Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Ένας μήνας κυβέρνηση ΠαΣοΚ.

"ενώ αναμφίβολα υπάρχουν καλές προθέσεις για να λυθούν τα προβλήματα, αυτές υπονομεύονται από μια μάλλον αφελή αντίληψη ότι ο χρόνος μπορεί να σταματήσει και να περιμένει τους υπευθύνους να πειραματιστούν με την άνεσή τους έως την ώρα που θα βρουν μαγικές λύσεις οι οποίες δεν θα δυσαρεστήσουν κανέναν"...


Αύριο κλείνει ένας μήνας από την εκλογική νίκη του ΠαΣοΚ.
Από την 4η Οκτωβρίου, όμως, ο χρόνος, φαίνεται να παίζει παράξενα παιχνίδια: από τη μια, είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία ώρα· από την άλλη, σαν να μπήκαμε σε άλλον αιώνα, όπου όλα είναι αλλιώς.
Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είναι πολύ διαφορετικό από τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή και πολύ διαφορετικό από προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ.
Νέοι άνθρωποι μπήκαν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, ακολούθησε ένας καταιγισμός νεωτεριστικών ιδεών και αποφάσεων και –φαινομενικά τουλάχιστον– η πολιτική και η δημόσια διοίκηση μπήκαν στην ψηφιακή εποχή.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δείχνει μια...εντυπωσιακή κινητικότητα και στο εξωτερικό και εντός Ελλάδος, συχνά εμφανιζόμενος σε δύο ή τρία σημεία την ίδια μέρα.
Η κυβέρνηση ανέλαβε τρέχοντας.
Αλλά, καμιά φορά η πολλή κίνηση μοιάζει με προπέτασμα σκόνης, πίσω από το οποίο υπάρχει μια περίεργη στασιμότητα.
Ενας μήνας πέρασε και τα υπουργεία και οι ειδικές διευθύνσεις παραμένουν χωρίς γενικούς γραμματείς, αφού η καλή ιδέα της υποβολής βιογραφικών των ενδιαφερομένων μέσω Διαδικτύου σκόνταψε στην πραγματικότητα.
Η οποία λέει ότι απαιτείται χρόνος για να αξιολογηθούν 20.000 αιτήσεις για 88 θέσεις – θέσεις κρίσιμες για την πορεία της κυβέρνησης.
Πέρασαν τέσσερις εβδομάδες και ακόμη δεν γνωρίζουμε αν θα εφαρμοστεί η συμφωνία με την κινεζική COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, επειδή το ΠαΣοΚ δεν μπορεί να συμβιβάσει τις εύκολες, προεκλογικές υποσχέσεις με τις δύσκολες αποφάσεις της άσκησης εξουσίας.

Σε δύο από τους σημαντικότερους τομείς –την οικονομία και τη δημόσια ασφάλεια– τα χρέη και η ένοπλη βία που κληρονόμησε η κυβέρνηση φαίνονται να φορτώνονται στους ώμους δύο υπουργών, ενώ οι άλλοι κάνουν πως δεν τους αφορά.
Ισως είναι νωρίς και άδικο να το πει κανείς μόλις ένα μήνα μετά τις εκλογές, αλλά αιωρείται η εντύπωση ότι ο πρωθυπουργός παραμένει προσηλωμένος στις αντιπολιτευτικές του υποσχέσεις και όχι στους δύσκολους συμβιβασμούς της εξουσίας.
Είναι σαν να τρέχει τόσο που η σκιά του δεν τον προλαβαίνει. Ακόμη.
Ενώ αναμφίβολα υπάρχουν καλές προθέσεις για να λυθούν τα προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα (μερικά για δεκαετίες), αυτές υπονομεύονται από μια μάλλον αφελή αντίληψη ότι ο χρόνος μπορεί να σταματήσει και να περιμένει τους υπευθύνους να πειραματιστούν με την άνεσή τους έως την ώρα που θα βρουν μαγικές λύσεις οι οποίες δεν θα δυσαρεστήσουν κανέναν.
Η Γη, όμως, δεν σταματάει να γυρίζει· ο χρόνος, όσο και αν αδιαφορούμε γι’ αυτόν, είναι αμείλικτος· το τρένο δεν κόβει ταχύτητα επειδή οραματιζόμαστε ένα τέλειο μέλλον..

Ν.Κωσταντάρας



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου