήλωνε «εξαιρετικά ανήσυχη» με την κατάσταση του ελληνικού Προϋπολογισμού;
Ή ο Αγγλο-σαξονικός Τύπος, που δεν χάνει ευκαιρία να πολλαπλασιάζει τα «δολοφονικά» του σχόλια, και να αναρωτιέται για την οικονομική «νομιμότητα» της ελληνικής παρουσίας στο κέντρο του «συστήματος ευρώ»; Μήπως, τέλος, διάφοροι σπεκουλαδόροι των Αγορών, που κι' αυτοί δεν χάνουν ευκαιρία να «στοιχηματίζουν» στην διολίσθηση του ελληνικού χρέους;
Αν και κανείς απ' αυτούς τους «πρωταγωνιστές», ΔΕΝ θα ήθελε -φυσικά- να τον υποψιάζονται, σαν «το κακοποιό πνεύμα» της ιστορίας αυτής, όλοι τους, χωρίς αμφιβολία, «έχουν βάλει το χεράκι τους», για τον κάθε φορά και πιο ανεβασμένο «πυρετό», που συνεχίζει να παρουσιάζει η αγορά των ελληνικών κρατικών ομολόγων.
Για παράδειγμα, αυτή τη βδομάδα, το επιτόκιο για το ελληνικό δεκαετές ομόλογο, πήγε στο 6%, σε σύγκριση & με βάση το αντίστοιχο Γερμανικό, που κυμαινόταν στο 3,25%!
Πράγμα που βέβαια σημαίνει, πως αν το ελληνικό κράτος θέλει να συνεχίσει να εξυπηρετεί το Δημόσιο Χρέος του, πρέπει να «προσφέρει» εξαιρετικά ανεβασμένα κίνητρα στους επενδυτές. Έτσι, σε μερικούς απ' αυτούς, -ας πούμε τους πιο εμπνεόμενους από «πνεύμα περιπέτειας»-, οι ελληνικοί τίτλοι θα «γυαλίσουν», και θα αποφασίσουν να επενδύσουν σ' αυτούς, τα ωραία τους εκατομμύρια.
Σ' αυτό, στο να γίνουν δηλαδή τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ελκυστικά για τα μάτια των επενδυτών, πρέπει να πούμε, πως συνέβαλλε και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλωντ Τρισέ, με την διαβεβαίωσή του πως «η υπόθεση πως ένα κράτος μπορεί να «οδηγηθεί εκτός ευρώ», είναι απολύτως ανυπόστατη, άτοπη...»!
Οι αγορές πάντως, εξακολουθούν να είναι καχύποπτες. Και πρέπει επίσης να ομολογήσουμε πως αυτή τους η καχυποψία, ΔΕΝ είναι και τελείως χωρίς βάση:
Το ελληνικό έλλειμμα, έφτασε μέσα στο 2009, στο 12,7% του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ, έστειλε επί τόπου μια αποστολή τεχνοκρατών, να «..ενισχύσουν την προσπάθεια για περισσότερο αξιόπιστες καταγραφές των στατιστικών στοιχείων...».
Κάτι δηλαδή που ΚΑΝΕΝΑΝ δεν καθησύχασε.
Και, την ίδια στιγμή που η Αθήνα «έβαζε μπρος» ένα σκληρό σχέδιο εξόδου από την κρίση μέσα σε μια τριετία, ότι δηλαδή το έλλειμμα σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ θα πέσει κάτω από το 3% μέχρι το 2013, οι Αγορές, δείχνουν ακριβώς να αμφιβάλλουν, αν αυτή τη φορά, η κυβέρνηση θα καταφέρει να κρατήσει τις υποσχέσεις της.
Και για την αλήθεια του πράγματος, ο Ρενέ Ντεφοσέ (NATIXIS), αναρωτιέται (με το δίκιο του, εδώ που τα λέμε): «..Πώς μπορεί κανείς να έχει εμπιστοσύνη σε μια χώρα (όπως η Ελλάδα), που κατ' επανάληψη, έχει «μαγειρέψει», τα στατιστικά της στοιχεία..»
Και πραγματικά, (όπως άλλωστε και η ίδια από το 2004 παραδέχτηκε) (!), η Ελλάδα παρουσίασε τότε τα στατιστικά της, έτσι που να δείχνουν έλλειμμα κάτω από το 3%, και να δίνεται έτσι η ψευδαίσθηση της συμμόρφωσής της με τους όρους του Μάαστριχτ!
«Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας ονομάζεται ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ», διαβεβαιώνει από την πλευρά του και ο Ζαν Λουί Μοριέ, πεπειραμένος αναλυτής (Aurel BGC).
ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ
......................................................................................................
Ο Κ. Τρισέ, έχει δίκιο να προσπαθεί να νουθετήσει την Ελλάδα. Τα προβλήματά της στο κάτω-κάτω, αντανακλούν σε όλη τη ζώνη του ευρώ.
Σαν επιβεβαίωση, καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας 11 - 15 Ιανουαρίου οι ανησυχίες των αγορών, μεταξύ των άλλων και για «τα ελληνικά», συντέλεσαν σε μια κάμψη του ευρώ απέναντι στο δολάριο, με διακύμανση 1,44 - 1,45.
Αλλά, στο κάτω-κάτω της γραφής, μια εξασθένηση του ευρώ, θα μπορούσε από μια πλευρά, να χαρακτηριστεί και «καλά νέα». Ακριβώς γιατί, κάνοντας τα ευρωπαϊκά προϊόντα πιο φτηνά, και άρα και πιο ανταγωνιστικά, τα βοηθάει στις εξαγωγές τους.
Όχι όμως και η οικονομική σωτηρία της Ελλάδας, που θα στοιχήσει πολύ περισσότερο στους «27»!
Και αυτός, είναι ήδη ένας πολύ καλός λόγος, για να μπορέσει η Ελλάδα «να στρωθεί στη δουλειά»!...
Μτφρ. - προσαρμογή - παρουσίαση: Β. Δ. Καργούδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου