Εθελουσία έξοδος και εθελούσιος ευνουχισμός

Την τραγική για την Ελλάδα ώρα που η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου υπό την πίεση των ασφυκτικών δημοσιονομικών τρέχει και δε φτάνει για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα οικονομικά της χώρας, επιτιθέμενη με αναλγησία εναντίον δικαίων και αδίκων, κατεχόντων αλλά και μη εχόντων, κάποιοι εκεί στον ΟΛΠ, με τις ευλογίες της ίδιας αλλοπρόσαλλης κυβέρνησης έχουν επιδοθεί σ’ ένα οργιώδες πάρτι εθελουσίας εξόδου!

Είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του όταν βλέπει μια κυβέρνηση, η οποία δεν είναι σε θέση να πληρώσει ούτε το πολυδιαφημισμένο ψιχουλο-επίδομα αλληλεγγύης, αλλά μεταθέτει τη δεύτερη δόση του φιλοδωρήματος (200€) για τον ερχόμενο Ιούνιο, να εξαγοράζει εργασιακή ειρήνη χρηματοδοτώντας 309 "εργαζόμενους" στον ΟΛΠ με 81,6 εκατομμύρια ευρώ για ν’ αδειάσουν τη γωνιά της...
COSCO και να κάααθονται από την ηλικία των πενήντα! (Δείτε εδώ)

Μάλιστα αυτά τα τραγελαφικά συμβαίνουν την ώρα που η ΕΕ μας έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και οι θιγόμενοι έχουν βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν! Και γίνονται τη στιγμή που τα Ασφαλιστικά Ταμεία καταρρέουν, και αυτή τους η κατάρρευση οφείλεται μερικώς σε προηγούμενες πλουσιοπάροχες όσο και ανεύθυνες εθελούσιες εξόδους "εργαζομένων" από Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΟΣΕ, κλπ. - οργανισμούς που τους είχαν οδηγήσει στη χρεοκοπία οι ίδιοι εκείνοι που χρυσοπληρώθηκαν για ν' απολαύσουν πρόωρα το καθισιό! "Τιμωρία" ε; Βλέπετε κάποιοι είναι πιο μάγκες από εμάς τους υπόλοιπους, οι οποίοι έχουμε υποστεί μαζικό ευνουχισμό για να καταπίνουμε όλες τις τερατώδεις προκλήσεις που γίνονται κάτω από τον ελληνικό ήλιο χωρίς να βγάζουμε άχνα...

Το Σεπτέμβριο του 2009, ενώ η "επάρατη" κυβέρνηση της Δεξιάς ερωτοτροπούσε καθ’ έξη με εθελούσιες εξόδους, το αντιπολιτευόμενο τότε ΕΘΝΟΣONLINE έγραφε χαρακτηριστικά:
«Η μαύρη τρύπα της Εθελουσίας

Για 15.000 εργαζόμενους που τους έδειξαν ή τους δείχνουν την έξοδο απαιτούνται 3,5 δισεκατομμύρια euro.
Βόμβα στο ασφαλιστικό σύστημα αποτελούν τα ακριβοπληρωμένα προγράμματα εθελουσίας εξόδου, με τελευταία και πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Μέσα σε τέσσερα χρόνια 15.000 άτομα έχουν «πρόωρα» ανοίξει ή θα ανοίξουν την... πόρτα εξόδου από ΟΤΕ, ΔΕΗ, τράπεζες και λιμάνια, ενώ μετά την Ολυμπιακή ακολουθεί ο ΟΣΕ.

Τα αμφιλεγόμενα προγράμματα επιτρέπουν ακόμη και σε 40ρηδες να πάρουν σύνταξη, επισπεύδοντας την «ώρα μηδέν» του Ασφαλιστικού. Απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει προς τα έξω η εικόνα των μεταρρυθμίσεων και να καταστούν οι επιχειρήσεις ελκυστικές, ώστε να πουληθούν σε ιδιώτες.

Το πλέον προκλητικό είναι το ότι τα εν λόγω προγράμματα υλοποιούνται παράλληλα με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία ανατρέπει όρια ηλικίας και συντάξεις. Υπολογίζεται πως το όφελος από τις επώδυνες αλλαγές θα φτάσει σταδιακά τα 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ωστόσο για να υλοποιηθούν τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου, απαιτούνται 3.5 δισεκατομμύρια ευρώ! Κοινώς μέχρι το 2023 όσα χρήματα εξοικονομηθούν από τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, θα... κατευθυνθούν για την κάλυψη των προγραμμάτων εθελουσίας εξόδου.» (Διαβάστε ολόκληρο το ενδιαφέρον άρθρο εδώ)

Και αναρωτιέται ο κοινός νους: Πώς άραγε θα επιβιώσει η Ελλάδα όταν δεν θα έχει τίποτε άλλο να ξεπουλήσει; Θα ιδιωτικοποιήσει και τα Υπουργεία; Εξάλλου, αφού το κακό χούι των χαραμοταϊσμένων δημοσίων υπαλλήλων είναι να βουλιάζουν στα χρέη τους Οργανισμούς στους οποίους “εργάζονται”, γιατί οι κυβερνήσεις μας δεν αίρουν επιτέλους τη μονιμότητά τους; Και γιατί τους δίνουν επιδόματα επί επιδομάτων που τετραπλασιάζουν και πενταπλασιάζουν τις αποδοχές τους, ενώ οι εργαζόμενοι σκληρά στον ιδιωτικό τομέα πένονται; Η απάντηση είναι πολύ απλή: οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ο πυλώνας της πελατειακής ψευτοδημοκρατίας μας για την οποία εμείς οι ευνουχισμένοι είμαστε υπερήφανοι.

Το σπουδαιογελοίο της υπόθεσης είναι ότι ο Γ. Ανωμερίτης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ – πρώην Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας – διαβεβαίωσε ότι το μεγάλο κόστος της εθελουσίας εξόδου θα το πληρώσει ο ΟΛΠ χωρίς επιβάρυνση των Ταμείων και του Δημοσίου! (Δείτε εδώ) Και τότε γιατί έγινε έξω φρενών ο Υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος; Γιατί δήλωσε μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (16-12-2009) , «Ας πληρώσουν οι Κινέζοι, τα ταμεία δεν αντέχουν και δεν έχουν να πληρώσουν τέτοια ποσά»; Μήπως δεν τον είχε ενημερώσει ο κ. Ανωμερίτης; Φοβάμαι ότι κάποιοι μας δουλεύουν άγρια…

Την προκλητική αυτή συμφωνία της εθελουσίας εξόδου που έκλεισε ο πρόεδρος του ΟΛΠ κ. Γ. Ανωμερίτης ενέκρινε η αρμόδια υπουργός κ. Λούκα Κατσέλη. Η δε υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου τη χαρακτήρισε εξωφρενική, διευκρινίζοντας όμως ότι αναφερόταν στη συμφωνία που είχε υπογράψει η κυβέρνηση της ΝΔ. Μα κι αν ακόμη ήταν έτσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τόσες άλλες συμφωνίες της ΝΔ, και μάλιστα νομοσχέδια όπως εκείνο της ταχτοποίησης των ημιυπαίθριων από τα οποία θα εισέπραττε κάποια δισεκατομμύρια! Εδώ κόλλησε;

Σε άρθρο που διάβασα εδώ, «Τα 80 εκατ. ευρώ είναι ένα αστρονομικό ποσό για αποζημιώσεις 309 εργαζομένων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι έκαστος εργαζόμενος θα λάβει κατά μέσο όρο αποζημίωση της τάξεως των 230.000 ευρώ, τη στιγμή που οι 4.000 εργαζόμενοι, που έκαναν χρήση της εθελουσίας στον ΟΤΕ, αποζημιώθηκαν με 217.000 ευρώ κατά μέσο όρο. Κι εδώ, όμως, εμφανίζονται ανισότητες καθώς υπάρχουν λιμενεργάτες οι οποίοι θα λάβουν ως αποζημίωση 11.000, 12.000 και 13.000 ευρώ, ενώ κάποια μεγάλα "κεφάλια" και συνδικαλιστικά "πρωτοπαλίκαρα" θα λάβουν αποζημίωση της τάξεως των 300.000 ευρώ!»

Ωστόσο, στο ίδιο άρθρο της zougla.gr διάβασα, «Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΠ, Γιώργος Ανωμερίτης, ζήτησε από την πλευρά του τις αποζημιώσεις να τις πληρώσει το κράτος, που είναι ο βασικός μέτοχος του ΟΛΠ, όπως συνέβη με τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή.»

Παίζετε με τις λέξεις κύριε Ανωμερίτη; Το κράτος ποιος το πληρώνει; Δεν το πληρώνουμε όλοι εμείς οι ευνουχισμένοι “πολίτες”; Και για να μην παρεξηγηθώ για αθυροστομία, το λεξικό Μπαμπινιώτη ορίζει τη μεταφορική σημασία της λέξης ευνουχίζω ως εξής: «αφαιρώ τη δημιουργικότητα ή τις ικανότητες κάποιου, τον καθιστώ αδύναμο, αναποτελεσματικό, άχρηστο.»

Αμφιβάλλετε ακόμη ότι εμείς οι υποσιτιζόμενοι ραγιάδες, που ανεχόμαστε σημεία και τέρατα και πληρώνουμε τα λουκούλλεια φαγοπότια και τα σπασμένα των κηφήνων του Δημοσίου και των ανίκανων πολιτικών τους οποίους μόνοι μας εκλέγουμε, έχουμε χάσει τη δημιουργικότητά μας κι έχουμε γίνει αδύναμοι και άχρηστοι για ν’ αντιδράσουμε αποτελεσματικά;