Δεν είναι λίγοι οι Αριστεροί που επιδιώκουν τον χαρακτηρισμό των εγκλήματων της 17Ν ως πολιτικών και όχι ως εγκλήματων του κοινού ποινικού δικαίου.
Η φιλική στάση έως και η τάυτιση με την Τρομοκρατία ίσως να μην εκφράζονται επώνυμα, αλλά είναι ευρεία διαδεδομένα στο ανώνυμο διαδίκτυο.
Τα κίνητρα πίσω από αυτή την θέση δεν είναι ακαδημαϊκής φύσεως αλλά πρακτικής.
Προσδοκούν στην μείωση των ποινών ή ακόμη και στην απαλλαγής των κατηγορουμένων, ειδικά αυτών που έπαιζαν τον ρόλο του ηθικού αυτουργού.
Εξού και αυτή ήταν η θέση των συνήγορων υπεράσπισης.
Το γεγονός είναι οξύμωρο! Ο αντιτρομοκρατικός νόμος που θέσπισε αρχικά η ΝΔ, εν συνεχεία κατήργησε το ΠΑΣΟΚ, μόνο για να επαναφέρει τον δικό του πανομοιότυπο νόμο έπειτα από αφόρητες πιέσεις των Αμερικανών, βασίζεται στο εξής σκεπτικό: Ότι ένα έγκλημα είναι πιο σοβαρό όταν διαπράτεται με πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα παρά με κίνητρα που εντάσσονται στο πλαίσιο του κοινού ποινικού δικαίου. Έτσι, όποιος σκοτώσει κάποιον για ιδεολογικούς λόγους θα πρέπει να τιμωρείται πιο αυστηρά διότι πέρα από καθεαυτό το έγκλημα, η τακτική του θέτει σε κίνδυνο το Δημοκρατικό σύστημα και αφαιρεί το βασικό δικαίωμα της πολιτικής ελευθερίας.
Με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο και δεδομένη την ύπαρξη του, οι κατηγορούμενοι για πολιτικής φύσεως εγκλήματα τιμωρούνται πιο αυστηρά από ότι οι εγκληματίες του κοινού ποινκού δικαίου. Πως εξηγείται λοιπόν η εμμονή των συνήγορων υπεράσπισης υπέρ της θέση των πολιτικών εγκλημάτων;
Η στρατηγική αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι η Έυρωπαική Ένωση έχει θεσπίσει νόμους που επιβάλουν ειδική μεταχείριση και χαμηλότερες ποινές μέχρι και την κατάργηση των διώξεων κατά των πολιτικών κρατουμένων. Οι νόμοι αυτοί όμως αφορούν τους κρατούμενους συνείδησης και όχι όσους έχουν προβεί σε πράξεις βίας.
Σε συνέντευξή της για την εφημερίδα "Αυγή", η κ. Ανν Μπέρλεϊ, ιστορικό στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας, εξηγεί:
"Οι άνθρωποι αυτοί θα θεωρούνταν πολιτικοί κρατούμενοι, σε περίπτωση κράτησης, δεν θα θεωρούνταν όμως κρατούμενοι συνείδησης λόγω των βίαιων μέσων που έχουν χρησιμοποιήσει οι οργανώσεις αυτές για την επίτευξη των σκοπών τους.
"Η Διεθνής Αμνηστία και, είμαι βέβαιη, κάθε διεθνής οργανισμός, θα θεωρούσε τους κατηγορούμενους αυτούς ως πολιτικούς κρατούμενους μόνο και μόνο εξαιτίας του γεγονότος ότι οι πράξεις τους είχαν πολιτικά κίνητρα. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι κατηγορούνται για πράξεις με βάση το κοινό ελληνικό ποινικό δίκαιο. Δηλαδή μια δολοφονία είναι δολοφονία. Η Διεθνής Αμνηστία ως οργάνωση που βασίζεται στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, αντιτίθεται σε κάθε πράξη βίας εναντίον αμάχων. Να διευκρινίσω ότι όταν η Διεθνής Αμνηστία χαρακτηρίζει κάποιον πολιτικό κρατούμενο, δεν υπονοεί σε καμία περίπτωση ότι θα πρέπει να τύχει διαφορετικής μεταχείρισης από οποιονδήποτε άλλο κρατούμενο. Για παράδειγμα, κατά την άποψή μας κανένας κρατούμενος δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή βασανιστήρια. "
Αυγή 26/9/02
Οι δηλώσεις αυτές άδειαζουν τις θέσεις όσων υπερασπίζονται μανιωδώς την Τρομοκρατία, πρακτικά και ηθικά! Το επιχείρημα που χρησιμοποιούν είναι ότι οι κατηγορούμενοι διώκονται πρώτα για τις πολιτικές τους απόψεις, κάτι που θα τους καθιστούσε κρατούμενους συνείδησης. Σύμφωνα όμως με την κ. Μπέρλεϊ αυτό δεν έχει σημασία στην περίπτωση των τρομοκρατών. Αντιθέτως, σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, η πολιτική φύση των εγκλημάτων τους, και οι προθέσεις τους, δυσχαιρένουν την θέση τους ενάντι στην Δικαιοσύνη. Για τον λόγο αυτό, η Αριστερά βάλει κατά του αντιτρομοκρατικού νόμου με πρόσχημα την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ΕΨ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου