Ο πίνακας της κατάρρευσης του πολιτικού σκηνικού

Του Θύμιου Παπανικολάου

Οι εκλογικοί δείκτες είναι ένας κυρτός καθρέφτης: δείχνει αλλοιωμένα την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Οι εκλογικοί δείκτες αυτοί καθ’ αυτοί δεν λένε απολύτως τίποτα. Η αξία τους έγκειται σε τούτο: αποτυπώνουν τις ροπές των κοινωνικών και πολιτικών μας πραγμάτων.

Από αυτή τη σκοπιά τα εκλογικά αποτελέσματα της 4ης Οκτωβρίου αποτυπώνουν το ίδιο πολιτικό γεγονός που αποτύπωσαν, με κατηγορηματικό και καθαρό τρόπο, οι ευρωεκλογές: Τη σήψη και την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

Η μεγάλη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ είναι μια οφθαλμαπάτη. Είναι μια νίκη κατάρρευσης του πολιτικού σκηνικού και όχι μια νίκη πολιτικής δυναμικής: δηλαδή που να στηρίζεται σε μια κοινωνική δυναμική πάνω σε ιδέες, οράματα και πολιτικές πεποιθήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ, απλώς εισέπραξε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, μια άρνηση της Ν.Δ και όχι μια θέση. Εισέπραξε μια παθητική αγανάκτηση από τη σήψη του καθεστώτος και την ολική κατάρρευση του κυβερνητικού του διαχειριστή, της Ν.Δ.

Αυτό αντανακλάται ολοκάθαρα όχι στα ποσοστά (αυτά είναι απάτη), αλλά από τον αριθμό των ψήφων του. «Εισέπραξε» μόνο 266.000 ψήφους, αναλογικά ελαχιστότατη αύξηση σε σχέση με αυτή του ΛΑ.Ο.Σ (110.000)!!!

Και για να πετύχει και αυτόν τον αριθμό χρειάστηκε την καθολική και υστερική αβάντα των ΜΜΕ και της θηριώδους παραπολιτικής πλύσης εγκεφάλου που άσκησαν, με αχαλίνωτο φανατισμό, στους εκλογείς.

Το ΠΑΣΟΚ δεν ανέπτυξε καμία κοινωνική και πολιτική δυναμική. Αντίθετα αυτό το ελάχιστο που κέρδισε σε ψηφοφόρους, μέσα σε τέτοιες συνθήκες πολιτικής και παραπολιτικής βαρβαρότητας, δείχνει ότι ο ελληνικό λαός το απεχθάνεται.

Ο εκλογικός δείκτης είναι και για το ΠΑΣΟΚ καταδικαστικός: ΟΧΙ μόνο αυτό το κόμμα δεν πείθει, ούτε δημιουργεί ελπίδες, αλλά ο ελληνικός λαός το αηδιάζει εξίσου. Απλώς η αηδία, λόγω αντιπολίτευσης, φιλτράρεται και μένει ένα κατακάθι της αηδίας που εγκλωβίζεται…

Εξίσου καταδικαστικοί, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό, είναι οι δείκτες για το ΚΚΕ και τον Συνασπισμό.

Αυτά τα δύο δήθεν «αριστερά» κόμματα δεν έχασαν απλώς σε ποσοστά και έδρες. Πιο σημαντική είναι η απώλεια ψηφοφόρων:

ΚΚΕ: Απώλεσε 70.000 σε σχέση με το 2007.

Συνασπισμός: απώλεσε 48.000…

Για δύο μικρά κόμματα οι απώλειες αυτές είναι πολύ σημαντικές. Και γίνονται ακόμα πιο καταδικαστικές, όταν αναλογιστεί κανείς την γενική κατάρρευση του κυβερνητικού οικοδομήματος και την γενική κοινωνική και πολιτική αποσύνθεση.

Όταν η «αριστερά», σε τέτοιες συνθήκες καθολικής κρίσης, σήψης και κατάρρευσης του συστήματος, δεν μπορεί, όχι μόνο να δημιουργήσει πολιτική δυναμική, αλλά και χάνει, τότε είναι νεκρή: Αντιμετωπίζεται από το λαό σαν μέρος της κρίσης και της σήψης.

Οι εκλογικοί δείκτες και αυτών των εκλογών αποτυπώνουν με τον πλέον καταλυτικό τρόπο την καταδίκη του ελληνικού λαού προς τα δήθεν «αριστερά» κόμματα και την ολέθρια πολιτική τους…

Καμιά δύναμη δεν μπορεί να τους δώσει ζωή, ακριβώς γιατί η πολιτική τους που τα εξαφανίζει παραμένει η ίδια: Αποτελούν τα άλλοθι και τα τεκμήρια του πλανητικού ιμπεριαλισμού. Καμία ταξική ρητορεία δεν μπορεί πλέον να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό…

Το μόνο κόμμα που αύξησε τις δυνάμεις του κατά 110.000 ψήφους είναι ο ΛΑ.Ο.Σ.

Ασήμαντο ποσοστό, αν υπολογίσει κανείς τούτα:

α). Είναι ένα πολύ νέο κόμμα.

β). Ο χώρος που διεμβόλιζε και είχε οργανικές ρίζες ήταν η Ν.Δ., το κόμμα δηλαδή που κατέρρευσε εντελώς και έχασε πάνω από 713.000 ψήφους.

γ). Επίσης προβλήθηκε αφηνιασμένα από όλα τα κυκλώματα των «νταβάδων», ακριβώς για να τορπιλίσει το διαχειριστή της ίδιας «πολυκατοικίας»!

Με αυτά τα δεδομένα η αύξηση του ΛΑ.Ο.Σ απορρέει και αυτή όχι από καμία κοινωνική και πολιτική δυναμική, αλλά από τα κατακάθια της χειραγωγούμενης, από τα ΜΜΕ, αηδίας…

Αποτυπώνει την αποσύνθεση και κατάρρευση του πολικού σκηνικού και ΟΧΙ ζωντανές δυνάμεις που δημιουργούν κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα άρνησης του καταρρέοντος συστήματος.

Ένα άλλο στοιχείο του εκλογικού δείκτη που αποτυπώνει την κοινωνική και πολιτική αποσύνθεση είναι τούτο: Η ενισχυμένη αποχή, καθώς και τα άκυρα λευκά.

Ακόμα και αν προσθέσει κανείς την αύξηση των ψήφων του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ και τους ψήφους των Οικολόγων, πάλι δεν καλύπτεται ο αριθμός των ψήφων που έχασε η Ν.Δ.

Αυτό το γεγονός δίνει με τον πιο παραστατικό τρόπο το στίγμα της κρίσης και της αναξιοπιστίας όλων των κομμάτων.

Ο κεντρικός, συνεπώς, δείκτης των εκλογών, έξω από τις θριαμβολογίες κάποιων ή τους θρήνους άλλων καταγράφει σαφέστατα τούτο: Όλα τα κόμματα είναι καταδικασμένα στη λαϊκή συνείδηση. Ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν τα πιστεύει, αλλά και τα αηδιάζει με οργή.

Και αυτό αποτελεί το καταλυτικό και δυναμικό στοιχείο της ελληνικής κοινωνίας, που μοχθούν οι πάντες, να το αποσιωπήσουν.

Μπορεί το αμερικανικό παρακράτος και οι «μαφίες» των ΜΜΕ να πέτυχαν τον άμεσο εκλογικό τους στόχο, αλλά η πολιτική κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και ασφυκτική γι’ αυτούς.

Τα εκλογικά και κομματικά τους παιχνίδια είναι σχέδια στην άμμο που μπορεί να σκορπίσουν μόλις ανοίξει το «τούνελ» της λαϊκής οργής, μόλις υπάρξει ο σπινθήρας πυροδότησης των συσσωρευμένων και συμπιεσμένων κοινωνικών εκρηκτικών.

Είναι γελασμένοι οι τεχνοκράτες της εξουσίας, οι «νταβάδες» (ξένοι και εγχώριοι) και ο Γ.Παπανδρέου, αν νομίζουν ότι μπορεί να κάνουν πράξη αυτά που έχουν σχεδιάσει…

Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο: Τον ελληνικό λαό που τους μισεί θανάσιμα (γιατί τους ξέρει, έστω και αν τον εγκλωβίζουν εκλογικά) και τους αηδιάζει κατάφορα…